Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ

EMOTIONAL INTELLIGENCE AND ITS CONTRIBUTION TO THE EFFECTIVE HUMAN RESOURCE MANAGEMENT (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΤΖΟΒΟΛΟΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ
  3. Τραπεζική (ΤΡΑ)
  4. 29 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-29]
  5. Ελληνικά
  6. 87 (ογδόντα επτά)
  7. Γεωργαντόπουλος, Ανδρέας
  8. Γεωργαντόπουλος, Ανδρέας | Κοντογιαννάτος, Χαράλαμπος
  9. Συναισθηματική Νοημοσύνη | Emotional Intelligence | Διοίκηση | Management | Ανθρώπινοι πόροι | Human resources | Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού | Human Resource Management | Εργασιακή Ικανοποίηση | Work Satisfaction
  10. 1 (ένα)
  11. 37 (τριάντα επτά)
  12. 29 (είκοσι εννέα)
  13. Περιέχει: 7 (επτά) Πίνακες, 5 (πέντε) Κυκλικά Διαγράμματα και 28 (είκοσι οκτώ) Γραφήματα.
  14. Παπαλεξανδρή, Ν. (2008), Τραπεζική Διοίκηση – Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, Πάτρα: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
    • Η ακαδημαϊκή αναγνώριση των συναισθημάτων ως έμφυτων και αυθύπαρκτων στοιχείων της ανθρώπινης υπόστασης, κύριων καθοδηγητών στην αποτελεσματική αντιμετώπιση δυσμενών καταστάσεων και καθοριστικών παραγόντων ορθολογικής εναρμόνισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, αποτέλεσε τη βάση εισαγωγής και εδραίωσης μιας νέας έννοιας, αλληλένδετης με τα ανθρώπινα συναισθήματα, της Συναισθηματικής Νοημοσύνης. Μέχρι πριν από περίπου τρεις δεκαετίες, η επιστημονική διερεύνηση της ανθρώπινης νοημοσύνης περιοριζόταν στη διανοητική ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού, μια περιορισμένης έκτασης έννοια που αφορά αποκλειστικά τον βαθμό επιτυχούς επίλυσης σαφώς δομημένων προβλημάτων μέσω λογικών, μαθηματικών και γλωσσικών διεργασιών. Η έννοια της Συναισθηματικής Νοημοσύνης, διευρύνοντας το πεδίο επιστημονικής διερεύνησης σε τομείς που σχετίζονται με την ανθρώπινη ψυχολογία, εμπερικλείει ένα σύνολο συναισθηματικών και κοινωνικών ικανοτήτων που καθορίζει τις ενδοπροσωπικές και διαπροσωπικές πνευματικές και ψυχικές δεξιότητες ενός ατόμου να αντιλαμβάνεται, να κατανοεί και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του και τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του. Έχει αποδειχθεί ότι η Συναισθηματική Νοημοσύνη αποτελεί τη βάση καθορισμού του βαθμού ευφυούς προσαρμογής στις εκάστοτε συνθήκες της ζωής και της εργασίας, συνδράμοντας στην επιτυχή επίτευξη των ατομικών και συλλογικών στόχων και την προσωπική και επαγγελματική επιτυχία. Η σύγχρονη Διοίκηση, ως συντονιστικό όργανο επίβλεψης και διαχείρισης της λειτουργίας ενός οργανισμού, οργανώνει τους ανθρώπινους πόρους μέσω της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού στη βάση μιας αναμορφωμένης οργανωσιακής κουλτούρας, αναγνωρίζοντας πλέον την αξία του ανθρώπινου παράγοντα ως σημαντικού παραγωγικού συντελεστή και ενσωματώνοντας στις λειτουργίες της την έννοια της Συναισθηματικής Νοημοσύνης. Ως χαρακτηριστικό της προσωπικότητας, η Συναισθηματική Νοημοσύνη έχει αναχθεί σε μια σπουδαία παράμετρο με βαρύνουσα σημασία στον εργασιακό χώρο, καθώς επηρεάζοντας την αλληλεπίδραση και τη συμπεριφορά των απασχολούμενων σχετίζεται άμεσα με την εργασιακή ικανοποίησή τους, την απόδοσή τους και κατ’ επέκταση τη βέλτιστη επίτευξη των στόχων του οργανισμού. Στα διευρυμένα καθήκοντα της Δ.Α.Δ. συμπεριλαμβάνονται σήμερα ανθρωποκεντρικές και ψυχολογικές πρακτικές επικοινωνιακής προσέγγισης με το προσωπικό μέσα από μια νέα εξατομικευμένη προσέγγιση, έτσι ώστε η Συναισθηματική Νοημοσύνη να αποτελεί μοχλό επίτευξης ευνοϊκού κλίματος, ασφάλειας, συνεργασίας και ικανοποίησης των εργαζομένων, μεγιστοποιώντας έτσι τόσο την ατομική όσο και τη συλλογική εργασιακή αποτελεσματικότητα. Η παρούσα διπλωματική εργασία, κινούμενη σε αυτό το πλαίσιο, αφού παρουσιάσει μια θεωρητική προσέγγιση των ανωτέρω εννοιών της Συναισθηματικής Νοημοσύνης και της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού και αποσαφηνίσει τις μεταξύ τους άρρηκτες σχέσεις, επιδιώκει μέσα από την πρωτογενή έρευνα και με βάση τις απαντήσεις τυχαίου δείγματος δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων επί δομημένου ερωτηματολογίου να προσεγγίσει και να διερευνήσει την αλληλένδετη σχέση μεταξύ της Συναισθηματικής Νοημοσύνης και της Εργασιακής Ικανοποίησης, εξάγοντας συμπεράσματα με βάση το βαθμό και την κατεύθυνση της συσχέτισης που παρατηρείται ανάμεσά τους. Η εργασία ολοκληρώνεται με την παράθεση συγκεκριμένων προτάσεων αξιοποίησης των συμπερασμάτων αυτών, στη βάση δρομολόγησης παρεμβάσεων στους εργασιακούς χώρους με σκοπό την καθολική αναγνώριση και ουσιαστική ενίσχυση της Συναισθηματικής Νοημοσύνης.
    • The academic recognition of emotions as inherent and self- contained elements of human substance, main guiders in the effective treatment of unpropitious situations and decisive factors of rational harmonization between living and working conditions, was the basis for introducing and consolidating a new notion , interrelated with human emotions, the Emotional Intelligence. Until about three decades ago, the scientific exploration of human intelligence was limited to the mental ability of the human mind, a notion of limited extent which concerns exclusively the degree of successful solution to clearly structured problems through logical, mathematical and linguistic processes. The concept of Emotional Intelligence, broadening the field of scientific exploration into areas related to human psychology, encompasses a set of emotional and social abilities which defines an individual’s intrapersonal and interpersonal spiritual and mental skills to perceive, comprehend and process the person’s emotions and the feelings of the people around the individual. It has been proved that Emotional Intelligence is the basis for determining the degree of intelligent adjustment to the various circumstances of life and work, contributing to the successful accomplishment of individual and collective goals and personal and professional success. Modern Management, as a coordinating body for supervising and managing the operation of an organization, coordinates human resources through Human Resource Management on the basis of a reformed organizational culture, recognizing by now the value of human factor as an important productive contributor and incorporating in its functions the concept of Emotional Intelligence. As a personality trait, Emotional Intelligence has become an important parameter which matters greatly in the workplace, since, by influencing the interaction and behavior of employees, it is closely related to their job satisfaction, their efficiency and by extension the optimal attainment of the organization’s goals. Τhe expanded tasks of Human Resource Management nowadays include anthropocentric and psychological practices of communicating with the staff through a new, personalized approach, so that Emotional Intelligence becomes a lever for achieving a favorable climate, security, collaboration and employee satisfaction, maximizing thus both individual and collective work efficiency. The present dissertation, moving in this context, after presenting a theoretical approach of the above concepts of Emotional Intelligence and the Human Resource Management and after clarifying the inextricable relations between them, seeks through the primary survey and based on the answers of a random sample of civil servants and private employees on a structured questionnaire to approach and investigate the interrelated relationship between Emotional Intelligence and Work Satisfaction, deriving conclusions on the basis of the degree and the tendency of correlation observed between them. The dissertation is completed with the presentation of specific proposals for the utilization of these conclusions, on the basis of routing interventions in the workplaces for the purpose of catholic recognition and substantial reinforcement of Emotional Intelligence.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.