Ρυθμιστικό πλαίσιο, χρηματοπιστωτική εποπτεία, τραπεζικές κρίσεις, Μεγάλη Ύφεση, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Βασιλεία Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, MIFID I και II, σκιώδες τραπεζικό σύστημα, too big to fail, απορρύθμιση
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι μια ιστορική αναδρομή αφενός στο ρυθμιστικό πλαίσιο των τραπεζών και γενικά των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στις δύο μεγαλύτερες οικονομικές ζώνες του πλανήτη (ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση) και αφετέρου στις τραπεζικές κρίσεις που εκδηλώθηκαν τα τελευταία 100 έτη, από τη Μεγάλη Ύφεση του 1929 ως την πρόσφατη του 2007-2008.
Το εν λόγω ζήτημα έχει απασχολήσει τόσο τις εποπτικές αρχές των κρατών και μεγάλους διεθνείς οργανισμούς όσο και τους οικονομολόγους. Στο σύνολό τους συνεισφέρουν στην πρόοδο και εξέλιξη του κανονιστικού πλαισίου στην πρoσπάθειά τους να ανταποκριθούν σε ένα μεταβαλλόμενο και ταχύτατα εξελισσόμενο οικονομικό περιβάλλον.
Επιχειρείται να αιτιολογηθεί πως η εμφάνιση των χρηματοπιστωτικών σοκ συνδέεται με τη διάρθωση της σχετικής εποπτείας και αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο οι ρυθμιστικές αρχές αντιδρούν, προκειμένου να περιορίσουν τις συνέπειες των κρίσεων και να αποτρέψουν αντίστοιχες στο μέλλον
The aim of this diploma thesis is a historical review on the regulatory framework of banks and general financial services in the two largest economic zones, the United States and the European Union and the banking crises that have occurred over the last 100 years since the Great Depression 1929 to the last of 2007-2008.
This issue has been addressed by both national regulatory authorities and major international organizations as well as economists. All contribute to the progress and development of the regulatory framework in their incompetence to respond to a changing and rapidly evolving economic environment.
It is attempted to justify how the emergence of financial shocks is linked to the structure of relevant supervision and analyzes how regulators react in order to mitigate the effects of crises and prevent them from happening in the future.