Εκτίμηση του κινδύνου πτώσεως και του καταγματικού κινδύνου σε περιπατητικούς περιθαλπόμενους μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων

Assessment of risk of falls and fractures in older people who live in the elderly care unit (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Σπηλιώτη, Αικατερίνη
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 24 Ιουλίου 2022 [2022-07-24]
  5. Ελληνικά
  6. 89
  7. Σούλης, Γεώργιος
  8. Ανδριόπουλος, Παναγιώτης
  9. Γήρανση | Πτώσεις | Κάταγμα | Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων | δοκιμασία TUG | δοκιμασία SLS | δοκιμασία SPPB | Εργαλείο FRAX
  10. 1
  11. 4
  12. 135
  13. Περιέχει: πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
    • Σκοπός: Η παρούσα εργασία αποτελεί μια μελέτη για την οποία η ποσοτική έρευνα που διεξήχθη έχει ως σκοπό τη συλλογή και ανάλυση δεδομένων εφαρμογής ειδικών κλινικών δοκιμασιών που ανιχνεύουν τον κίνδυνο πτώσεως καθώς και μιας κλίμακας υπολογισμού του δεκαετούς καταγματικού κινδύνου. Το δείγμα αποτελείτο από τα περιπατητικά μεγαλύτερης ηλικίας άτομα που ζουν σε μια Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων στην περιοχή της Αττικής. Η ποσοτική έρευνα επιλέχθηκε διότι υπάρχει έλλειψη αντίστοιχων μετρήσεων σε μονάδες μακροχρόνιας φροντίδας στην Ελλάδα ενώ η συσχέτιση των μετρήσεων αυτών θα προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για την εφαρμογή προληπτικών μέτρων για την αποφυγή των πτώσεων στους χώρους αυτούς. Πιο αναλυτικά, ο έγκαιρος εντοπισμός των υψηλού κινδύνου ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας, θα δώσει τη δυνατότητα να γίνουν αναγκαίες παρεμβάσεις που αφορούν την τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής, του προγράμματος αποκατάστασης όπως και της εφαρμογής κατάλληλων εργονομικών παρεμβάσεων προς αποφυγή των πτώσεων. Μεθοδολογία: Σε τριάντα περιπατητικούς, μη οστεοπορωτικούς, περιθαλπόμενους Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων έγιναν οι ειδικές κλινικές δοκιμασίες TUG, SLS και SPPB προς ανίχνευση του κινδύνου πτώσεως καθώς και το εργαλείο υπολογισμού του δεκαετούς καταγματικού κινδύνου FRAX. Κατά τη διενέργειά τους αξιολογήθηκε το επίπεδο της λειτουργικής ικανότητας όπως επίσης της ικανότητας για κίνηση, βάδιση και ισορροπία. Παράλληλα έγινε συλλογή και χρήση δημογραφικών, σωματομετρικών δεδομένων, καταγραφή στοιχείων από το ατομικό και οικογενειακό ιατρικό ιστορικό, έξεις και συνήθειες, και έγινε συνυπολογισμός συννοσηροτήτων και της φαρμακευτικής αγωγής που λαμβάνουν. Εν συνεχεία, θα πραγματοποιηθεί στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων που συλλέχθηκαν, τα οποία θα συσχετιστούν τόσο με την ηλικία και το φύλο όσο και μεταξύ τους. Τέλος, έγινε σύγκριση με αντίστοιχες έρευνες, μέσω διεθνών βιβλιογραφικών βάσεων δεδομένων όπως το PubMed και το Google Scholar, που να επιβεβαιώνουν την ευαλωτότητα των ατόμων αυτών σε πτώσεις και καταγματικό κίνδυνο στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων. Αποτελέσματα: Το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο πτώσεων, ενώ το 30% του συνόλου θα παρουσιάσει, τα επόμενα 10 έτη, κάποιο μείζον οστεοπορωτικό κάταγμα και το 36,7% κάταγμα ισχίου. Τα ευρήματα αυτά παρουσιάζονται τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας. Μοναδική εξαίρεση, βάσει της κλίμακας SPPB, αποτέλεσε για τις γυναίκες η ηλικία που βρέθηκε να σχετίζεται σημαντικά με το επίπεδο του κινδύνου πτώσεως. Πιο συγκεκριμένα, καταγράφηκε πως οι μεγαλύτερες ηλικιακά γυναίκες σημείωσαν υψηλότερο κίνδυνο για πτώσεις εν συγκρίσει με τις νεαρότερες συμμετέχουσες. Επίσης, καταγράφηκε πως οι συμμετέχοντες που είχαν υψηλό κίνδυνο για πτώση παρουσίαζαν 88,9% υψηλότερο κίνδυνο για κάποιο μείζον οστεοπορωτικό κάταγμα και 90,9% υψηλότερο κίνδυνο για κάταγμα ισχίου, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και κλίμακας που χρησιμοποιήθηκε για τη πρόβλεψη του κινδύνου πτώσεως κάθε φορά. Εξαίρεση αποτέλεσε στο σύνολο του δείγματος η σημαντική συσχέτιση μεταξύ του καταγματικού κινδύνου για το ισχίο και του κινδύνου πτώσεως πού προσδίδει η κλίμακα SPPB. Πιο συγκεκριμένα οι συμμετέχοντες με υψηλό κίνδυνο ισχιακού κατάγματος παρουσίασαν 2,60 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα για κίνδυνο πτώσεως βάσει της κλίμακας αυτής. Συμπεράσματα: Ο αυξημένος κίνδυνος πτώσεως και καταγματικός κίνδυνος, που διατρέχουν τα υψηλού κινδύνου περιπατητικά άτομα που διαβιούν στη Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων, οφείλεται να προλαμβάνεται εγκαίρως μέσω εφαρμογής ειδικών παρεμβατικών μεθόδων που πρόκειται να αποτρέψουν ενδεχόμενους τραυματισμούς και να μειώσουν σημαντικά τα ποσοστά αναπηριών και θνησιμότητας των ατόμων αυτών στις δομές.
    • Aim: The present study main focus was to detect the risk of falls and correlate them to physical performance measurements as well as to identify the fracture risk by using a calculating scale of a ten-year fracture risk in a very specific population. The sample consisted of old people who live in an Elderly Care Unit in the region of Attica. The quantitative research was undertaken to be done because of lack of corresponding measurements in long-term care units in Greece, while the correlation of these measurements will provide useful information for the implementation of preventive measures to avoid falls in these places. More specifically, the early detection of high-risk older people will enable the necessary interventions to be made regarding the modification of medication, the rehabilitation program and the implementation of appropriate ergonomic interventions to avoid falls. Methodology: Thirty, non-osteoporotic, people who live in an elderly care unit, performed the TUG, SLS and SPPB tests to detect the risk of falling as well as the FRAX tool to identify the ten-year fracture risk. The main purpose was to assess the level of functional capacity as well as the ability to move, walk and balance. At the same time, demographic and somatometric data, data from individual and family medical history and habits will be collected and used. Also, current comorbidities and medication will be taken into account. All measurement results were statistically processed and were correlated with each other. Finally, similar surveys were searched to be compared with, through international bibliographic databases such as PubMed and Google Scholar, to confirm the vulnerability of these people to falls and fracture risk in the Elderly Care Units. Results: The largest percentage of participants present a high risk of falls, while 30% of the whole sample will have a major osteoporotic fracture and 36.7% will have a hip fracture in the next 10 years. These findings occur in both men and women regardless of age. The only exception, based on the SPPB scale, was that women’ s age found to be significantly related to the level of risk of falling. More specifically, it was found that older women had a higher risk of falling compared to younger women. It was also fund that participants who had a high risk of falling had an 88.9% higher risk of a major osteoporotic fracture and a 90.9% higher risk of a hip fracture, regardless of gender, age and scale used to predict the risk of falling each time. An exception to the whole sample was the significant correlation between the hip fracture risk and the risk of falling that the SPPB scale indicated. Specifically, participants at high risk for a hip fracture were 2.60 times more likely to fall by the SPPB scale. Conclusions: The increased risk of falls and fractures, which run through the high-risk older people living in the Elderly Care Unit, must be prevented in a timely manner through the application of special intervention methods that will prevent injuries and significantly reduce their disability and mortality rates.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.