γονέας | επιθετικότητα | συναισθηματικός δεσμός | ψυχοκοινωνική ανάπτυξη
2
12
130
Περιέχει: πίνακες, σχήματα
Ο τύπος δεσμού επιδρά στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού τόσο στη βρεφική ηλικία, όσο και στα μετέπειτα αναπτυξιακά στάδια. Διάφορες έρευνες έχουν διαπιστώσει σχέσεις τους στην εφηβεία. Η πρωτοτυπία αυτής της έρευνας έγκειται στη συμβολή της στην διερεύνηση των σχέσεων του δεσμού των Ελλήνων εφήβων, τόσο με την κοινωνικοσυναισθηματική τους ανάπτυξη, όσο και με την επιθετικότητα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 123 μαθητών, οι οποίοι συμπλήρωσαν μετρήσεις κοινωνικοδημογραφικών δεδομένων και τα ερωτηματολόγια “The Buss–Perry Aggression Questionnaire: Short Form”, “Social and Emotional Competencies Evaluation Questionnaire” και “Adolescent Attachment Questionnaire”. Τα δύο ερευνητικά ερωτήματα στα οποία επιχείρησε να απαντήσει η μελέτη ήταν τα παρακάτω: Ποια η σχέση του συναισθηματικού δεσμού με την συναισθηματοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών Γυμνασίου; Ποια η σχέση του συναισθηματικού δεσμού με την επιθετικότητα των παιδιών Γυμνασίου; Με βάση την ανάλυση που πραγματοποιήθηκε, διαπιστώθηκαν τα παρακάτω: Στο σύνολο του δείγματος, ο θυμός προς το γονέα σχετίζεται με υψηλότερη επιθετικότητα και λιγότερο ανεπτυγμένες κοινωνικοσυναισθηματικές δεξιότητες, στα κορίτσια σχετίζεται και με κοινωνικό άγχος και από τις μορφές επιθετικότητας μόνο με την λεκτική, ενώ στα αγόρια συνδέεται με όλες ανεξαιρέτως τις μορφές επιθετικότητας. Η διαθεσιμότητα σχετίζεται στο σύνολο του δείγματος με όλες τις συναισθηματοκοινωνικές δεξιότητες και την επιθετικότητα, με εξαίρεση το κοινωνικό άγχος. Στα αγόρια, η διαθεσιμότητα, δεν σχετίζεται με την κοινωνική επίγνωση, ενώ στα κορίτσια σχετίζεται. Επιπλέον, ενώ η διαθεσιμότητα του γονέα σχετίζεται αρνητικά με το σύνολο των πτυχών της επιθετικότητας στα αγόρια, στα κορίτσια συνδέεται μόνο με τη λεκτική, την έμμεση και τη συνολική επιθετικότητα, αλλά όχι με την εχθρότητα και τη σωματική επιθετικότητα. Η ενσυναίσθηση σχετίζεται στο σύνολο του δείγματος και στα αγόρια με όλες τις πτυχές της συναισθηματοκοινωνικής ανάπτυξης εκτός από το κοινωνικό άγχος, ενώ δεν παρατηρείται σύνδεση με τη λεκτική και σωματική επιθετικότητα. Στα κορίτσια παρατηρούνται ακόμα πιο ασθενείς συνδέσεις με την επιθετικότητα, καθώς η ενσυναίσθηση σχετίζεται σημαντικά μόνο με την έμμεση επιθετικότητα. Μεταξύ των δύο φύλων, υψηλότερες τιμές κοινωνικού άγχους είχαν τα κορίτσια. Η κοινωνική απομόνωση και οι δεξιότητες των διαπροσωπικών σχέσεων είχαν μια προβλεπτική επίδραση στη συνολική επιθετικότητα. Συμπερασματικά, ο δεσμός έχει διαμορφωτικές επιδράσεις στην συναισθηματοκοινωνική ανάπτυξη και στην επιθετικότητα των μαθητών Γυμνασίου.
Attachment is associated with children’s’ psychosocial development in infancy, as well as in the following stages of development. Several studies have found associations between parental attachment, emotional and psychosocial functioning during the adolescence. The innovation of this research lies in its contribution to the investigation of attachment relation in Greek adolescents, both with their socio-emotional development as well as aggression. The aim of this study was to investigate the associations between attachment, psychosocial development and aggression in Gymnasium students. This study was carried out in a sample of 123 Gymnasium students, which completed sociodemographic assessments, as well as the “The Buss–Perry Aggression Questionnaire: Short Form”, the “Social and Emotional Competencies Evaluation Questionnaire” and the “Adolescent Attachment Questionnaire”. The two research questions that this study tried to answer were the following: What is the association between attachment and Gymnasium students psychosocial development? What is the association between attachment and aggression in Gymnasium students? Based on the study results, the main findings are the following: In the total sample, anger towards the parent was associated with higher aggression and lower psychosocial skills. Yet, there are significant gender differences, since anger towards the parent is associated with social anxiety in girls, but not in boys. In addition, anger towards the parent is associated only with verbal aggression in girls, but with all forms of aggression in boys. Parental availability is associated with all aspects of psychosocial development. Nevertheless, in boys it is not related to social awareness. In addition, availability is inversely associated with all aspects of aggression in boys, while in girls it is associated only with verbal, indirect and total aggression, not with hostility and physical aggression. Empathy is associated in the whole sample with all aspects of psychosocial development apart from social anxiety. In the total sample, empathy had no association with verbal and physical abuse. These associations account for the boys sub-group. In girls, the associations between empathy and aggression are quite weak, since empathy is not significantly associated with total aggression, hostility, verbal aggression and physical aggression, being associated only with indirect aggression. Higher scores of social anxiety were found for females compared to males. Social isolation and interpersonal associations had a significant effect on total aggression. In conclusion, attachment is associated with psychosocial development and aggression in Gymnasium students.
Σχέσεις δεσμού, ανάπτυξη κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων και επιθετικότητας στην εφηβεία