«Η επικοινωνία Καθηγητών-Συμβούλων και φοιτητών στο πλαίσιο της εξΑΕ με στόχο την αυτόνομη και αποτελεσματική μάθηση. Απόψεις των φοιτητών των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών του ΕΑΠ με εξαμηνιαίες Θ.Ε.»

«Communication between tutors and students in Open and Distance Education (ODE) with the aim of autonomous and effective learning; Views of undergraduate and postgraduate students of the HOU in curricula based on semi-annual thematic modules». (english)

  1. MSc thesis
  2. ΚΑΠΠΟΥ, ΙΩΑΝΝΑ
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 19 September 2020 [2020-09-19]
  5. Ελληνικά
  6. 183
  7. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
  8. ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΑ, ΑΝΤΩΝΙΑ-ΜΑΡΙΑ
  9. ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση | επικοινωνία | υποστήριξη | αυτόνομη μάθηση | ενηλικιότητα | τρόποι επικοινωνίας | τηλεσυνάντηση | καθηγητής-σύμβουλος
  10. 2
  11. 47
  12. 14
  13. Περιέχει: πίνακες, γραφήματα, σχήματα.
  14. Bird, M., Hammersley, M., Gomm, R. & Woods, P. (1999). Εκπαιδευτική έρευνα στην πράξη – Εγχειρίδιο μελέτης. Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
    • Ζούμε σε μια εποχή που καθημερινά μας εκπλήσσει με τις ραγδαίες αλλαγές στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας και μας προσκαλεί να ανταποκριθούμε με όλες μας τις δυνάμεις σε ένα σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου διαρκώς απαιτούνται περισσότερα μορφωτικά εφόδια και νέες επαγγελματικές δεξιότητες. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές, οι συνθήκες στην ενήλικη ζωή των σύγχρονων ανθρώπων δεν επιτρέπουν την παρακολούθηση προγραμμάτων συμβατικής εκπαίδευσης, προκειμένου να λάβουν την απαιτούμενη μόρφωση και επαγγελματική κατάρτιση. Έτσι, στρέφονται όλο και περισσότερο στην ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση, η οποία μοιάζει να είναι η ιδανική επιλογή, καθώς μπορεί να προσαρμόζεται στους ρυθμούς και τις ανάγκες της ενήλικης ζωής τους. Σε ένα τέτοιο εκπαιδευτικό πλαίσιο, όμως, οι εκπαιδευόμενοι βρίσκονται απομακρυσμένοι τόσο από τους διδάσκοντες όσο και από το ίδρυμα και καλούνται να λειτουργήσουν αυτόνομα ως προς την κατάκτηση της γνώσης. Κι ενώ η αυτονομία αποτελεί συστατικό στοιχείο της «ενηλικιότητας», δεν είναι αυτονόητη για όλους ούτε επιτυγχάνεται πάντοτε εύκολα. Καθοριστικής σημασίας για την επίτευξή της είναι η επικοινωνία που αναπτύσσεται ανάμεσα στους εκπαιδευόμενους και τους καθηγητές τους, οι οποίοι αναλαμβάνουν έναν νέο ρόλο, να καθοδηγήσουν, να ενθαρρύνουν, να κινητοποιήσουν τους φοιτητές και τελικά να γεφυρώσουν την απόσταση που αναπόφευκτα δημιουργείται, συμβάλλοντας στην επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών τους. Σκοπός της έρευνάς μας ήταν να αναδείξουμε πώς η επικοινωνία μεταξύ καθηγητών-συμβούλων (Κ-Σ) και φοιτητών σε ένα απομακρυσμένο μαθησιακό περιβάλλον βοηθά στην επίτευξη μιας αυτόνομης και αποτελεσματικής μάθησης. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού απευθυνθήκαμε στους φοιτητές των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) με εξαμηνιαίες θεματικές ενότητες (Θ.Ε.), καθώς οι απόψεις τους, όπως διαπιστώσαμε από τη βιβλιογραφική μας ανασκόπηση, δεν έχουν μελετηθεί αρκετά από προηγούμενους ερευνητές αλλά και γιατί τα συγκεκριμένα προγράμματα σπουδών εφαρμόζουν ως νέο εργαλείο επικοινωνίας την τηλε-συνάντηση (τηλε-ΟΣΣ), τη συμβολή της οποίας στην αυτόνομη και αποτελεσματική μάθηση θα είχε ενδιαφέρον να διερευνήσουμε. Ως προς τη μεθοδολογία της έρευνας, ακολουθήσαμε την ποσοτική προσέγγιση με ερευνητικό εργαλείο το ερωτηματολόγιο. