Ψυχική Ευημερία, Επιβάρυνση, Γιαγιάδες και Παππούδες, Εγγόνι με Αυτισμό, Ψυχική Υγεία, Αυτοσυμπόνοια
1
2
74
περιέχει: πίνακες, διαγράμματα, γραφήματα
Εισαγωγή: Η φροντίδα παιδιού στο φάσμα του αυτισμού επιβαρρύνει την ευημερία των
γιαγιάδων και των παππούδων. Η ακριβής εκτίμηση των παραγόντων που την επηρεάζουν
δεν έχει προσδιοριστεί επαρκώς.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων
που επηρεάζουν την ψυχική ευημερία των γιαγιάδων και των παππούδων που συμμετεχέχουν
στη φροντίδα του εγγονιού τους, το οποίο έχει διαγνωσθεί με διαταραχή αυτιστικού
φάσματος.
Μεθοδολογία: Υλοποιήθηκε πρωτογενής, ποσοτική έρευνα, συγχρονική, περιγραφική και
συσχέτισης, μέσω ερωτηματολογίου αποδεδειγμένης εγκυρότητας και αξιοπιστίας. Το
ερωτηματολόγιο περιελάμβανε 4 κλίμακες μέτρησης: την Κλίμακα μέτρησης Ευημερίας
(MHC-SF, α≥0,805), την Κλίμακα Επιβάρυνσης (Zarit Burden Interview, α≥0,701), την
Κλίμακα για την Ψυχική Υγείας (DASS21 greek version, α≥0,894) και τέλος, την Κλίμακα
Αυτό-συμπόνιας (Self Compassion Scale, α≥0,615). Το δείγμα της έρευνας αποτελείται
συνολικά από 73 ενήλικες, με την πλειοψηφία να είναι γυναίκες, μέσης ηλικίας 64 ετών, με
καλή κατάσταση υγείας, ικανοποιητικές κοινωνικές σχέσεις, που διαμένουν σε αστικές
περιοχές, απόφοιτοι Λυκείου ή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που έχουν αγόρι-εγγόνι στο φάσμα
του αυτισμού μέσης ηλικίας 8,5 ετών και το φροντίζουν καθημερινά, με την ενασχόληση ανά
εβδομάδα να ξεπερνάει τις 6 ώρες. Επίσης τα αποτελέσματα αναφέρονται σε αγόρια που
έχουν επίπεδο βαρύτητας της νόσου του αυτισμού 1 ή 2, με ύπαρξη επιπλέον
νευροαναπτυξιακών διαταραχών, χωρίς ωστόσο να γίνεται λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
Πραγματοποιήθηκαν οι στατιστικοί έλεγχοι independent samples t-test, one-way ANOVA,
Multiple Linear Regression, Mann Whitney, Kruskal Wallis και Spearman με σημαντικότητα
5%.
Αποτελέσματα: Η ψυχική ευημερία των συμμετεχόντων ήταν μέτρια. Η φροντίδα παιδιού με
αυτισμό επέδρασε αρνητικά τις κοινωνικές σχέσεις, ωστόσο οι συμμετέχοντες έδειξαν την
διάθεση για παροχή καλύτερης φροντίδας. Παρατηρήθηκαν μέτρια επίπεδα προσωπικής
έντασης, έντασης ρόλου, άγχους και στρες ενώ χαμηλά ήταν τα επίπεδα κατάθλιψης. Οι
συμμετέχοντες ανέδειξαν υψηλή ενσυνειδητότητα, κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και
μέτρια προς υψηλά επίπεδα αυτοευγένειας. Μέτρια βαθμολογήθηκαν οι παράγοντες της
απομόνωσης, της αυτοκριτικής και της υπεραναγνώρισης. Το υψηλό επίπεδο σοβαρότητας
αυτισμού του παιδιού και η αίσθηση της έντασης του ρόλου είναι οι ισχυρότεροι
επιβαρυντικοί παράγοντες της συναισθηματικής ευημερίας, οι οποίοι αντισταθμίζονται από
το αίσθημα της αυτοευγένειας. Η υψηλή κατάθλιψη οδηγεί σε μειωμένη κοινωνική ευημερία,
η οποία αντισταθμίζεται με την αυτοευγένεια και με υψηλότερη ενασχόληση με το παιδί που
βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Η ψυχολογική ευημερία ενισχύεται από το αίσθημα της
αυτοευγένειας, αλλά είναι μειωμένη σε άτομα που έχουν και άλλες εργασιακές υποχρεώσεις,
ζουν σε αστική περιοχή υψηλότερης έντασης και είναι χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου.
Introduction: Caring for a child on the autism spectrum burdens the well-being of
grandparents. The exact assessment of the factors that affect it has not been sufficiently
determined.
Aim: The aim of this research paper is to investigate the factors that affect the mental well being of grandparents involved in the care of their grandchild, who has been diagnosed with
autism spectrum disorder.
Methodology: A primary, quantitative, synchronous, descriptive and correlational research
was accomplished, through a questionnaire of proven validity and reliability. The
questionnaire included 4 scales: the Prosperity Scale (MHC-SF, a≥0.805), the Charge Scale
(Zarit Burden Interview, a≥0.701), the Mental Health Scale (DASS21 greek version,
a≥0.894) and and finally, the Self Compassion Scale (a≥0.615). The research sample consists
of a total of 73 adults, with the majority being women, average age 64 years, with good
health, satisfactory social relationships, living in urban areas, high school or bachelor
graduates who have a boy-grandchild with autism of average age of 8.5 years and they take
care of it daily, with the activity per week to exceed 6 hours. The results also refer to boys
who have a severity level of autism 1 or 2 of additional neurodevelopmental disorders, but
without medication. Independent samples t-test, one-way ANOVA, Multiple Linear
Regression, Mann Whitney, Kruskal Wallis and Spearman were performed with 5%
significance.
Results: The mental well-being of the participants was moderate. Caring for a child with
autism has had a negative effect on social relationships, however participants have shown a
willingness to provide better care. Moderate levels of personal tension, role intensity, anxiety
and stress were observed while levels of depression were low. Participants showed high
awareness, understanding of human nature and moderate to high levels of self-kindness. The
factors of isolation, self-criticism and over-recognition were moderately rated. The high level
of severity of autism in the child and the sense of intensity of the role are the strongest
aggravating factors of emotional well-being, which are offset by the feeling of self-kindness.
High depression leads to reduced social well-being, which is offset by self-kindness and
higher engagement with the child on the autism spectrum. Psychological well-being is
enhanced by a sense of self-kindness but is reduced in people who have other work
responsibilities, live in a higher-intensity urban area, and are of a lower educational level.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Τι επηρεάζει την ψυχική ευημερία των γιαγιάδων και των παππούδων με εγγόνι στο φάσμα του αυτισμού Περιγραφή: dimoulikalliopi30-6.pdf (pdf)
Book Reader Μέγεθος: 3.4 MB
Τι επηρεάζει την ψυχική ευημερία των γιαγιάδων και των παππούδων με εγγόνι στο φάσμα του αυτισμού - Identifier: 169548
Internal display of the 169548 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)