Αλλαγή, εξ αποστάσεως εκπαίδευση, επείγουσα εξ αποστάσεως διδασκαλία, πρωτοβάθμια εκπαίδευση, σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ασύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση
1
20
89
ΠΕΡΙΕΧΕΙ: ΠΙΝΑΚΕΣ, ΕΙΚΟΝΕΣ, ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ
Τον χειμώνα του 2019 - 2020, ένας εξαιρετικά μεταδοτικός, νέος ιός, ο covid-19, εμφανίστηκε και μόλυνε έναν μεγάλο αριθμό κατοίκων της Wuhan της Κίνας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο ιός αυτός εξαπλώθηκε σε όλες τις χώρες της υφηλίου, αναγκάζοντάς τες να λάβουν πρωτοφανή μέτρα, για την προστασία του πληθυσμού. Τα μέτρα αυτά, τα οποία περιλάμβαναν κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης και χρήση μάσκας, γρήγορα αυστηροποιήθηκαν, καθώς ο νέος ιός αποδείχθηκε ότι είναι θανατηφόρος, Έτσι, λοιπόν, η πλειοψηφία των κρατών επέβαλε την απαγόρευση της κυκλοφορίας των ανθρώπων, παρά μόνο για καίριες λειτουργίες της καθημερινής ζωής, όπως η προμήθεια βασικών αγαθών και φυσικά, ακολούθησε η αναστολή λειτουργίας των σχολείων, την άνοιξη του 2020.
Στην ελληνική πραγματικότητα, η αναστολή λειτουργίας των σχολικών μονάδων βρήκε όλους τους εμπλεκόμενους (ηγεσία, σχολεία, εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς) παντελώς απροετοίμαστους. Τα ψηφιακά μέσα που παρείχε το Υπουργείο σχεδόν ανύπαρκτα, υπολειτουργούσαν, οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν κανένα υπόβαθρο, καθώς δεν είχαν λάβει εκπαίδευση σε τεχνικές και μεθόδους εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, ενώ υπήρχαν σοβαρές ελλείψεις σε υποδομή, εξοπλισμό (συσκευές, σύνδεση σε δίκτυο), τόσο σε μαθητές, όσο και στο εκπαιδευτικό προσωπικό.
Το Υπουργείο Παιδείας έκανε αγώνα δρόμου προκειμένου να αναβαθμίσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τις πλατφόρμες του, ώστε να ανταπεξέλθουν στο μέγεθος του πληθυσμού που θα έκανε χρήση αυτών. Οι εκπαιδευτικοί κλήθηκαν να ανταποκριθούν σε μια πρωτοφανή συνθήκη, χωρίς κατάρτιση και εργαλεία. Η ψυχολογική πίεση, λόγω των συνθηκών, ήταν μεγάλη για όλους.
Σημειώθηκε αντίσταση του εκπαιδευτικού κλάδου, κατά την πρώτη περίοδο, στην προσαρμογή και υιοθέτηση νέων μεθόδων διδασκαλίας, κυρίως λόγω άγνοιας και δυσάρεστων συναισθημάτων, που προκλήθηκαν από τη νέα συνθήκη. Κατά το νέο διδακτικό έτος, το 2020 – 2021, όμως, η εικόνα του εκπαιδευτικού έργου άλλαξε δραματικά. Οι πλατφόρμες του Υπουργείου λειτουργούσαν σωστά, οι εκπαιδευτικοί, με δική τους πρωτοβουλία, καθώς η επιμόρφωση άργησε πολύ να έρθει, αναζήτησαν τρόπους εκπαίδευσης και ανταποκρίθηκαν επάξια, με αποτέλεσμα η εκπαιδευτική διαδικασία να συνεχιστεί, με διαδοχικά ανοίγματα και κλεισίματα των σχολικών μονάδων.
Οι εκπαιδευτικοί φαίνεται να έχουν προσαρμοστεί στη νέα συνθήκη, εξοικειώθηκαν με την τεχνολογία και τα σύγχρονα συστήματα εκπαίδευσης, έχουν εντάξει στη μέθοδό τους τη χρήση των ψηφιακών εργαλείων, όμως, τα αποτελέσματα της προσπάθειας αυτής παραμένουν άγνωστα και το αποτύπωμά της, τόσο στους μαθητές, όσο και στο εκπαιδευτικό έργο γενικότερα, αποτελεί πλέον ερευνητικό αντικείμενο των επιστημόνων.
During the winter of 2019-2020, an extremely contagious new virus, COVID-19, appeared and infected a large number of people in Wuhan, China. In a short time, this virus spread all over the world, forcing authorities to take unprecedented measures to protect the population.
These measures, which included rules of social distancing and use of masks, quickly became stricter, as the new virus proved to be deadly. As a result, the vast majority of the governments imposed a curfew. Only the key functions of daily life, such as the supply of basic necessities, were excluded and, of course, the suspension of schools followed, in the spring of 2020.
As far as the Greek social reality was concerned, the school units’ suspension of operation found all those involved (leadership, schools, teachers, students, parents) completely unprepared. The digital resources provided by the Ministry of Education, which were almost non-existent, were under-functioning. The teachers had no background, as they were not trained in distance learning techniques and methods, while there were serious shortages in infrastructure equipment (devices, network connection), as well as teaching staff.
The Ministry of Education raced against time in order to upgrade its platforms in a very short period of time, so as to cope with the extensive use, as a large portion of the population would use them. Teachers were expected to respond to an unprecedented situation, without proper training or tools. The psychological pressure, due to the circumstances, was excessive for everyone.
There was a reaction from the education sector, during the first period, as far as the adaptation and adoption of new teaching methods were concerned, mainly due to ignorance and unpleasant feelings, caused by the new conditions. During the new school year, 2020-2021, however, the picture of the teachers’ educational work changed significantly. The Ministry platforms were functioning properly and the teachers sought new teaching ways, on their own initiative, as their training took a long time to take place, and they responded worthily indeed.
The result was that the educational process continued, with successive openings and closures of schools.
Now teachers seem to have adapted to the new situation, have familiarized themselves with technology and modern education systems, and have incorporated the use of digital tools in their teaching, but the results of this effort remain unknown and its imprint, both on students and on educational work in general, is now an object for scientific research.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Main Files
Διερεύνηση των επιπτώσεων της πανδημίας στην οργάνωση και λειτουργία των σχολικών μονάδων και της διδασκαλίας Description: 122212_Πατσοπούλου_Αντωνία.pdf (pdf)
Book Reader Size: 2.5 MB
Διερεύνηση των επιπτώσεων της πανδημίας στην οργάνωση και λειτουργία των σχολικών μονάδων και της διδασκαλίας - Identifier: 147930
Internal display of the 147930 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)