Το ζήτημα της αποκέντρωσης στη διοίκηση της εκπαίδευσης και η ενίσχυση της αυτονομίας των σχολικών μονάδων

  1. MSc thesis
  2. Μιχαηλίδου, Αναστασία
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 22 September 2018 [2018-09-22]
  5. Ελληνικά
  6. 113
  7. Ζαμπέτα, Παρασκευή
  8. Μπέτσας, Ιωάννης
  9. εκπαιδευτικό σύστημα | Educational system | συγκέντρωση | Centralization | αποκέντρωση | Decentralization | αποσυγκέντρωση | Deconcentration | αυτονομία σχολικής μονάδας | school autonomy
  10. 1
  11. 43
  12. 9
  13. Περιέχει : πίνακες , διαγράμματα
    • Στη σύγχρονη εποχή, η οποία χαρακτηρίζεται από ραγδαία ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα, η εκπαίδευση αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές παραμέτρους της εξέλιξης. Τα εκπαιδευτικά συστήματα στην πορεία των ετών διαρκώς μετασχηματίζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σε θέση να υπηρετήσουν τις ανάγκες της κάθε εποχής και της εκάστοτε κοινωνίας. Η δομή και η διάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και οι οργανωτικές του πτυχές, καθορίζουν το ρόλο που κάθε χώρα αποδίδει στη λειτουργία της εκπαίδευσης. Ο στόχος της παρούσας εργασίας ήταν να εξετάσει το ζήτημα της αποκέντρωσης στη διοίκηση της εκπαίδευσης και την εννοιολογική της αυτονομίας των σχολικών μονάδων εκ μέρους των εκπαιδευτικών. Η διοίκηση, εξάλλου, αποτελεί μείζονα παράγοντα, ο οποίος μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι το στυλ διοίκησης, το οποίο μπορεί να είναι συγκεντρωτικό ή αποκεντρωμένο, επηρεάζει την ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ως εκ τούτου, θεωρήθηκε εύλογο να διερευνηθεί η αλληλεξάρτηση μεταξύ τους. Η έννοια της αποκεντρωμένης διοίκησης δίνει έμφαση στην ενίσχυση της αυτονομίας των εκπαιδευτικών μονάδων, οι οποίες καλούνται να αναλάβουν έναν αναβαθμισμένο ρόλο. Στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα γίνονται πλέον σημαντικές προσπάθειες για επίτευξη της αποκέντρωσης και σε μεγάλο βαθμό αυτός ο στόχος επιτυγχάνεται. Ο αυστηρά συγκεντρωτικός χαρακτήρας που έως τη δεκαετία του ’90 ήταν εξαιρετικά έντονος, πλέον έχει αρχίσει να αποδυναμώνεται. Η έρευνα ήταν ποσοτική και το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Πέλλας. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 112 εκπαιδευτικοί και για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ως μεθοδολογικό εργαλείο το ερωτηματολόγιο. Τα κύρια ευρήματα της έρευνας είναι ότι στις μεταρρυθμίσεις που καταγράφονται στην ελληνική εκπαιδευτική πολιτική, οι εκπαιδευτικοί δεν μετέχουν ενεργά, αλλά αποτελούν παθητικούς αποδέκτες των αλλαγών, οι οποίες ουσιαστικά είναι επιφανειακές ρυθμίσεις και δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες τους. Ένα μεγάλο ποσοστό ερωτηθέντων θεωρεί ότι η αποκέντρωση θα βοηθήσει τον επαγγελματισμό τους και την αυτονομία των σχολικών μονάδων, περιορίζοντας έτσι πολλά προβλήματα του συγκεντρωτισμού.
    • In recent times, there has been a rapid development in every professional field including education, which has been one of the most significant indicators of progress. During the course of the time, educational systems incessantly reform so as to be able to serve the needs of the society. The structure of the educational system and its organizational aspects represent the role that each community attributes to education. The purpose of this paper was to examine the issue of decentralization in education management and contextualize the autonomy of school units. Management constitutes a major factor, which contributes to the enhancement of the effectiveness of educational process. According to the findings of numerous surveys, the managerial model- whether centralized or decentralized- affects the quality of the educational process and it stands to reason that their interdependence should be examined. Decentralized educational systems put emphasis on the reinforcement of the autonomy of school units, which take up an upgraded role. In the Greek educational system there have been significant efforts to achieve decentralization and it has been accomplished to a great extend. The extremely centralized character of the Greek system, which has been apparent until the 1990s, has now weakened. The survey was quantitative and the informants were teachers of primary and secondary schools of the prefecture of Pella. 112 educators participated in the survey and the use of the questionnaire as a methodological tool assisted in the accumulation of data. The main findings of the survey reveal that the reforms occurring in the Greek educational policy exclude the active participation of teachers, who are presented as passive recipients of the imposed superficial changes. The latter do not, in fact satisfy their real needs. A great percentage of the informants believe that decentralization in education will help them professionally and offer autonomy to school units, thus reducing the negative effects of centralization.
  15. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές