Βία κατά των γυναικών-Violence against women | ενδοοικογενειακή βία-domestic violence | κοινωνική και εργασιακή ένταξη-social and work integration | ειδικές ομάδες πληθυσμού- special population groups | Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία-Social and Solidarity Economy | Κοινωνικές Επιχειρήσεις-Social Enterprises
7
42
30
Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, σχήματα
Η βία κατά των γυναικών είναι διαχρονικό και παγκόσμιο φαινόμενο και συνιστά σύμφωνα με τον ΟΗΕ κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ενδοοικογενειακή βία είναι ίσως η πιο διαδεδομένη μορφή που συνυπάρχει με άλλες μορφές βίας. Για την αντιμετώπιση του φαινομένου έχουν υπάρξει διεθνείς και ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες. Η Ελλάδα συμμετέχει σε διεθνείς και Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για να προστατεύει τα θύματα και έχει ψηφίσει το Νόμο 3500/2006 περί ενδοοικογενειακής βίας. Με το Νόμο 4430/2016 που ρυθμίζει τα ζητήματα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΟ) έδωσε τη δυνατότητα στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας να αναζητήσουν επαγγελματική διέξοδο μέσω δημιουργίας Κοινωνικών και Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων Ένταξης, καθώς η οικονομική δυσπραγία των θυμάτων αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την απομάκρυνσή τους από το κακοποιητικό περιβάλλον. Παράλληλα στην Ελλάδα λειτουργούν συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες φιλοξενίας για κακοποιημένες γυναίκες σε διάφορους Δήμους, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις (ΜΚΟ) και εθελοντικές οργανώσεις. Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε έρευνα με σκοπό να ανιχνευθούν οι γνώσεις, και οι αντιλήψεις των στελεχών αυτών των δομών για την ΚΑΟ αλλά και η θέλησή τους να δικτυωθούν με κέντρα στήριξης ΚΑΛΟ ή παρόμοιες πρωτοβουλίες για να προωθήσουν την εργασιακή και κοινωνική ένταξη των θυμάτων. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι οι γνώσεις τους γύρω από τις ΚΟΙΝΣΕΠ Ένταξης είναι εξαιρετικά περιορισμένες και κατά κανόνα η ΚΑΟ δεν αποτελεί για αυτούς εναλλακτική κατευθυντήρια γραμμή. Όμως υπήρξε ενδιαφέρον για πιο ουσιαστική ενημέρωση και εμπλοκή ενώ ένα μεγάλο μέρος στελεχών συμφωνεί ότι η ΚΑΟ μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για τους ίδιους αλλά κυρίως για τις ωφελούμενες που απευθύνονται σε αυτούς. Περαιτέρω θεωρούν σημαντική τη δικτύωση με κέντρα προώθησης της ΚΑΟ. Ακόμη αναζητήθηκαν στοιχεία σχετικά με το προφίλ των γυναικών που απευθύνονται στις δομές (ηλικίες, ποσοστά ανεργίας, επίπεδο μόρφωσης). Επίσης μέσα από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι από τα 11 κέντρα στήριξης Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ) πλέον λειτουργούν ελάχιστα (2-3), γεγονός που αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την από κοινού δράση. Ενδεχομένως η δικτύωση αυτή να μπορεί να καταστεί εφικτή μέσω άλλων φορέων.
Violence against women is a timeless and global phenomenon and, according to the UN, is a blatant violation of human rights. Domestic violence is perhaps the most common form of coexistence with other forms of violence. There have been international and European initiatives to tackle the phenomenon. Greece participates in international and European initiatives to protect victims and has enacted Law 3500/2006 on domestic violence. Law 4430/2016, which regulates the issues of Social and Solidarity Economy, gave the opportunity to the victims of domestic violence to seek a professional way out through the creation of Work Integration Social Enterprises (WISES), as the financial hardship of the victims is a deterrent to their removal from the abusive environment. At the same time in Greece there are counseling centers and hospitality structures for abused women in various municipalities, some non –profit organization and voluntary organizations. In the present work, research was conducted in order to detect the knowledge, and the perceptions of the executives of these structures about Social and Solidarity Economy but also their willingness to network with Social and Solidarity support centers or similar initiatives to promote the work and social integration of the victims. The results showed that their knowledge about WISES is extremely limited and as a rule the SSE is not an alternative guideline for them. However, there was interest in more substantial information and involvement, while a large number of executives agree that the SSE can be a useful tool for them but mainly for the beneficiaries who address them. Furthermore, they consider the networking with promotion centers of SSE important. Data on the profile of women addressed to the structures (ages, unemployment rates, education level) were also sought. Also, through the research, it was found that out of the 11 support centers, very few are now operating (2-3), a fact that is an inhibitory factor for the joint action. This networking may be possible through other providers.
Προοπτικές Εργασιακής Ένταξης γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας- Αξιοποίηση της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας