Περίληψη
Η παρούσα εργασία επιχειρεί να διερευνήσει κατά πόσο οι δημόσιες δομές προσχολικής αγωγής είναι σε θέση να αναπτύξουν εναλλακτικές παιδαγωγικές προσεγγίσεις που να εμπνέονται από τα κοινά της εκπαίδευσης. Αρχικά αναπτύσσεται το θεωρητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οριοθετείται η παρούσα έρευνα και περιλαμβάνει τόσο τη θεωρία των κοινών όπως την ανέπτυξε η Ostrom όσο και έννοιες όπως η παιδική ηλικία, η πολιτειότητα καθώς και η κυρίαρχοι λόγοι που πλαισιώνουν την εκπαιδευτική πραγματικότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δομή παιδικών σταθμών που ανήκει στο δήμο Θεσσαλονίκης και συμμετείχαν σε αυτή τόσο γονείς όσο και παιδαγωγοί. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι εμπλεκόμενοι γονείς παιδαγωγοί και παιδιά δεν φαίνεται να έχουν ανεπτυγμένες τις δυναμικές εκείνες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ενδεχόμενη αλλαγή στον τρόπο σκέψης, οργάνωσης, διεξαγωγής της εκπαιδευτικής διαδικασίας που να οδηγήσουν τη δομή στην αυτοδιαχείριση και τη δημιουργία ενός εγχειρήματος γύρω από τα εκπαιδευτικά κοινά. Στην τελευταία ενότητα συμπεριλαμβάνονται προτάσεις που θα εμπλουτίσουν την έρευνα σε αυτό το πεδίο καθώς και προτάσεις για περεταίρω έρευνες προκειμένου να φωτιστούν οι διαδικασίες εκείνες που θα μπορέσουν να αναδείξουν τα κοινά της εκπαίδευσης.
This paper attempts to investigate whether public preschool education structures are in position to develop alternative pedagogical approaches that are inspired by the commons of education. Initially, the theoretical framework within which this research is delimited is developed and includes both the theory of the commons as developed by Ostrom and concepts such as childhood, citizenship and the dominant reasons that frame the educational reality both in Greece and in abroad. The research was carried out in a structure of kindergartens belonging to the municipality of Thessaloniki and both parents and educators participated in it. The results of the research showed that the parents, educators and children involved do not seem to have developed those dynamics that could lead to a possible change in the way of thinking, organization, conduct of the educational process that lead the structure to a way of self-management and the creation of a project around commons of education. The last section includes proposals that will enrich the research in this field as well as proposals for further research in order to illuminate those procedures that can enrich the commons of education.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΚΟΙΝΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΔΙΕΡΕΥΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΥΖΕΥΞΗΣ