Οι συγκρούσεις μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων σ’ έναν οργανισμό και ειδικά σ’ έναν σχολικό οργανισμό αποτελούν ένα σύνηθες φαινόμενο. Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία σκοπό έχει να διερευνήσει τις απόψεις των διευθυντών σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού Καρδίτσας για το ρόλο που διαδραματίζουν στη διαχείριση των συγκρούσεων μεταξύ των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στα σχολεία που διοικούν. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά το χρονικό διάστημα Μαΐου – Ιουνίου 2020 και εφαρμόζεται η ποιοτική μεθοδολογική προσέγγιση. Έχοντας ως εργαλείο την ημιδομημένη συνέντευξη, που περιλαμβάνει εννιά ερωτήσεις, μελετώνται οι απόψεις δέκα διευθυντών ολιγοθέσεων και πολυθέσεων σχολικών οργανισμών αστικών, ημιαστικών και μη αστικών περιοχών του νομού. Από την ποιοτική έρευνα προκύπτει ότι οι διευθυντές των σχολικών οργανισμών παραδέχονται πως οι συγκρούσεις μεταξύ εκπαιδευτικών είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Οι κυριότεροι λόγοι πρόκλησης συγκρούσεων είναι ο διαμοιρασμός των τάξεων, η λειτουργία του Ολοήμερου τμήματος, οι εφημερίες, το ωρολόγιο πρόγραμμα, θέματα που αφορούν στη λειτουργία του σχολείου. Επίσης εντοπίζονται διαφορετικοί χαρακτήρες εντός των οργανισμών και υπάρχει δυσκολία στη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών, μεταξύ εκπαιδευτικών τάξης και παράλληλης στήριξης ή τμήματος ένταξης. Συνέπειες των παραπάνω είναι η διαταραχή του σχολικού κλίματος, των διαπροσωπικών σχέσεων και η απουσία ομαδικότητας. Για να αντιμετωπιστούν οι συγκρούσεις αποτελεσματικά καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει ο διευθυντής με τη διοικητική του εμπειρία, τη θετική του διάθεση, τις συνεργατικές και επικοινωνιακές του δεξιότητες και την ευελιξία του. Ο διάλογος, η αμοιβαία κατανόηση, η ενσυναίσθηση, η συνεργασία και η άμεση εμπλοκή των διαπληκτισθέντων αποτελούν τρόπους ορθής διαχείρισης των συγκρούσεων. Δυσκολίες σαφώς και υπάρχουν καθώς οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές είναι εγωιστές, επιμένουν στην άποψή τους και εν τέλει κάνουν τη δική τους ανάγνωση στο πρόβλημα που προκύπτει. Οι διευθυντές δεν είναι πάντοτε σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις συγκρούσεις που προκύπτουν γι’ αυτό κρίνουν ότι χρειάζεται επιμόρφωση τόσο εκείνων όσο και των εκπαιδευτικών για να είναι σε θέση να διαχειρίζονται ανάλογες καταστάσεις. Τέλος, θεωρούν απαραίτητο οι εκπαιδευτικοί που απαρτίζουν τη σχολική μονάδα, τόσο εκείνοι που εμπλέκονται στη σύγκρουση όσο και οι υπόλοιποι, να συμμετέχουν στην επίλυση αυτής για να επικοινωνούν το πρόβλημα και να επιτυγχάνουν την αρμονική λειτουργία του οργανισμού.
Conflicts in an organization, especially within the school context, is a common phenomenon. The aim of this dissertation is to explore the objective points of view of headmasters and headmistresses serving in Primary Schools in the prefecture of Karditsa and their role in managing conflicts in the workplace as school superintendents. This survey was conducted during the period between May and June 2020, with the qualitative approach being methodologically applied. The semi-structured interview including nine questions, studying the opinion of ten principals serving in rural and small schools in both urban and rural areas, is the pedagogical tool implemented in this survey. The results of the qualitative survey reveal that principals serving in state schools admit that conflicts among educators is an everyday situation. The root causes of conflicts in the workplace sources include the way principals assign students to teachers, the implementation of the optional all-day school program in primary schools, supervision outside the classroom, school timetable and curriculum, are major issues implementing school management, as well. Moreover, the co-teaching model is difficult to be implemented due to lack of cooperation including teachers of parallel educational support and teachers working in integration classes within mainstream schools. The consequences of the aforementioned, lead to the disruption of the positive school climate, school social bonds are being disrupted and there is a lack of team spirit. Conflicts in the workplace could be resolved if efficient strategies could be applied, by the headmaster of the particular school unit. To be more specific, the principal’s administrative skills, his/her agreeable and cheerful mood and or/and any interpersonal skills including effective communication, interaction and flexibility could handle conflicts in the workplace, efficiently. Dialogue, mutual understanding, empathy, cooperation and direct involvement among all members of school staff involved in conflicts, could manage and resolve conflicts in the workplace. Clearly, difficulties occur, since people are selfish and obstinate and close-minded perceiving incorrectly any problem that arises within the school unit. School principals also lack readiness to manage and resolve conflicts in a positive and creative way so, both parties (principals and educators) should better be trained to be ready and willing to manage similar situations. Last but not least, it should be vital if all members of education staff cooperate in order to evaluate and solve conflicts that arise, creating therefore, a reflection of a balanced function of the particular organism being its functional members.
Οι απόψεις των διευθυντών των σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το ρόλο του διευθυντή στη διαχείριση συγκρούσεων μεταξύ των εκπαιδευτικών Περιγραφή: Ξένου-Αλεξία_ΔΕ_115199.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Μέγεθος: 0.8 MB
Οι απόψεις των διευθυντών των σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το ρόλο του διευθυντή στη διαχείριση συγκρούσεων μεταξύ των εκπαιδευτικών - Identifier: 147926
Internal display of the 147926 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Οι απόψεις των διευθυντών των σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το ρόλο του διευθυντή στη διαχείριση συγκρούσεων μεταξύ των εκπαιδευτικών