Στο πέρασμα των αιώνων οι γυναίκες αγωνίστηκαν για να αποκτήσουν το δικαίωμα στην ανάγνωση και την γραφή, το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση στην επίσημηεκπαίδευση, να κάνουν χρήση των τυπικών τους προσόντων τους για να στελεχώσουν το εργατικό δυναμικό και να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους τίτλους προς όφελος της επαγγελματικής τους ανέλιξης.Μολονότι, ακόμη κι ο χώρος της εκπαίδευσης επέδειξε απροθυμία να τις συμπεριλάβει, όταν τελικά το έκανε, τις γαλούχησε ώστε να επιζητούν την ευτυχία στα του οίκου τους αδιαφορώντας ή αφήνοντας την επαγγελματική τους τύχη στα χέρια των ανδρών συναδέλφων τους που τυγχάνουν μεγαλύτερης εμπειρίας. Μια τέτοια περιθωριοποίηση, όμως, στερεί την κοινωνία από την γυναικεία οπτική σε τέτοιο βαθμό που θα ήταν υπερβολικό να χαρακτηριστεί δημοκρατική.Όσο για την παιδεία, η υιοθέτηση παρόμοιων τακτικών διαιωνίζει παρωχημένα κοινωνικά στερεότυπα και δεν προάγει την ισότιμη πνευματική ανάπτυξη και των δυο φύλων αφού στελεχώνεται κυρίως από γυναίκες εκπαιδευτικούς που δεν αναζητούν την επαγγελματική ολοκλήρωση μέσα από τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις για μια αναβαθμισμένη και πολυεπίπεδη παιδεία και κατά συνέπεια δεν λειτουργούν ως πρότυπα για τις εγγεγραμμένες μαθήτριες.Φαίνεται ότι οι γυναίκες εκπαιδευτικοί, σύμβολα συναισθήματος και φροντίδας, έχουν εκπαιδευτεί διαποτισμένες με το ιδανικό του καθήκοντος και των υπηρεσιών απέναντι στην οικογένεια και στον ανδρικό πληθυσμό. Παρόλη τη διατεινόμενη δέσμευση του κράτους στα ιδανικά της δημοκρατίας και της ισότητας, που συχνά εκφράζονται υπό τη μορφή πολιτικών κεντρικά επιβληθέντων, και την υπεραντιπροσώπευση του επαγγέλματος της/του εκπαιδευτικού, μια αρσενική κυριαρχία στο χώρο των συνδικάτων της εκπαίδευσης καθίσταται εμφανής. Πιθανότατα, έχει προκληθεί εξαιτίας μίμησης πατριαρχικών προτύπων, ακαθόριστων συναισθημάτων ανικανότητας που υποθάλπονται από τους άνδρες συναδέλφους ή την έλλειψη εκπαίδευσης (μαθητείας) μέσω ενεργούς συμμετοχής.Με την ολοκλήρωση της συγκεκριμένης έρευνας ξεδιπλώθηκε ο διαχωρισμός των φύλων εις βάρος των γυναικών εκπαιδευτικών στα υψηλότερα επίπεδα των Συνδικάτων της Ελληνικής Δημόσιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για θέσεις αποφάσεων παρ όλες τις στρατηγικές παρέμβασης. Ως προς τις συνέπειες αυτές καθ αυτές, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ενώ οι γυναίκες εκπαιδευτικοί στρατολογούνται να στελεχώσουν χαμηλότερες βαθμίδες συνδικαλιστικής εκπροσώπησης καθιστώντας τα πιο περιεκτικά, όσο περισσότερο ανέρχονται υψηλότερα στις σφαίρες των δημόσιων συνδικάτων, τόσο θεωρούνται ότι απειλούν την κοινωνική τάξη, κλονίζoυν τον κυρίαρχο ανδρισμό και μειώνουν το γόητρο των ανδρών.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Main Files
Η αντιπροσώπευση των γυναικών στο συνδικαλιστικό κίνημα [Cd-rom] : η περίπτωση της ΕΛΜΕ Πειραιά : [Διπλωματική διατριβή] - Identifier: 155319
Internal display of the 155319 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
