Συγκεντρωτικά και αποκεντρωτικά εκπαιδευτικά συστήματα διοίκησης. Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα. Μελέτη περίπτωσης: Γυμνάσια και Λύκεια του Νομού Καρδίτσας

Centralized and decentralized education systems. The role of Local Government in Greece. Case study: Gymnasiums and Lyceums of the Prefecture of Karditsa (english)

  1. MSc thesis
  2. Γεννάδιος, Ιωάννης
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 19 September 2020 [2020-09-19]
  5. Ελληνικά
  6. 130
  7. Χαλκιώτης, Δημήτρης
  8. Γεράκη, Ακριβούλα
  9. Αποκέντρωση, σχολική αυτονομία, σχολική επιτροπή, τοπική αυτοδιοίκηση
  10. 2
  11. 45
  12. 85
  13. Πίνακες 38, Σχήμα 1
  14. Χαλκιώτης, Δ. (2008). Λήψη Αποφάσεων στο Χώρο της Εκπαίδευσης. Στο: Α. Αθανασούλα-Ρέππα, Μ. Κουτούζης, Γ. Μαυρογιώργος, Β. Νιτσόπουλος, & Δ. Χαλκιώτης (Επιμ.), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων. Εκπαιδευτική Διοίκηση και Πολιτική (τομ. Α΄, σελ. 239-292). Πάτρα: ΕΑΠ.
    • H παρούσα εργασία διερευνά τις στάσεις εκπαιδευτικών και διευθυντών σχολικών μονάδων του νομού Καρδίτσας σχετικά με τα ζητήματα της αποκέντρωσης, της σχολικής αυτονομίας και τις δυνατότητες της σχολικής μονάδας να συνεργαστεί με την τοπική αυτοδιοίκηση. Η πεποίθηση περί υψηλού βαθμού συγκεντρωτισμού για το εκπαιδευτικό σύστημα φαίνεται να αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας και των ετών προϋπηρεσίας των εκπαιδευτικών. Οι περιορισμένες δυνατότητες για άσκηση εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής προβληματίζουν εντονότερα τους άνδρες και τους εκπαιδευτικούς με μεταπτυχιακές σπουδές, οι οποίοι εμφανίζονται θετικότεροι σε ενδεχόμενη διεύρυνση της σχολικής αυτονομίας. Από την άλλη, οι γυναίκες και οι κάτοχοι βασικού πτυχίου ανησυχούν εντονότερα για μια ενδεχόμενη διεύρυνση των ανισοτήτων. Ο προγραμματισμός σε επίπεδο σχολικής μονάδας, η δυνατότητα τροποποίησης της διδακτέας ύλης, η επιλογή εγχειριδίων και η κατάρτιση αναλυτικού προγράμματος σε επίπεδο περιφέρειας ανακύπτουν ως σύγχρονες ανάγκες. Ως προς τη διοικητική/οργανωτική αυτονομία η εικόνα είναι διαφορετική. Η παροχή κινήτρων σε επίπεδο σχολικής μονάδας με τη διαφοροποιημένη αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών, οι διαδικασίες επιλογής προσωπικού και η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα απαιτούν ένα ριζικά διαφορετικό πλαίσιο. Η διεύρυνση της διοικητικής αυτονομίας δε φαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα. Η ανάγκη συνεργασίας με τους Ο.Τ.Α. συνδέεται με την προσπάθεια που οφείλει να καταβάλει το σχολείο ώστε να βελτιώσει τη σχέση του με την κοινωνία. Οι Ο.Τ.Α. αναγνωρίζονται ως ένας ισχυρός εταίρος παρότι αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα, ιδίως από τους άνδρες. Η αρχή θα μπορούσε να γίνει με την τεχνική εκπαίδευση, την εκπόνηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων και την αντιμετώπιση της σχολικής βίας. Αν και η πολιτεία προχωρά σε βήματα ενθάρρυνσης τέτοιων συνεργειών, το βαρύ γραφειοκρατικό πλαίσιο, η έλλειψη πρωτοβουλιών από πλευράς Ο.Τ.Α. και η απουσία αντίστοιχου αιτήματος από τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών δεν οδηγούν στον επιθυμητό μετασχηματισμό. Από την πλευρά των διευθυντών, ο υφιστάμενος τρόπος κατανομής των πιστώσεων συγκεντρώνει καθολική αποδοχή. Οι σχολικές επιτροπές, αν και δε συγκροτούνται με αμιγώς εκπαιδευτικά κριτήρια, επιτελούν ικανοποιητικά το ρόλο τους. Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε αλλαγή σχετικά με την κάλυψη των αναγκών των σχολικών μονάδων θα πρέπει να συνεχίσει να κινείται σε τροχιά αποκέντρωσης.
    • The purpose of this master’s thesis is to explore the teachers’ and principals’ attitudes on issues of decentralization, school autonomy and the school’s ability to cooperate with local government. The belief in a high degree of centralism for the educational system seems to be increasing while the teacher’s age and years of previous service increase, too. Male teachers as well the ones with postgraduate studies are more concerned about the limited opportunities for internal educational policy. They also appear more positive for the expansion of school autonomy. On the other hand, female teachers and the ones without postgraduate studies are more concerned about a possible widening of inequalities. Scheduling at the school level, the ability to modify the curriculum, the selection of textbooks from a list and the preparation of a curriculum at the regional level emerge as urgent needs. In terms of administrative/organizational autonomy, the picture is different. Providing incentives at the school level with differentiated treatment of teachers, staff selection processes at the school level and cooperation with the private sector require a radically different framework. The expansion of administrative autonomy does not seem to be a priority. The need for cooperation with local authorities is linked to the school’s efforts to improve its relationship with society. Local authorities are recognized as a strong partner even though they are treated with caution, especially by male teachers. The start could be made with Technical Education, the elaboration of European programs and the treatment of school violence. Although the state is taking steps to encourage such synergies, the heavy bureaucratic framework, the lack of initiatives on the part of the local authorities and the lack of a corresponding request from the teachers’ representatives do not lead to the desired transformation. From the directors’ point of view, the current way of school funding is totally accepted. Despite consisting of political rather than educational criteria, school committees play a satisfactory role. In any case, any change in meeting the needs of the school units should be directed towards decentralization.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.