Ο Αργός Τουρισμός έχει αναδυθεί ως αντίμετρο στον αυξημένο ανταγωνισμό και στην επιτάχυνση που βιώνει ο κόσμος στη σύγχρονη εποχή και μπορεί να ερμηνευθεί ως αναδυόμενο τουριστικό προϊόν. Καθώς η βιβλιογραφία για τον Αργό Τουρισμό ενισχύεται ακόμη, αρκετοί προορισμοί σε παγκόσμια κλίμακα διαφημίζονται ως κατεξοχήν προορισμοί για Αργό Τουρισμό. Ωστόσο, στην Ελλάδα, όπου ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις πυλώνες της εθνικής οικονομίας, το τουριστικό προϊόν στις περισσότερες περιπτώσεις διακρίνεται από την εποχικότητα και έχει καθιερωθεί ως προορισμός για «ήλιο και θάλασσα», και για τους αλλοδαπούς τουρίστες αλλά και για τους ημεδαπούς.
Ο αντικειμενικός σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η κατανόηση του Αργού Τουρισμού και η σύνδεσή του με τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και η διερεύνηση ύπαρξης ενδιαφέροντος από τη σκοπιά των ελλήνων, να υιοθετήσουν στα ταξίδια τους και στις μετακινήσεις τους πρακτικές του Αργού Τουρισμού, ειδικά στη μετά Covid-19 περίοδο.
Η προσέγγιση του ζητήματος πραγματοποιήθηκε με την εφαρμογή πρωτογενούς και δευτερογενούς έρευνας. Η συλλογή δεδομένων της δευτερογενούς έρευνας πραγματοποιήθηκε με επισκόπηση κυρίως της ξενόγλωσσης αλλά και της ελληνικής βιβλιογραφίας, μέσω βιβλίων, επιστημονικών άρθρων και δημοσιεύσεων, διαδικτυακών πηγών. Τα πρωτογενή δεδομένα της έρευνας συλλέχθηκαν μέσω δομημένου ερωτηματολογίου, που διανεμήθηκε με την τεχνική χιονοστιβάδας σε επαφές κοινωνικών δικτύων της συγγραφέως και απευθύνθηκε σε κατοίκους της Ελλάδας. Σε ό, τι αφορά την ανάλυση της πρωτογενούς έρευνας βασίστηκε στην περιγραφική στατιστική με την παρουσίαση ποσοστών και συχνοτήτων με πίνακες και σχήματα.
Τα αποτελέσματα που εξήχθησαν από την έρευνα είναι ενθαρρυντικά σε ό, τι αφορά τις αξίες των ερωτηθέντων για το περιβάλλον. Επίσης, αν και η έρευνα έδειξε πως ο Αργός Τουρισμός στην Ελλάδα δεν είναι αρκετά διαδεδομένος, οι ερωτηθέντες φάνηκαν πρόθυμοι να υιοθετήσουν σημαντικές πτυχές του στα μελλοντικά τους ταξίδια.
Slow Tourism has emerged as a counter measure to increased antagonism and speed-up that the world is experiencing nowdays and can be interpreted as an emerging tourism product. While Slow Tourism literature is still being reinforced many destinations worldwide are being advertised as exclusive Slow Tourism destinations. However, in Greece, where tourism is one of the fundamental pillars of national economy the tourist product in most cases is distinguished by seasonality and has been established as a destination for «sea and sun», both in the minds of the foreign tourists and the greek ones.
The objective of this dissertation is the understanding of Slow Tourism and its bonding with sustainable development and protection of the environment along with the investigation of interest existence, from the greeks’ point of view, to adopt Slow Tourism practices when on vacation, especially in the after Covid-19 era.
The approach of this matter has been held with the implementation of primary and secondary research. The data collection of the secondary research was held with the overview of foreign and greek literature, through books, academic articles and publications, internet resources. The primary data of the study were collected through structured questionnaire that was shared with the help of snowball sampling to the connections of the writer in her social networks and was addressed to greek residents. The primary data analysis was based on descriptive statistics with the presentation of percentages and frequencies with the display of boards and figures.
The results of the study seem encouraging concerning the environmental values of the respondents. Also, eventhough Slow Tourism was proved to be unpopular among the Greeks, the respondents were willing to adopt important aspects of it in their future travels.
Νέες τάσεις τουρισμού στην μετά Covid-19 εποχή. Η δυναμική του κινήματος του Αργού Τουρισμού (Slow Tourism)