Η κοινωνιογλωσσική αναπαράσταση γυναικείων νεανικών ταυτοτήτων στον τηλεοπτικό λόγο: Μία συγκριτική έρευνα στον άξονα της διαχρονίας

The sociolinguistic representation of female youth identities on television: A comparative study on the axis of time (english)

  1. MSc thesis
  2. Μιχοπούλου, Ειρήνη
  3. Σύγχρονες τάσεις στη γλωσσολογία για εκπαιδευτικούς (ΑΔΕ)
  4. 31 July 2022 [2022-07-31]
  5. Ελληνικά
  6. 136
  7. Γεωργαλλίδου, Μαριάνθη
  8. Κανάκης, Κωνσταντίνος | Παπαζαχαρίου, Δημήτριος
  9. Κείμενα μαζικής κουλτούρας | Mass culture texts | Πολυσημία | Polysemy | ΄Εμφυλες ταυτότητες | Gender identities | Ετερόκλιτες ομάδες τηλεοπτικού κοινού | Heterogeneous groups of television audiences
  10. 2
  11. 12
  12. 24
  13. 0
    • Η παρούσα διατριβή διαπραγματεύεται ζητήματα σχετικά με τις έμφυλες ταυτότητες, και συγκεκριμένα με τις νεανικές γυναικείες, εξετάζοντας με ποιους τρόπους αναδύονται μέσα σε κείμενα μαζικής κουλτούρας και συγκεκριμένα σε τηλεοπτικές κωμικές σειρές. Στόχος είναι να αναδειχθούν πιθανές ομοιότητες και διαφορές στα υπό εξέταση κείμενα αναφορικά με τα γλωσσικά μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η πολυσημία των κειμένων μαζικής κουλτούρας με μεγάλη χρονολογική απόσταση, ως προς τους τρόπους απόδοσης των νεανικών γυναικείων εναλλακτικών ταυτοτήτων, και κατά πόσο μπορούν να ιδωθούν ως δυναμικές ή παγιωμένες μέσα από τέτοια κείμενα. Απώτερος στόχος αποτελεί να διαφανεί αρχικά ο τρόπος με τον οποίο τα κείμενα μαζικής κουλτούρας παρουσιάζουν ή και εκμεταλλεύονται εναλλακτικές έμφυλες εκδοχές και κατά πόσο στοχοποιούνται και υπονομεύονται έναντι άλλων, καθώς και ο πιθανός ιδεολογικός και ρυθμιστικός τους ρόλος αναφορικά με συγκεκριμένες στάσεις ζωής και οπτικές, οι οποίες αναδεικνύονται, έναντι άλλων πιο εναλλακτικών. Πιο συγκεκριμένα, έχουν επιλεγεί δύο κείμενα, τα οποία απέχουν χρονολογικά περίπου είκοσι έτη, η παλαιότερων ετών σειρά: «Ντόλτσε Βίτα» και η πιο πρόσφατη: «Μην αρχίζεις την μουρμούρα», ενώ η προσοχή εστιάζεται στους γυναικείους νεανικούς χαρακτήρες, «Ντορίτα» και «Βέλη», αντίστοιχα. Οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες, δεν εξετάζονται αποκομμένοι, αλλά όπως αναδύονται μέσα από τις διεπιδράσεις τους, κυρίως, με τους ετερόφυλους συντρόφους αλλά και με άτομα του στενού οικογενειακού τους κύκλου. Η μελέτη έχει συγκριτικό χαρακτήρα σε μακρο- επίπεδο. Μεθοδολογικά χρησιμοποιείται η ποιοτική κειμενοκεντρική, επαγωγικού τύπου προσέγγιση. Τα εργαλεία ανάλυσης είναι λειτουργικά, όπως ανάλυση ύφους και Γενική Θεωρία για το Γλωσσικό Χιούμορ. Τέλος, τα πορίσματα συγκλίνουν στο γεγονός ότι και στις δύο περιπτώσεις στοιχεία από πιο εναλλακτικές εκδοχές νεανικών γυναικείων ταυτοτήτων π.χ. φεμινισμός, πολιτικός ακτιβισμός ή αντικομφορμισμός, χρησιμοποιούνται σε χιουμοριστικές σκηνές, ενώ η προσπάθεια των συγκεκριμένων χαρακτήρων για χειραφέτηση, παρουσιάζεται ως ατελής. Παράλληλα, φαίνεται ότι στην παλαιότερη σειρά, εμφανίζεται σχεδόν ως καρικατούρα, περιορίζοντας τις ενδεχόμενες ταυτίσεις, ενώ στην πιο σύγχρονη, ως εξέλιξη της παλαιότερης, το κείμενο επιτρέπει μεγαλύτερο περιθώριο για ταυτίσεις αναφορικά με την εναλλακτική γυναικεία ταυτότητα.
    • This dissertation deals with issues related to gender identities, and in particular to young women, examining the ways in which they emerge in mass culture texts and in particular in television comedy series. The aim is to highlight possible similarities and differences in the texts under consideration regarding the linguistic means by which the multiplicity of mass culture texts is achieved over a long time, in terms of the ways in which young female alternative identities are rendered, and whether they can be seen as dynamic or consolidated through such texts. The ultimate goal is to first clarify the way in which mass culture texts present or exploit alternative gender versions and whether they are targeted and undermined by others, as well as their possible ideological and regulatory role in relation to specific attitudes and perspectives. stand out, compared to other more alternatives. More specifically, two texts have been selected, which are about twenty years old, the older series: "Dolce Vita" and the most recent: "Do not start the murmur", while the focus is on the female young characters, "Dorita" and "Arrows", respectively. The specific characters are not examined in isolation, but as they emerge through their interactions, mainly with heterosexual partners but also with people in their close family circle. The study is comparative in macro-level. Methodologically, the qualitative text-centric, inductive type approach is used. Analysis tools are functional, such as style analysis and General Theory of Linguistic Humor. Finally, the findings converge on the fact that in both cases evidence from more alternative versions of young female identities e.g. feminism, political activism or anti-conformism, are used in humorous scenes, while the effort of specific characters for emancipation is presented as imperfect. At the same time, it seems that in the older series, it appears almost as a caricature, limiting possible identities, while in the more modern, as an evolution of the older, the text allows more room for identifications regarding the alternative female identity.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.