Η συμμετοχή των Μουσουλμάνων της Θράκης σε προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων την περίοδο της πανδημίας COVID-19 ως παράγοντας της κοινωνικής τους ενσωμάτωσης

The participation of the Muslim minority members of Thrace in adult educational courses, during the Covid-19 pandemic, as a factor of their social inclusion (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Δημητριάδης, Γεώργιος
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 17 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-17]
  5. Ελληνικά
  6. 373
  7. Κουτίδου, Ευαγγελία
  8. Παναγιωτόπουλος, Γεώργιος
  9. Μουσουλμανική Μειονότητα | Muslim Minority | Kοινωνική Ενσωμάτωση | Social Inclusion | Eκπαίδευση Ενηλίκων | Adult Education | Eμπόδια Eκπαίδευσης | Educational Barriers | Πανδημία Covid-19 | Covid-19 Pandemic | Tηλεκπαίδευση | e-learning
  10. 2
  11. 74
  12. 51
  13. Περιέχει: πίνακες, εικόνες.
  14. Η διεξαγωγή της έρευνας στην εκπαίδευση ενηλίκων: Εγχειρίδιο μεθοδολογίας / Γαλατά, Π. -Β., Βεργίδης, Δ., Δακοπούλου, Α., Καλογρίδη, Σ., Κεδράκα, Κ., & Τσιμπουκλή, Ά.
    • Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί να καλύψει την εξαιρετικά περιορισμένη βιβλιογραφία σχετικά με τη συμμετοχή των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης στην εκπαίδευση ενηλίκων, με στόχο την κοινωνική τους ενσωμάτωση. Συγκεκριμένα εξετάζονται οι προσωπικοί και κοινωνικοί λόγοι που οδηγούν τους ενήλικους μουσουλμάνους στην εκπαίδευση, καταδεικνύονται τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά τη διάρκειά της και εντοπίζονται τα οφέλη που αναμένουν από τη φοίτησή τους σε επαγγελματικό, κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο. Παράλληλα πρωτοτυπεί εξετάζοντας τις μαθησιακές και κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας Covid-19 κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους στην τηλεκπαίδευση καθώς και τις απόψεις των συμμετεχόντων σχετικά με αυτήν. Για τη διεξαγωγή της ποιοτικής αυτής έρευνας πραγματοποιήθηκαν 3 ομαδικές και 8 ατομικές συνεντεύξεις εκπαιδευομένων σε Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας των νομών Ξάνθης και Ροδόπης καθώς και 3 ατομικές συνεντεύξεις εκπαιδευτών στα ίδια σχολεία. Μέσα από την έρευνα αναδεικνύεται ο σημαντικός ρόλος της εκπαίδευσης στην κοινωνικοποίηση ειδικών ομάδων, στην αναβάθμιση της εργασιακής τους κατάστασης και στη βελτίωση της εικόνας των ίδιων για τον εαυτό τους. Ιδιαίτερα για τις γυναίκες της μειονότητας, η συμμετοχή στην εκπαίδευση αποτελεί σε μεγάλο βαθμό, ένα προνόμιο που στερήθηκαν βίαια και η επιστροφή τους σε αυτήν, ως ενηλίκων, σηματοδοτεί τη δυνατότητα κοινωνικής χειραφέτησης και προσωπικής αυτοεκπλήρωσης. Ως κύριος λόγος επιστροφής στην εκπαίδευση αναφέρεται η απόκτηση του απολυτηρίου του γυμνασίου, καθώς αποτελεί τη βάση για οποιαδήποτε επαγγελματική ενασχόληση. Ωστόσο, μέσα από τη συμμετοχή στην εκπαίδευση διευρύνονται οι μαθησιακοί τους ορίζοντες σε ποικίλα γνωστικά αντικείμενα, βελτιώνεται το επίπεδο ελληνομάθειάς των συμμετεχόντων και καλλιεργούνται πολλές δεξιότητες, απαραίτητες όχι μόνο στον επαγγελματικό τομέα αλλά και στη γενικότερη κοινωνική ζωή. Ως εμπόδια συμμετοχής στην εκπαίδευση αναφέρονται κυρίως η ενασχόληση με τις οικογενειακές υποχρεώσεις για τις γυναίκες και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις για τους άνδρες. Άλλα εμπόδια που ανακύπτουν είναι η επιφυλακτικότητα απέναντι στο άγνωστο και η γεωγραφική απόσταση από το σχολείο, κυρίως για όσους δεν οδηγούν. Σημαντικό εμπόδιο αποτελεί η συνθήκη της πανδημίας Covid-19, καθώς όχι μόνο περιορίζει τη λειτουργία των σχολείων, αλλά με την επιβολή των υγειονομικών πρωτοκόλλων, το φόβο διασποράς και τις ψυχολογικές και λειτουργικές συνέπειες της χρήσης της μάσκας, δυσχεραίνει τη συμμετοχή στην εκπαίδευση. Η εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης υπήρξε εξ αρχής ευπρόσδεκτη ως λύση ανάγκης, καθώς αποτελεί κοινωνική διέξοδο και σε κάποιες περιπτώσεις διευκολύνει τους συμμετέχοντες, χάρη στη γεωγραφική και τη χρονική της ευελιξία. Παράλληλα προσφέρει την ευκαιρία για επαφή με τις νέες τεχνολογίες. Αξιοσημείωτη είναι η εμπιστοσύνη από πολλούς εκπαιδευόμενους στη δύναμη της θέλησής τους ως βάση της υπέρβασης των όποιων κοινωνικών, υγειονομικών και εργασιακών εμποδίων προκειμένου να συμμετέχουν στην εκπαίδευση, καλλιεργώντας προοπτικές για το μέλλον τους και επιδιώκοντας νε βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους.
    • The objective of this master thesis is to compensate for the insufficient bibliography concerning the participation of Muslim minority in Greece, in the adult educational system aiming to their social integration. In specific, it focuses on the personal and social basis, which drive Muslim adults to education, it reveals the difficulties that they confront throughout their participation and showcases their expectations concerning the benefits on an occupational, social and personal level. At the same time this thesis innovatively presents the social and educational implications of the pandemic Covid-19 on the participants as well as their opinions concerning distance learning. In order for this qualitative research to be effectuated, 3 adults student groups and 8 adult learners of the Second Chance Schools of Xanthi and Rodopi region, as well as 3 educators of the same schools, needed to be interviewed. The research features the important role of education in the socialization of special groups, on the improvement of their occupational situation and the betterment of their self-image. Especially for women, the participation in education constitutes a brutally lost privilege and regaining it signifies the opportunity for social emancipation and personal achievement. The junior high-school diploma is stated to be the main reason for the participation of Muslim minority in the adult education, as it is considered the basis for every professional occupation. During the educational process they broaden their learning horizons into various cognitive objects, they improve their knowledge of the Greek language and they foster many essential skills, for their professional and social endeavors. The participation in adult education according to the research, is mainly determined by women’s family responsibilities and men’s occupational duties. The fear of the unknown, as well as the need for commuting especially for those who don’t drive are considered to be a few factors amongst many, which magnify their reluctance in participating. The pandemic Covid-19 constitutes a significant barrier that restricts the operation of schools. Additionally, during the pandemic, the participation in educational courses becomes even more difficult due to the enforcement of necessary sanitary measures, the fear of dispersal of the virus and the psychological and functional implications of using masks. At first the implementation of distance-learning as a last resort, was welcomed as it is considered to be a social outlet and a convenient function, because of its geographical and temporal flexibility. Meanwhile it offers the participants the opportunity to meet new technologies. A remarkable fact is that the learners bear trust in the power of their will, which is regarded to be the cornerstone for the transcendence of any social, sanitarian and occupational adversities they are called upon to overcome. They take part in educational courses, in order to expand their future aspects while improving their living standard.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.