Οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για τη γονική εμπλοκή φαίνεται να συμβάλλουν στην ποιότητα των σχέσεων μεταξύ σχολείου και οικογένειας. Στόχος της παρούσης διπλωματικής εργασίας είναι η αποτύπωση των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε Δημοτικά σχολεία των παραμεθόριων περιοχών της Αστυπάλαιας και της Καλύμνου, για ζητήματα που σχετίζονται με τη γονική εμπλοκή στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ειδικότερα, μελετήθηκαν οι αναπαραστάσεις τους αναφορικά με τις μορφές και τα οφέλη της γονικής εμπλοκής, τους παράγοντες που τη διαμορφώνουν, το πώς νοηματοδοτούν τη συμμετοχή των γονέων στη σχολική ζωή στο πλαίσιο της κοινότητάς τους, και το πώς επενδύουν στις μεταξύ τους σχέσεις. Σε αυτό το φαινομενολογικό πλαίσιο ερευνητικών ερωτημάτων επιλέχθηκε η ποιοτική προσέγγιση. Στην έρευνα συμμετείχαν δέκα γυναίκες εκπαιδευτικοί, πέντε από το Δημοτικό Σχολείο Αστυπάλαιας και πέντε από Δημοτικά της Καλύμνου, για την επιλογή των οποίων εφαρμόστηκε η σκόπιμη δειγματοληψία. Η παραγωγή των δεδομένων στηρίχθηκε στην προσωπική ημιδομημένη συνέντευξη βάθους, και η ανάλυσή τους πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της θεματικής ανάλυσης περιεχομένου. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως οι συμμετέχουσες αντιλαμβάνονται τη γονική εμπλοκή ως μια διαρκή, αμφίδρομη επικοινωνία γονέων- εκπαιδευτικών, την οποία θεωρούν αναγκαία και ωφέλιμη, διότι διασφαλίζει κυρίως την ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την αποτελεσματικότητα των ρόλων τους. Ως βασικές μορφές γονικής εμπλοκής αναδείχθηκαν η συμμετοχή των γονέων στην κατ’ οίκον μελέτη των παιδιών, και η ενεργός εμπλοκή τους σε ποικίλους τομείς της σχολικής ζωής. Οι σημαντικότεροι παράγοντες που θεωρούν ότι διαμορφώνουν τη γονική συμμετοχή είναι οι αντιλήψεις, οι στάσεις και οι πεποιθήσεις των γονέων και των εκπαιδευτικών, καθώς και η προσωπικότητα, η ηλικία και οι ικανότητες των μαθητών. Η έρευνα έδειξε, επίσης, πως στο πλαίσιο της κουλτούρας των παραμεθόριων περιοχών, όλες οι συμμετέχουσες βιώνουν θετικά τις σχέσεις τους με τους γονείς, γεγονός που αποδίδουν στα οφέλη των «κλειστών» κοινωνιών. Τέλος, εφαρμόζουν ποικίλες πρακτικές για τη συνεργασία τους με τους γονείς, και ταυτόχρονα προτείνουν τη θεσμοθέτηση επιμορφωτικών δράσεων για την ενίσχυσή της.
Teachers’ perceptions of parental involvement seem to contribute to the quality of the relationship between school and family. The aim of this dissertation is to study the perceptions of teachers serving in Primary schools in the border areas of Astypalea and Kalymnos on issues related to parental involvement in the educational process. In particular, this study concerns their representations on the forms and benefits of parental involvement, the factors that shape it, how they make sense of parental involvement in school life within their community, and how they invest in relationships with each other. The qualitative approach was chosen in this phenomenological context of research questions. The research involved ten female teachers, five from the Primary School of Astypalea and five from Primary schools of Kalymnos, for whose selection the deliberate sampling was applied. The production of the data was based on the personal semi-structured in-depth interview, and their analysis was carried out in the context of thematic content analysis. The results of the research showed that the participants perceive parental involvement as a continuous, two-way communication between parents and teachers, which they consider necessary and useful, because it mainly ensures the comprehensive development of children, while enhancing the effectiveness of their roles. The main forms of parental involvement were the involvement of parents in their children's homework, and their active involvement in various areas of school life. The most important factors in the shaping of parental involvement are the perceptions, attitudes and beliefs of parents and teachers, as well as the personality, age and abilities of students. The research also showed that in the context of border culture, all participants experience a positive relationship with parents, which they attribute to the benefits of close- knit communities. Finally, they apply various practices for their cooperation with the parents of their students, and at the same time they propose the institutionalization of educational practices to strengthen it.