Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την προσέγγιση του ζητήματος της Πνευματικής
Πατρότητας στην θεολογία του αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ (1896-1993). H έρευνα έχει
ως αφετηρία τους κύριους σταθμούς της ζωής και της θεολογικής διαμόρφωσης του αγίου
Σωφρονίου, προκειμένου να γίνει αντιληπτό το πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται η
θεολογία του περί Πνευματικής Πατρότητας. Ακολούθως εξετάζεται η σύνδεσή του με
τον πνευματικό του πατέρα άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη, η οποία ήταν η κυριότερη
επίδραση όσον αφορά το σύνολο της θεολογία του και ειδικά στο ζήτημα της πνευματικής
πατρότητας της οποίας απετέλεσε ζωντανό πρότυπο για τον ίδιο, ενώ ιχνηλατούνται οι
θεολογικοί και ποιμαντικοί καρποί αυτής της σχέσης.
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στον άγιο Σωφρόνιο ως πνευματικό πατέρα της Μονής του
Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ της Αγγλίας, της οποία ήταν κτίτωρ και ηγούμενος, μέσα
από αναφορά στα περιστατικά ιδρύσεως της Μονής, της δομής και του τυπικού της, του
τρόπου εξάσκησης της πνευματικής πατρότητας στους μοναχούς της και του τρόπου με
τον οποίον αντιλαμβανόταν θεολογικά την έννοια της υπακοής. Η πνευματική πατρότητα
του ίδιου αναδεικνύει τις θεολογικές αρχές που σχετίζονται με το ζήτημα της υπακοής ως
τρόπου με τον οποίον ο άνθρωπος καλείται δι’ αυτής να «κενωθεί» και να γίνει
«υποστατικός» αναδεικνύοντας βασικές αρχές της θεολογικής του διδασκαλίας για την
Αγία Τριάδα. Η εργασία επεξεργάζεται ακόμη τη θεολογία και την ανθρωπολογία της
Πνευματικής Πατρότητας, μέσα από την εμπειρία του ίδιου ως πνευματικού πατρός
μεγάλου αριθμού ανθρώπων αλλά και με την ανάδειξη της σημασίας και του σκοπού της,
που είναι η αναγέννηση των ανθρώπων μέσα στην εκκλησία και μόρφωση μέσα τους της
εικόνας του Χριστού.
The present study deals with the approach of the matter of Spiritual Fatherhood in the
theology of Saint Sophrony Sacharof (1896-1993). The research has as a starting point the
main stations of the life and theological molding of Saint Sophrony, so as for the
framework within which his theology is developed to be made understandable.
Subsequently, the connection with his spiritual father, Saint Siluanos the Athonite is
examined. This was the biggest influence as far as his theology as a whole is concerned
and especially on the issue of spiritual fatherhood, for which he was a role model for him,
himself, while the theological and pastoral fruits of this relationship are been traced.
Consecutively, Saint Sophrony has been addressed as the spiritual father of the Monastery
of Saint John the Baptist in Essex, England, whose he was the builder and abbot, through
the report of incidents while the Monastery was being built, its structure and rituals, the
way of practicing spiritual fatherhood towards its monks and the way that they understood
theologically the notion of obedience. His own spiritual fatherhood highlights the
theological principles which relate with the issue of obedience as a way with which man is
called through it to “empty’ himself and become ‘subsistent’, bringing out basic principles
of his theological teaching for the Holy Trinity. This dissertation also processes the
theology and anthropology of Spiritual Fatherhood, through the experience of him, himself
as a spiritual father of a large number of people but also with the promotion of its
significance and its objective, which is the regeneration of people in the Church and
learning through the image of Christ.