Η πολιτιστική βιομηχανία του Κινηματογράφου, και ο ρόλος των ΜΜΕ, ως συντελεστής του Κόσμου της Τέχνης στην επικοινωνία της πολιτισμικής πρακτικής στον έντυπο λόγο: η περίπτωση του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας»

The Film Industry and Mass Media as a factor in the Art World, in Communication of art practice in the printed word : The case study of the cultural events of “Athens International Film Festival”(AIFF) (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΜΠΟΥΜΠΟΥΧΕΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 09 Σεπτεμβρίου 2018 [2018-09-09]
  5. Ελληνικά
  6. 92
  7. ΚΟΥΡΗ, ΜΑΡΙΑ
  8. ΚΟΥΡΗ, ΜΑΡΙΑ | ΡΟΦΟΥΖΟΥ, ΑΙΜΙΛΙΑ
  9. κινηματογράφος | επικοινωνία
  10. 4
  11. 41
  12. 5
  13. 0
  14. Πασχαλίδης, Γρ. & Χαμπούρη, Αικ. (2002). Εισαγωγή στον Πολιτισμό, Τόμος Ά. Πάτρα: Εκδόσεις ΕΑΠ.
    • Η καλλιτεχνική αξία του κινηματογράφου, τουλάχιστον για τα πρώτα πενήντα χρόνια της ιστορίας του, δεν ήταν καθόλου δεδομένη. Πλήθος θεωρητικών, μελετώντας τον τρόπο παραγωγής, κατανάλωσης και προβολής του, καθώς και την ανάπτυξή του μέσω των κινηματογραφικών βιομηχανιών, τον κατέταξαν στις υποδεέστερες μορφές μαζικής κουλτούρας, απορρίπτοντας τον ολοκληρωτικά. Σήμερα, ο κινηματογράφος, όχι μόνο έχει κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις υπόλοιπες «υψηλές» τέχνες, αλλά εμπεριέχει τον δικό του διαχωρισμό ανάμεσα στα «ποιοτικά» και στα εμπορικά «προϊόντα» του. Αυτή η προβληματική της καλλιτεχνικής και της εμπορικής φύσης του κινηματογράφου, αποτέλεσε την αφορμή για την εκπόνηση αυτής της διπλωματικής εργασίας. Ερευνώντας αρχικά τον κινηματογράφο, σύμφωνα με τις θεωρητικές προσεγγίσεις της Σχολής της Φραγκφούρτης περί μαζικής κουλτούρας, και στη συνέχεια τα ΜΜΕ ως βασικούς συντελεστές του κόσμου του, (μέσω της μελέτης της επικοινωνίας ενός φεστιβάλ με «υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο» και της προβολής του από τα έντυπα μέσα), στόχος μας ήταν α) να καταδείξουμε το σημαντικό ρόλο των μέσων ενημέρωσης στη διαδικασία της επικοινωνίας του κινηματογράφου και β) να εντοπίσουμε το διαχωρισμό «υψηλής –χαμηλής» κουλτούρας που τυχόν επιβιώνει στο πεδίο αυτής της άλλοτε ολοκληρωτικά απορριπτέας βιομηχανίας. Επιδιώξαμε περαιτέρω να ερευνήσουμε το πώς ενδέχεται να συνδέονται αυτές οι θεωρητικές προσεγγίσεις, με τον τρόπο προβολής ενός καλλιτεχνικού γεγονότος. Η περίπτωση του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ «Νύχτες Πρεμιέρας», της επικοινωνίας του και της προβολής του, αποτέλεσε χαρακτηριστικό εμπειρικό παράδειγμα για να καταδείξουμε ότι επιβιώνει ακόμα ένας διαχωρισμός, που μπορεί επίσημα να θεωρείται ξεπερασμένος. Η διάκριση «υψηλής – χαμηλής» κουλτούρας και όλες οι έμμεσες προεκτάσεις της, συνδέονται ποικιλοτρόπως με τη διαδικασία της επικοινωνίας ενός πολιτιστικού προϊόντος, με του οργανισμούς να χρησιμοποιούν την «υψηλή του ποιότητα» για να προσελκύσουν όχι μόνο ένα συγκεκριμένο, μυημένο, αλλά και ένα ευρύτερο κοινό.
    • The artistic value of cinema was not taken for granted at all, at least not for the first fifty years of its history. Many theorists, who studied the means of its production, consumption and promotion, as well as its development through cinema industries, classified it as one of the lower forms of mass culture, thus wholly rejecting it. Today, cinema has not just won a deserving place among the other «high» arts, but it also has its own distinction between artistic and commercial «products». This problem of cinema’s artistic and commercial nature prompted the conduct of this essay. By initially researching cinema according to the theoretical approaches of the Frankfurt School on mass culture, and then the Mass Media, as core contributors of its world, (with the communication study of a «high artistic value» festival and its printed media promotion) our aim was to: a) demonstrate the importance of information media in the cinema communication process and b) identify the distinction between «high-low» culture which may be surviving in the field of this sometimes holistically rejecting industry. We further attempted to investigate how these two theoretical approaches may be related to the way an artistic event is promoted. The case of the Athens International Film Festival (AIFF) «Opening Nights», and especially its communication and promotion, was the particular empirical example we used to indicate that a distinction still survives, even though it is officially considered obsolete. The distinction between «high – low» culture and all its indirect implications are diversely related to the process of the cultural product communication, and the organisations use its «high quality» not only to attract a specific expert audience, but also a broader audience.
  16. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές