Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάδειξη των σημείων σύγκλισης και απόκλισης ανάμεσα στη θεωρία της μετασχηματίζουσας μάθησης του σύγχρονου στοχαστή της εκπαίδευσης ενηλίκων Jack Mezirow και της αρετολογίας του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη. Εφαρμόζοντας τη βιβλιογραφική επισκόπηση και ειδικότερα την τεχνική της ανάλυσης περιεχομένου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι δύο θεωρίες έχουν αρκετά κοινά σημεία αλλά και ορισμένες διαφορές. Συγκεκριμένα και οι δύο θεωρίες έχουν ως βάση τον κριτικό στοχασμό, απαιτούν τις εμπειρίες και την ενεργητική στάση του ενήλικου ανθρώπου, όπως και τη συναισθηματική του συμμετοχή στις διεργασίες αλλά και την αλληλεπίδρασή του με την εκπαιδευτική ή την κοινωνική ομάδα. Σημεία απόκλισης των δύο θεωριών είναι αρχικά ο σκοπός της κάθε διαδικασίας, καθώς η αρετή της φρόνησης, που διαμορφώνει τον ενάρετο και φρόνιμο πολίτη ο οποίος έχει κατακτήσει όλες τις ηθικές και διανοητικές αρετές, προηγείται της αναδιαμόρφωσης των πλαισίων αναφοράς που είναι ο σκοπός της μετασχηματίζουσας μάθησης του Mezirow, ενώ ο ορθολογικός διάλογος ανάμεσα στα μέλη της εκπαιδευτικής ομάδας των ενηλίκων, που είναι κεντρικό στοιχείο της μετασχηματιστικής διεργασίας, δεν αναφέρεται στην αρετολογία του Αριστοτέλη.
The thesis aims to map the areas where the theory of Transformative Learning, as expressed by the modern thinker of Adult Education Jack Mezirow, and the Aristotelian aretology converge and diverge. Relying on literature and employing the methodology of content analysis, the thesis argues that the two theories share considerable similarities. More precisely, critical reflection is a key concept for both theories. Moreover, the adults’ experiences, their active attitude on life, their emotional involvement in all mental processes and their interaction within the social and educational context are basic requirements in both theoretical frameworks. However, the two theories also present fundamental differences, one of which is the purpose of every process. For Aristotle, the virtue of phronesis, belonging to a righteous and prudent citizen with already developed moral and intellectual virtues, precedes the change of the individual’s frames of references, which is the purpose of Mezirow’s transformative learning. Another critical difference is the role of the discourse among the members of a learning community, central in transformative learning, which is absent in Aristotle’s aretology.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Main Files
Ο ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΤΟΥ JACK MEZIROW ΚΑΙ Η ΦΡΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ: ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ - Identifier: 146014
Internal display of the 146014 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
