Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η καταγραφή του επιπέδου της συναισθηματικής νοημοσύνης των διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των Νομών Άρτας, Πρέβεζας, Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας καθώς και η διερεύνηση της σχέσης της με την εισαγωγή και εφαρμογή καινοτόμων προγραμμάτων στην εκπαίδευση. Στην έρευνα συμμετείχαν 141 διευθυντές. Πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα και έγινε χρήση της κλίμακας για τη συναισθηματική νοημοσύνη TEIQueSF των Petrides & Furnham (2006) με την οποία διερευνάται το επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης των συμμετεχόντων σε όλες τις διαστάσεις της όπως η ευημερία, ο αυτοέλεγχος, η συναισθηματικότητα, η κοινωνικότητα, η ικανότητα προσαρμογής και η προσωπική κινητοποίηση. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι οι διευθυντές διαθέτουν σε μεγάλο βαθμό συναισθηματική νοημοσύνη που δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από την ηλικία, την ύπαρξη πρόσθετων σπουδών, τα έτη προϋπηρεσίας, την δυναμικότητα και την περιοχή έδρας της σχολικής μονάδας. Επίσης οι διευθυντές νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων διαπιστώνεται ότι έχουν υψηλότερο επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης όπως εκφράζεται μέσα από την ευημερία και τη συναισθηματικότητα σε σχέση με τους διευθυντές γυμνασίων και λυκείων. Παρόλα αυτά το βασικότερο συμπέρασμα είναι ότι η συναισθηματική νοημοσύνη είναι ανεξάρτητη από τον βαθμό υλοποίησης καινοτομιών ενώ συνδέεται περισσότερο με το μετασχηματιστικό στυλ ηγεσίας και τη στάση του διευθυντή στη διαχείριση νέων προγραμμάτων. Επιπλέον η πλειονότητα των διευθυντών και των δύο βαθμίδων θεωρούν πολύ σημαντικά τα οφέλη της καινοτόμων δράσεων στην προσωπική ανάπτυξη, την αναβάθμιση της σχολικής μονάδας και του έργου των εκπαιδευτικών καθώς και στην προώθηση της μάθησης. Από την ανάλυση των δεδομένων φαίνεται επίσης ότι οι διευθυντές θεωρούν πολύ σημαντική τη δική τους πρωτοβουλία στην προώθηση και υλοποίηση καινοτομίας με κύρια χαρακτηριστικά την προθυμία και την ενθάρρυνση προς τους εκπαιδευτικούς αλλά και τη διαμόρφωση του κατάλληλου πλαισίου. Επίσης μεγαλύτερη σημασία στις ενέργειές τους φαίνεται να δίνουν εκείνοι που έχουν εφαρμόσει τα περισσότερα προγράμματα ανεξάρτητα από ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο και τον τύπο σχολείου ενώ θεωρούν μεγαλύτερη την ανάγκη για επιμόρφωση στις καινοτομίες οι διευθυντές που έχουν πολλά χρόνια υπηρεσίας στην εκπαίδευση. Ωστόσο γίνεται σαφές ότι η αποτελεσματική άσκηση ηγετικών καθηκόντων δεν απαιτεί μόνο καλή γνώση της διοίκησης αλλά είναι αναγκαίες και άλλες υψηλές συναισθηματικές ευαισθησίες και ικανότητες, το προσωπικό όραμα, οι πεποιθήσεις και οι ηθικές αξίες εκείνων που διοικούν.
The purpose of this study is to record the level of emotional intelligence of primary and secondary school principals of the prefectures of Arta, Preveza, Ioannina, and Thesprotia as well as the exploration of its relationship with the introduction and the implementation of innovative programs in education. The research involved 141 principals. A quantitative survey was conducted and the Petrides & Furnham TEIQueSF Emotional Intelligence Scale was used to examine the level of emotional intelligence of participants in all its dimensions such as well-being, self-control, empathy, the ability to adapt and personal mobilization. Statistical analysis of the data has shown that the principals have a high degree of emotional intelligence that is not particularly affected by age, the existence of additional studies, years of service, capacity and area of the school. Moreover, Kindergarten and elementary school principals are also found to have a higher level of emotional intelligence as expressed through a well-being and affectivity in relation to Junior high school and Senior high school (Lyceum) principals. However, the main conclusion is that emotional intelligence is independent of the degree of innovation while it is more related to the transformative leading style and the attitude of the principal in managing new programs. Additionally, the majority of principals of both levels consider the benefits of innovative actions in personal development, the upgrading of the school unit and the work of teachers as well as in the promotion of learning to be very important. The analysis of the data also shows that the principals consider very important their own initiative in the promotion and implementation of innovation with the main characteristics of the willingness and encouragement towards the teachers but also the formation of the appropriate framework. Furthermore, more importance in their actions seems to be given by those who have implemented most programs irrespective of age, educational level and type of school while principals who have been working for many years in education consider the need for training in innovation greater.
However, it becomes clear that effective leadership requires not only good knowledge of management but other high emotional sensitivities and skills, personal vision, beliefs and moral values of those in charge.
Ο ρόλος της συναισθηματικής νοημοσύνης των διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην εισαγωγή καινοτόμων προγραμμάτων Περιγραφή: 121894_ΚΕΜΑΛΙΔΟΥ_ΖΩΗ_ΔΕ.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Μέγεθος: 3.5 MB
Ο ρόλος της συναισθηματικής νοημοσύνης των διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην εισαγωγή καινοτόμων προγραμμάτων - Identifier: 154284
Internal display of the 154284 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Ο ρόλος της συναισθηματικής νοημοσύνης των διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην εισαγωγή καινοτόμων προγραμμάτων