Ο ψηφιακός εκφοβισμός μεταξύ των εφήβων είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί όλο και περισσότερο τους ερευνητές και δεν έχει μελετηθεί επαρκώς στην Ελλάδα. Αντικείμενο της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση του ψηφιακού εκφοβισμού μέσα από την εξέταση των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έμφαση δίνεται στον βαθμό ευαισθητοποίησης των εκπαιδευτικών για το φαινόμενο, καθώς και στον βαθμό αυτοπεποίθησης και υπευθυνότητας να διαχειριστούν τα περιστατικά ψηφιακού εκφοβισμού. Επίσης, διερευνώνται οι τακτικές παρέμβασης που υιοθετούνται, καθώς και οι τακτικές πρόληψης του προβλήματος που θεωρούνται περισσότερο αποτελεσματικές από τους εκπαιδευτικούς. Στην έρευνα συμμετέχουν 120 εκπαιδευτικοί από την περιοχή της Αττικής. Ακολουθείται ποσοτική μεθοδολογική προσέγγιση. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιείται ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις κλειστού τύπου. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών είναι υψηλή ανεξάρτητα από το φύλο τους. Η εξοικείωση με το διαδίκτυο και η προσωπική εμπλοκή των εκπαιδευτικών ως θυμάτων στον διαδικτυακό εκφοβισμό επηρεάζουν θετικά την ευαισθητοποίησή τους. Η αυτοπεποίθηση των εκπαιδευτικών να εντοπίσουν ή να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο είναι μέτρια και δε συσχετίζεται σημαντικά με την ηλικία ή την εργασιακή τους εμπειρία. Ο βαθμός στον οποίο οι εκπαιδευτικοί αισθάνονται υπεύθυνοι να αναλάβουν τη διαχείριση περιστατικών ψηφιακού εκφοβισμού είναι υψηλός και δεν επηρεάζεται από τη συμμετοχή τους σε επιμορφωτικό πρόγραμμα που αφορά στο φαινόμενο. Σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς, η αναφορά ενός ενδεχόμενου περιστατικού ψηφιακού εκφοβισμού στον διευθυντή ή η συζήτηση με τον μαθητή-θύμα ανήκουν στις περισσότερο προτιμώμενες τακτικές παρέμβασης όταν το φαινόμενο λαμβάνει χώρα εντός ή εκτός του σχολικού περιβάλλοντος. Τέλος, οι εκπαιδευτικοί ανάγουν την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και του αυτοσεβασμού των μαθητών στην πιο αποτελεσματική τακτική άμβλυνσης του προβλήματος.
Recently, there has been a surge of research investigating cyberbullying among adolescents, a subject which has not been researched extensively in Greece yet. The aim of the current study was to look at cyberbullying by investigating secondary education teachers’ perceptions on the issue. Specifically, this study’s focus was secondary school teachers’ awareness, confidence and responsibility levels in managing cyberbullying incidents. Perceptions of possible ways to preventing and tackle the problem were also investigated. In total, 120 secondary education teachers employed in schools in Attica region, Greece, responded to an online survey. Results showed that participants had high levels of awareness on cyber bulling regardless of gender. Being familiar with using the internet along with having their own personal experiences of being cyber bullied proved to be positive influences on their awareness. Additionally, data analysis showcased that teachers showed moderate levels of own confidence in identifying or dealing with cyberbullying cases which was not significantly associated with variables such as their age or years of work experience. Taking part in cyberbullying awareness programs did not seem to affect teachers’ levels of responsibility in addressing and managing cyber bullying incidents. Preliminary findings also suggested that reporting a possible cyberbullying incident to supervisors or discussing with the victim have proven to be more favorable ways to manage incidents whether the incidents happen inside or outside school. Finally, improving pupils’ self-esteem and self-respect seems to be a key element in efficiently tackling cyberbullying in secondary education.
Έφηβοι και Ψηφιακός Εκφοβισμός: Αντιλήψεις Καθηγητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης