«Cine-εκπαίδευση. Αναλύοντας τη σχέση σχολικής κοινότητας - τυπική εκπαίδευση και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων - άτυπη εκπαίδευση»

  1. MSc thesis
  2. Νεμπαυλάκη, Σοφία
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 27 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-27]
  5. Ελληνικά
  6. 131
  7. Σηφάκη, Ειρήνη
  8. Ψύλλα, Μαριάννα | Γκαντζιάς, Γεώργιος
  9. Κινηματογραφική παιδεία | Οπτικοακουστικά/κινηματογραφικά εκπαιδευτικά προγράμματα | Σχεδιασμός κινηματογραφικού εκπαιδευτικού υλικού | Συνεργασία τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης | Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων
  10. 4
  11. 44
  12. 33
  13. Περιέχει : σχήματα, εικόνες, πίνακες, γραφήματα
    • Στόχος κάθε μορφής εκπαίδευσης – τυπικής και άτυπης – είναι ο γραμματισμός του μαθητικού πληθυσμού, η μάθηση, η απόκτηση και ανάπτυξη των απαιτούμενων δεξιοτήτων, ικανοτήτων, η διαμόρφωση αντιλήψεων και η καλλιέργεια αξιών για την ομαλή ένταξή του στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή. Στη σημερινή εποχή της ψηφιακής παγκοσμιοποίησης με τη ραγδαία εξάπλωση και χρήση οπτικοακουστικών μέσων το εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να μείνει αμέτοχο ∙ οφείλει να εστιάσει και στον οπτικοακουστικό και κινηματογραφικό γραμματισμό των μαθητών προκειμένου να αποκτηθούν δεξιότητες για την αποτελεσματική αποκωδικοποίηση του πλήθους πληροφοριών και πολυτροπικών μηνυμάτων (συνδυασμός κειμένου, εικόνας και ήχου) που εμπεριέχονται στα οπτικοακουστικά και κινηματογραφικά προϊόντα – ταινίες. Εδώ και αρκετές δεκαετίες Ευρωπαϊκοί θεσμοί όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο της Ευρώπης, και η UNESCO, αναγνωρίζοντας τη σημασία του κινηματογράφου για τον πολιτισμό αλλά και τον οπτικοακουστικό γραμματισμό, προτείνουν δράσεις και προγράμματα για την εισαγωγή και ενίσχυση του κινηματογραφικού γραμματισμού σε όλα τα επίπεδα της σχολικής εκπαίδευσης. Με ποιους τρόπους, τόσο στο επίπεδο των προγραμμάτων σπουδών όσο και στο επίπεδο της καθημερινής σχολικής πρακτικής, μπορεί να στοχοθετηθεί ο κινηματογραφικός γραμματισμός στο σχολικό χώρο; Ποιες γνώσεις και δεξιότητες καλούνται να αποκτήσουν οι εκπαιδευτικοί ώστε να καταστούν ικανοί να σχεδιάζουν και να υλοποιούν διδακτικές παρεμβάσεις με επιδίωξη οι μαθητές να αποκτούν δεξιότητες, όχι μόνο «κατανάλωσης» και κριτικής αποτίμησης αλλά και δημιουργίας κινηματογραφικών προϊόντων; Ποια μπορεί να είναι η συμβολή των φορέων της άτυπης εκπαίδευσης στην επίτευξη των παραπάνω στόχων; Ένα από τα βασικότερα μέσα συμμετοχής και ευαισθητοποίησης του κοινού σε χώρους πολιτισμού αποτελεί η υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας θα μελετηθούν τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων τα οποία αποτελούν ένα παράδειγμα συνέργειας τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης για την ένταξη της κινηματογραφικής παιδείας στο σχολικό περιβάλλον. Μέσα από συνεντεύξεις με στελέχη του οργανισμού αλλά και την αξιολόγηση προγραμμάτων από εκπαιδευτικούς που έχουν συμμετάσχει σε αυτά, θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τα κύρια διακυβεύματα στο πεδίο μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης οπτικοακουστικού και κινηματογραφικού γραμματισμού, αλλά και μεταξύ σχολείου και πολιτιστικών θεσμών.
    • The aim of any form of education – formal and informal – is, to literate the student population, to learn, acquire and develop the required skills, abilities, to form perceptions and to cultivate values, in order to facilitate their integration into economic, social and cultural life. In today's age of digital globalization with the rapid spread and use of audiovisual media the educational system should not be left out ∙ it must also focus on audiovisual and film literacy of students in order to acquire skills for the effective decoding of the multitude of information and multimodal messages (combination of text, image and sound) contained in audiovisual and film products. For decades, European institutions such as the European Parliament, the European Commission, the Council of Europe, and UNESCO, recognizing the importance of cinema for culture and audiovisual literacy, have proposed actions and programs to introduce and enhance film literacy in all levels of school education. In what ways, both at the level of curricula and at the level of everyday school practice, can film literacy be targeted at school? What knowledge and skills do teachers need to acquire in order to be able to design and implement teaching interventions that aim at providing students with skills necessary not only in "consumption" and critical appraisal but also in the creation of film products? How can informal education institutions be involved and contribute to achieving the above objectives? Educational programs and their implementation motivate public participation in cultural events. This essay will discuss the educational programs of the Chania Film Festival, as an example of synergy of formal and informal education for inclusion of film education in the school environment. Through interviews with executives and the evaluation of programs by participating teachers, we attempt to trace the main challenges in a comprehensive approach to audiovisual and film literacy, but also between school and cultural institutions.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.