Το νέο λογιστικό πρότυπο, ΔΠΧΑ 9, με ημερομηνία εφαρμογής στις ελληνικές συστημικές τράπεζες την 1η Ιανουαρίου του 2018, αναμενόταν ότι θα έχει επίπτωση στην Καθαρή Θέση των τραπεζών. Η επίπτωση οφείλεται στις νέες διατάξεις ταξινόμησης και επιμέτρησης των χρηματοοικονομικών μέσων καθώς και στο νέο μοντέλο απομείωσης χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων. Στην παρούσα εργασία παρατίθενται οι βασικές αρχές του νέου λογιστικού προτύπου με έμφαση την εφαρμογή τους στα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία. Τα βασικά σημεία που αναλύονται είναι η αναγνώριση και επιμέτρηση των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων, η δυνατότητα αναταξινόμησης και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι δυνατή η παύση αναγνώρισης των εν λόγω στοιχείων. Ειδική έμφαση δίνεται στον υπολογισμό των εσόδων από τόκους και των αναμενόμενων πιστωτικών ζημιών καλύπτοντας το σημαντικό κομμάτι των αναδιαρθρώσεων οφειλών και το πως αυτές επηρεάζουν τις οικονομικές καταστάσεις. Τέλος συμπερασματικά και μεταφερόμενοι στις σημερινές απαιτήσεις οδηγούμαστε σε συμπεράσματα της εφαρμογής του νέου προτύπου.
The new accounting standard, IFRS 9, with effect on Greek systemic banks on January 1 2018, was expected to have an impact on the Bank's Equity. The impact is due to the new provisions for the classification and measurement of financial instruments as well as the new impairment model of financial assets. This paper defines the basic principles of the new accounting standard with emphasis on their application to financial assets. The key points to be analyzed are the recognition and measurement of financial assets, the possibility of reclassification and the conditions under it is possible the derecognition of those assets. Special emphasis is given to calculating interest income and expected credit losses covering the significant portion of debt restructuring and how they affect the financial statements. Finally, concluding and moving on to the current requirements, we draw conclusions on the application of the new standard.