Διαχείριση οχημάτων τέλους κύκλου ζωής (ΟΤΚΖ) στην Ελλάδα: Ισοζύγιο μαζών, επίτευξη στόχων και οικονομική ανάλυση.

Handling of End of Life vehicles in Greece, mass balance, target achievement and economic analysis. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Βουρλούμης, Διονύσης
  3. Διαχείριση Αποβλήτων (ΔΙΑ)
  4. 17 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-17]
  5. Ελληνικά
  6. 100
  7. Κομίλης, Δημήτριος
  8. Κοντογιάννη, Σταματία
  9. Οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (ΟΤΚΖ) | Διαχείριση ΟΤΚΖ | Υπολείμματα τεμαχισμού αυτοκινήτων | Εναλλακτικό σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων | Επαναχρησιμοποίηση | Ανακύκλωση | Ανάκτηση
  10. 2
  11. 2
  12. 29
  13. Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
    • Τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, μπορούν να λειτουργήσουν ως πηγή δευτερογενών πρώτων υλών, ενώ την ίδια στιγμή μπορεί να αποτελέσουν συγχρόνως μια σοβαρή απειλή για το οικοσύστημα εάν αντιμετωπιστούν με αντί-επιστημονικό τρόπο. Οι κυβερνήσεις των χωρών σε όλο τον κόσμο, αντιλαμβανόμενες τους επερχόμενους κινδύνους που μπορεί να έχει μια ανεξέλεγκτη διαχείριση, έχουν προσπαθήσει να ευθυγραμμίσουν την ανακύκλωση των προϊόντων αυτών, θέτοντας κανόνες, στον τρόπο προσέγγισης, αλλά και στην ποιότητα του αποτελέσματος. Από το 1997 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει το θεσμικό πλαίσιο για την αποσυναρμολόγηση και ανακύκλωση των οχημάτων με περιβαλλοντικά φιλικό τρόπο, που ορίζει σαφείς και ποσοτικοποιημένους στόχους για την επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανάκτηση υλικών. Η νομοθεσία για τα ΟΤΚΖ (οχήματα τέλους ζωής) στην ΕΕ, προβλέπει ότι οι κατασκευαστές του οχήματος και του εξοπλισμού που το αποτελεί, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους την μελλοντική αποσυναρμολόγηση, επαναχρησιμοποίηση και ανάκτηση των οχημάτων και των μερών τους, όταν σχεδιάζουν και παράγουν τα προϊόντα τους. Πρέπει επίσης να δημιουργούν συστήματα συλλογής των οχημάτων αυτών, χωρίς επιπλέον κόστος για τον ιδιοκτήτη του οχήματος. Στην Ελλάδα η διαχείριση των οχημάτων του τέλους κύκλου ζωής ρυθμίζεται από το ΠΔ 116/2004, το οποίο εκδόθηκε σε εναρμόνιση με την Οδηγία 2000/53/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Το μοναδικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης ΟΤΚΖ εδώ είναι η ΕΔΟΕ, μέσω του οποίου έχει δημιουργηθεί ένα αρκετά μεγάλο δίκτυο εξουσιοδοτημένων σημείων διαχείρισης των οχημάτων αυτών. Μέσα από αυτό το πρίσμα, θα γίνει προσπάθεια στις επόμενες σελίδες της εργασίας να αποδοθεί η κατάσταση που επικρατεί στην Ελληνική επικράτεια σήμερα, χρησιμοποιώντας κυρίως τα στατιστικά στοιχεία της ΕΔΟΕ που δόθηκαν για το έτος 2020, δίνοντας περισσότερη λεπτομέρεια στα υλικά που προκύπτουν αλλά και τον τρόπο της διαχείρισης τους, έτσι ώστε να μην αποτελούν περιβαλλοντική πρόκληση στο μέλλον και να είναι σύννομα με τις νομοθεσίες που βρίσκονται κάθε φορά σε ισχύ. Αναλύονται οι τύποι των κέντρων διαχείρισης του δικτύου που διατηρεί το σύστημα αυτό, καθώς και οι εργασίες που εκτελούνται αντίστοιχα στον κάθε τύπο. Τέλος, θα γίνει προσπάθεια να δοθεί μια οικονομική προσέγγιση στην βιωσιμότητα της λειτουργίας τέτοιων κέντρων διαχείρισης, θεωρώντας ότι λειτουργούν αποκλειστικά γι’ αυτόν τον σκοπό, καταγράφοντας στοιχεία που έχουν προκύψει από ένα μικρό αντιπροσωπευτικό δείγμα οικονομικών στοιχείων ετήσιας περιόδου, αναδεικνύοντας συγχρόνως τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που παρουσιάζονται κατά την λειτουργία τους.
    • End-of-life vehicles can act as a source of secondary raw materials, while at the same time posing a serious threat to the ecosystem if treated in an unscientific manner. Governments around the world, been aware of the impending dangers due to uncontrolled management, have sought to streamline the recycling of these products by setting rules on way how to approach, as well as the quality of the result at the same time. Since 1997, the European Commission has set the institutional framework for the dismantling and recycling of End-of-Life Vehicles in an environmentally friendly way, setting clear quantitative and qualitative targets for the reuse, recycling and recovery of materials. EU-End-Of-life legislation provides that vehicle and equipment manufacturers must take into account the upcoming disassembly, reuse and recovery of their vehicles and parts when designing and producing their products. They must also set up collection systems for these vehicles at no extra cost to the vehicle owner. In Greece, the management of end-of-life vehicles is regulated by Presidential Decree 116/2004, which was adopted in harmonization with the Directive 2000/53 / EC of the Council of the European Communities. The only Alternative Management System of ELVs is EDOE, through which a fairly large network of Authorized Treatment Facilities for these vehicles has been created and monitored. From this perspective, there will be an effort in the upcoming pages of this study to give the today’s status in Greece, using mainly the statistic figures provided by EDOE, regarding year 2020, providing details in the management of the materials that arise and their treatment, so that they do not pose an environmental challenge in the future, being aligned with the updated legislation in force. The different types of the Authorized Treatment Facilities of the ELV network are analyzed, as well as the tasks which are performed respectively in each type. Finally, an attempt will be made to provide an economic approach to the viability of the operation of such companies in place, considering that they operate exclusively for this purpose. For this financial data have been obtained from a small representative sample of companies, highlighting at the same time the advantages the disadvantages that arise during their operation. Based on the above theoretical and experimental findings, we place some proposals that could be taken into account, in the effort for effective management of ELVs in Greece, in order to increase qualitative results, on the one hand, on the other hand maintaining and ensuring sustainability and stability of such business efforts in the future.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.