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων διαπιστώθηκε πως η επικοινωνία με τους Κ-Σ συνέβαλε σημαντικά στην ομαλή πορεία των σπουδών των φοιτητών, ωστόσο μένει ακόμη να γίνουν πολλά, προκειμένου εκείνοι να αισθανθούν ότι υποστηρίζονται βαθιά τόσο ακαδημαϊκά όσο και συναισθηματικά αλλά και ότι μπορούν να αυτοκαθορίζονται. Ιδίως οι μεταπτυχιακοί φοιτητές φάνηκαν να αποζητούν πολύ περισσότερο μια τέτοια υποστήριξη από τους Κ-Σ και να τρέφουν μεγαλύτερες προσδοκίες σε σχέση με τους φοιτητές των προπτυχιακών προγραμμάτων. Η δια ζώσης επαφή δείχνει να παραμένει για το σύνολο των φοιτητών ο καλύτερος τρόπος επικοινωνίας, ωστόσο και η τηλε-συνάντηση φαίνεται να κατακτά όλο και περισσότερο την εμπιστοσύνη τους. Η έρευνα καταλήγει σε χρήσιμα συμπεράσματα και προτάσεις, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν κατάλληλα από όλους όσοι εμπλέκονται στις εκπαιδευτικές διαδικασίες του ιδρύματος, προκειμένου να αναβαθμιστεί η ποιότητα της επικοινωνίας και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση να λάβει τη θέση και την αναγνώριση που της αξίζει στη συνείδηση όλων.
    • We live in an age that surprises us every day with the rapid changes in science and technology and invites us to respond with all our might to a modern competitive environment, where more educational equipment and new professional skills are constantly required. However, most of the time, the conditions in the adult life of modern people do not allow the attendance of conventional education programs, in order to receive the required education and vocational training. Thus, they are increasingly turning to open and distance education, which seems to be the ideal choice, as it can be adapted to the rhythms and needs of their adult life. In such an educational context, however, trainees are far removed from both teachers and the institution and are called upon to function autonomously in the acquisition of knowledge. And while autonomy is an integral part of "adulthood", it is not self-evident or easy to achieve. Crucial to achieving this is the communication that develops between learners and their teachers, who take on a new role, to guide, encourage, motivate students and ultimately bridge the gap that inevitably arises, contributing to successful completion of their studies. The purpose of our research was to show how communication between tutors and students in a remote learning environment helps to achieve an autonomous and effective learning. To achieve this goal, we addressed the students of the undergraduate and postgraduate programs of the Hellenic Open University (EAP) in curricula based on semi-annual thematic modules, as their views have not been studied enough from previous researchers. Moreover, the specific study programs make use of a new communication tool, tele-conference, the contribution of which to autonomous and effective learning would be interesting to explore. Regarding the researching methodology, we followed the quantitative approach and used the questionnaire as a research tool. From the analysis of the results it was found that the communication with the tutors contributed significantly to the smooth course of the students' studies, however there is still a lot to be done in order for them to feel that they are deeply supported both academically and emotionally and that they can self-determine. In particular, postgraduate students seemed to seek much more of such support from tutors and to have higher expectations than undergraduate students. Face to face contact seems to be the best way for all students to communicate, but teleconferencing seems to be gaining more and more confidence. The research concludes with useful conclusions and suggestions that could be used appropriately by all those involved in the educational processes of the institution, in order to upgrade the quality of communication and distance education to take its rightful place and recognition in the consciousness of all.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.