Στην παρούσα έρευνα διερευνάται η εφαρμογή του θεσμού του μέντορα στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα και τα οφέλη που μπορεί να προκύψουν από αυτήν. Ταυτόχρονα διερευνώνται τα προβλήματα των νεοεισερχομένων εκπαιδευτικών στων οποίων την αντιμετώπιση καλείται να συμβάλει ο μέντορας. Τέλος, διερευνάται η καταλληλότητα κάποιων θεσμικών προσώπων να αναλάβουν τον ρόλο του μέντορα. Για τον σκοπό αυτό αξιοποιείται η άποψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ως μέθοδος έχει επιλεγεί η ποιοτική προσέγγιση, η οποία συνάδει με τις απαιτήσεις της έρευνας και ως μεθοδολογικό εργαλείο η ημιδομημένη συνέντευξη. Το δείγμα αποτελούν δώδεκα εκπαιδευτικοί που υπηρετούν ως αναπληρωτές σε σχολικές μονάδες, Γυμνάσια και Λύκεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Πέλλας. Οι ημιδομημένες συνεντεύξεις διεξήχθησαν με τη χρήση συγκεκριμένου πρωτοκόλλου.
Από τα ευρήματα προκύπτει ότι ενώ οι νέοι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν προβλήματα και ανάγκες στο στάδιο προσαρμογής τους στις απαιτήσεις μια σχολικής μονάδας ο μέντορας που νομικά ορίζεται στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτος. Αντίθετα, σε ανεπίσημο επίπεδο οι νεοεισερχόμενοι συχνά τυγχάνουν στήριξης από άτομα του σχολικού περιβάλλοντος χωρίς τον επίσημο καθορισμό μέντορα. Επίσης, προκύπτει ότι οι νέοι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν τα οφέλη που μπορεί να παρέχει η εφαρμογή του θεσμού του μέντορα για όλους τους εμπλεκομένους καθώς και τους αντίστοιχους περιορισμούς. Τέλος, αξιολογούν και κρίνουν την καταλληλότητα κάποιων ατόμων για την ανάληψη του ρόλου του μέντορα και διατυπώνουν τις απόψεις τους για τις προϋποθέσεις ορθής λειτουργίας του θεσμού.
The present study explores the application of the mentor statute to the Greek educational reality and the benefits that can arise from it. At the same time, explores the problems of novice teachers, which the mentor has to deal with, as well as the characteristics of himself and the relationship between him and novice teachers. Finally, it is investigated the suitability of some institutional persons from the field of education to assume the role of mentor and the reservations that may arise in its operation. For the purpose the view of secondary education teachers is investigated.
The method chosen has been a qualitative approach that is consistent with the research requirements and a semi-structured interview as a methodological tool. The sample consists of twelve teachers who serve as substitute teachers in secondary schools, Gymnasia and Lyceum, of Secondary Education in the prefecture of Pella. Semi-structured interviews were conducted using a specific protocol.
The findings show that while young teachers face problems and needs in their adaptation to the requirements of a school unit, the mentor who is legally defined, is in fact non- existed. On the contrary, at an informal level, novice teachers often receive support from school staff without the official delineation of mentor. It also appears that young teachers recognize the benefits that implementation of the statute can bring to all the participants as well as its limitations. Finally, they assess and judge the suitability of some individuals to take up the role of the mentor and formulate their views on the conditions for the proper functioning of the statute.
Συμβολή του μέντορα στην υποδοχή και στήριξη νέων εκπαιδευτικών: απόψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών