Αγγέλη, Δ. (2004). Ο ρόλος του εκπαιδευτή ενηλίκων στην επίτευξη συμμετοχικού μαθησιακοκλίματος. Αδημοσίευτη διπλωματική εργασία. Πάτρα: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
Ο σκοπός της εργασίας ήταν να εξετάσει τα κίνητρα και τα εμπόδια συμμετοχής των ενηλίκων στα εκπαιδευτικά προγράμματα καθώς επίσης τις πρακτικές εκπαίδευσης και τις προοπτικές που αναδύονται μέσω των προγραμμάτων εκπαίδευσης. Μελετήθηκε η περίπτωση των δημοσιών οργανισμών και συγκεκριμένα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσιών Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.). Από την ανάλυση των εννοιών της εκπαίδευσης ενηλίκων και του δημοσίου τομέα και κυρίως της εκπαίδευσης μέσα την Α.Α.Δ.Ε και των εκπαιδευτικών πρακτικών δεν προκύπτει να έχει παρουσιαστεί κάποια εξειδικευμένη έρευνα στον κλάδο των οικονομικών υπηρεσιών της Ελλάδος. Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε ήταν ποσοτική έρευνα και το δείγμα αποτελείτο από 406 άτομα. Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι στην πλειοψηφία τους οι ερωτώμενοι επιθυμούν την συνεχή εκπαίδευση που συνεπάγεται μια σταθερή πνευματική ανάγκη για μάθηση ανεξάρτητα από την εργασιακή ηλικία του καθενός. Όσον αφορά τις εκπαιδευτικές πρακτικές έχουν μεγαλύτερη απήχηση αυτές που ενέχουν και πρακτική πέραν της θεωρίας με κυρίαρχες τις παραδοσιακές πρακτικές, κατόπιν τις επίλυσης προβλημάτων και τέλος τις διαδραστικές. Το βασικότερο κίνητρο συμμετοχής στα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι το γνωσιακό ειδικά για τους πιο «νέους» υπαλλήλους, είτε ηλικιακά είτε εμπειρικά καθώς επίσης είτε η καλύτερη απόδοση στην εργασία είτε η απόκτηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα για μετέπειτα εξέλιξη. Όσον αφορά τα εμπόδια συμμετοχής το πιο σημαντικό αντικίνητρο ήταν τα χαρακτηριστικά των προγραμμάτων και η απαξίωση που νοιώθει ο υπάλληλος καθώς δεν αξιοποιούνται οι νέες γνώσεις του από την υπηρεσία. Τέλος, ένα μεγάλο ποσοστό των ερωτώμενων θεωρεί ότι τα εκπαιδευτικά προγράμματα μπορούν να επιδράσουν θετικά στην ενίσχυση της ατομικής και ομαδικής τους ικανότητας και παρατηρείται η ανάγκη για εμπλουτισμό των προγραμμάτων πέραν του γνωστικού τους αντικειμένου με προγράμματα που θα προάγουν την ισορροπία τους και την προσωπική τους ανάπτυξη.
The present research aims to investigate the motives and barriers of adult participation in educational programs as well as the training practices and perspectives emerging through the training programs. The case of public sector, and specifically the Independent Authority for Public Revenue (IAPR), has been studied. From the analysis of the concepts of adult education and the public sector, especially education within the IAPR and the educational practices, it does not appear that some specialized research has been presented in the financial services sector of Greece. The survey carried out was a quantitative survey and the sample consisted of 406 people. The results of the survey show that the majority of respondents want continuous education, which implies a stable spiritual need for learning irrespective of the working age of the individual. As far as educational practices are concerned, they have a greater impact on what they have and practice beyond theory, dominating traditional practices, then problem solving and finally interactive. The main incentive to participate in training programs is the cognitive especially for the most "young" employees, either age or empiric, as well as either the best performance in the job or the acquisition of a competitive advantage in order to allow for further development. As far as the obstacles to participation are concerned, the most significant disincentive was the characteristics of the programs and the depreciation of the employee as his new knowledge of the service is not used. Finally, a large percentage of respondents think that the educational programs can positively influence the strengthening of their individual and team capacity and the need for enriching the programs beyond their knowledge of the subject with programs that promote their balance and their personal development.
Εκπαίδευση στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων: πρακτικές, εμπόδια και προοπτικές