Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία θα επιχειρήσει να αναδείξει το ζήτημα της διαφοροποιημένης σωφρονιστικής μεταχείρισης μεταξύ των δραστών του οργανωμένου εγκλήματος και εκείνων του λευκού περιλαιμίου. Παρά τις περιορισμένες μελέτες που υπάρχουν σε διεθνές επίπεδο σχετικά με τις επικρατούσες συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων που λαμβάνουν χώρα στα σωφρονιστικά ιδρύματα παγκοσμίως, αλλά και την δυσκολία στο να υπάρξει πρόσβαση σε στοιχεία που αποτυπώνουν αυτήν την πραγματικότητα, είναι γεγονός πως η σωφρονιστική μεταχείριση των κρατουμένων δεν είναι ίδια για όλους. Υπάρχει διαφοροποίηση, την οποία και θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε μέσα από την μελέτη και ανάλυση δύο χαρακτηριστικών κατηγοριών κρατουμένων, όπως είναι αυτοί που έχουν εμπλακεί στο οργανωμένο έγκλημα και από την άλλη, οι δράστες του λευκού κολάρου που συμμετέχουν συνήθως σε οικονομικά εγκλήματα.
Το έγκλημα ως έννοια, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο για το οποίο στο πέρασμα των ετών έχουν υπάρξει διάφορες θεωρίες που προσπαθούν να το προσεγγίσουν, ώστε να αναζητηθούν οι αιτιολογικές βάσεις οι οποίες το προκαλούν. Η απάντηση των κοινωνιών στο φαινόμενο αυτό, που θεωρήθηκε η αποτελεσματικότερη λύση προκειμένου να το περιορίσουν, ήταν η ίδρυση των σωφρονιστικών καταστημάτων. Περιόρισαν την ελευθερία των εγκλείστων σε αυτά, με σκοπό αργότερα να επανενταχθούν στην κοινωνία ομαλά ως «καλύτεροι» άνθρωποι. Όπως θα φανεί και στην συνέχεια, όμως, η μεταχείριση όλων των κρατουμένων πρέπει να στρέφεται γύρω από τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς να γίνεται κανενός είδους έκπτωση ή εξαίρεση. Παράγοντες επιλεκτικότητας, όπως είναι τα Μ.Μ.Ε. ή ο ποινικός λαϊκισμός, οδηγούν στην διαφορετική μεταχείριση των κρατουμένων, ξεχωρίζοντάς τους σε ανθρώπους «πρώτης και δεύτερης διαλογής». Έτσι, λοιπόν, θα επικεντρωθούμε στις εν θέματι κατηγορίες κρατουμένων και μελετώντας τα δικαιώματα, τις παροχές, την υγειονομική περίθαλψη, το καθεστώς αδειών, την διάρκεια και τον τρόπο έκτισης της ποινής, αλλά και την επικοινωνία με το σωφρονιστικό προσωπικό που απολαμβάνουν, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα για το βαθμό διαφορετικότητας με τον οποίο τους μεταχειρίζονται η Διοίκηση και το σωφρονιστικό σύστημα γενικότερα. Σε τελικό επίπεδο, θα παρατηρήσουμε μια ευνοϊκότερη μεταχείριση για τους εγκληματίες που ανήκουν στους λεγόμενους «ισχυρούς». Εκείνο, πάντως, που έχει σημασία μέσα από την μελέτη του τρόπου μεταχείρισης των κρατουμένων, είναι να συνειδητοποιήσουμε αν, τελικά, το σωφρονιστικό σύστημα πετυχαίνει τους στόχους τους οποίους έχει θέσει εκ της δημιουργίας του ή απλά, επαναπαύεται σε μία κατάσταση η οποία εξυπηρετεί όλους τους υπολοίπους (πολιτικο-οικονομικούς «κύκλους» και ισχυρά κέντρα εξουσίας), εκτός από το ίδιο.
This dissertation will attempt to highlight the issue of differentiated prison treatment between perpetrators of organized crime and those of the white collar. Despite the limited international studies on the prevailing living conditions of detainees taking place in penitentiaries worldwide, as well as the difficulty of accessing evidence that reflect this reality, it is a fact that prison treatment isn't the same for everyone. There is a differentiation, which we will try to present through the study and analysis of two characteristic categories of prisoners, such as those who have been involved in organized crime and on the other hand, the perpetrators of white collar who usually participate in financial crimes.
Crime as a concept, is a social phenomenon for which over the years there have been various theories that try to approach it, in order to look for the etiological bases that cause it. The response of societies to this phenomenon, which was considered the most effective solution to reduce it, was the establishment of penitentiaries. They restricted the freedom of those imprisoned in them, in order to reintegrate into society smoothly as "better" people. However, as will be seen later, the treatment of all detainees must revolve around respect for human rights, without any deduction or exception. Selectivity factors, such as the media or criminal populism, lead to the different treatment of prisoners, distinguishing them into "first and second class" people. So, we will focus on the categories of detainees in the title and by studying the rights, benefits, health care, the status of the leave, the duration and the way of serving the penalty, but also the communication with the penitentiary staff that they enjoy, we will come to conclusion on the degree of diversity with which they are treated by the Administration and the penitentiary system in general. In the final stage, we will observe a more favorable treatment for criminals belonging to the so-called "powerful". What matters, however, through the study of the way prisoners are treated, is to realize whether, in the end, the penitentiary system achieves the goals it has set since its inception or simply, rests in a state that serves all others (political-economic "circles" and strong centers of power), except the same.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Η διαφοροποιημένη σωφρονιστική μεταχείριση των δραστών του οργανωμένου εγκλήματος και των εγκληματιών του λευκού περιλαιμίου Περιγραφή: 509198_ΡΑΠΑΝΟΣ_ΑΝΔΡΕΑΣ.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: primary:true Μέγεθος: 0.4 MB
Η διαφοροποιημένη σωφρονιστική μεταχείριση των δραστών του οργανωμένου εγκλήματος και των εγκληματιών του λευκού περιλαιμίου - Identifier: 169488
Internal display of the 169488 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)