Περιέχει: Σχήματα, πίνακες, γραφήματα και γραφικές παραστάσεις
Εξέλιξη του παιδιού στο κοινωνικό περιβάλλον-Θέματα εφηβείας / Νόβα-Καλτσούνη & Μακρή-Μπότσαρη
Βασικό θεωρητικό πλαίσιο της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν οι αρχές, τόσο των αναπτυξιακά κατάλληλων πρακτικών, οι οποίες διατυπώθηκαν από το N.A.E.Y.C. και εξειδικεύτηκαν από τους (Copple & Bredekamp, 2011), όσο και της αναπτυξιακής Φυσικής Αγωγής, που αναφέρονται στη μελέτη του Gallahue (2002). Ωστόσο, εξαιτίας του γεγονότος ότι η Φυσική Αγωγή στην προσχολική εκπαίδευση διδάσκεται μόνο από νηπιαγωγούς, δημιουργείται το ερώτημα κατά πόσο οι επιλογές τους συνάδουν με το παραπάνω θεωρητικό πλαίσιο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κυριότερος προσδιοριστικός παράγοντας των επιλογών ενός εκπαιδευτικού είναι οι πεποιθήσεις αυτοαποτελεσματικότητάς του (Bandura, 1982, σελ.123), βασικός σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση δύο μεταβλητών: α) της αναπτυξιακής καταλληλότητας των επιλογών των νηπιαγωγών στα πλαίσια του γνωστικού αντικειμένου της Φυσικής Αγωγής και β) των πεποιθήσεων αυτοαποτελεσματικότητας των εν λόγω εκπαιδευτικών ως προς τη διδασκαλία της αναπτυξιακής Φυσικής Αγωγής. Στα πλαίσια του δειγματοληπτικού ερευνητικού σχεδιασμού αντιπροσωπευτικού δείγματος, συγκροτήθηκε δείγμα με νηπιαγωγούς της νήσου Λέσβου, μέσω της απλής τυχαίας δειγματοληψίας. Για τη συγκέντρωση των δεδομένων αναπτύχθηκε ένα εργαλείο, το οποίο ελέγχθηκε ως προς την εγκυρότητα και την αξιοπιστία του. Παράλληλα, μέσω της παραγοντικής ανάλυσης αναδείχθηκαν τρεις παράγοντες για τη μεταβλητή των επιλογών και δύο για τη μεταβλητή των πεποιθήσεων αυτοαποτελεσματικότητας. Στα πιο σημαντικά ευρήματα συγκαταλέγονται ο υψηλός βαθμός αναπτυξιακής καταλληλότητας του τρόπου που οι νηπιαγωγοί της νήσου Λέσβου διδάσκουν τη Φυσική Αγωγή, καθώς και οι υψηλές πεποιθήσεις αυτοαποτελεσματικότητας που εμφανίζουν ως προς τη διδασκαλία της αναπτυξιακής Φυσικής Αγωγής. Επιπρόσθετα, αναδείχθηκε μία ισχυρή θετική συσχέτιση μεταξύ των δύο προαναφερομένων μεταβλητών, καθώς και ότι ο βαθμός αντιλαμβανόμενης επάρκειας αποτελεί ισχυρό παράγοντα επίδρασης στον τρόπο διδασκαλίας του εν λόγω γνωστικού αντικειμένου. Εξαίρεση αποτελεί η προτίμηση των συμμετεχόντων στο ελεύθερο παιχνίδι αντί των δομημένων κινητικών προγραμμάτων, στοιχείο που δε συνάδει με τις αρχές τις αναπτυξιακής Φυσικής Αγωγής. Ωστόσο, βρέθηκε ότι οι συμμετέχοντες που δήλωσαν ότι δίνουν έμφαση στην χρήση δομημένων κινητικών προγραμμάτων άσκησης, εμφάνισαν υψηλότερες πεποιθήσεις αυτοαποτελεσματικότητας ως προς τη διδασκαλία της αναπτυξιακής Φυσικής Αγωγής. Ίσως η ενίσχυση των συγκεκριμένων πεποιθήσεων, μέσω προγραμμάτων επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών, μπορεί να συνεισφέρει στην αύξηση της χρήσης των δομημένων προγραμμάτων άσκησης. Όμως, το συγκριμένο ερευνητικό ζήτημα ξεφεύγει από τα όρια της παρούσας μελέτης και θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διερεύνησης μελλοντικών ερευνών.
The main principles of both the developmentally appropriate practices, as formulated by the N.A.E.Y.C. and specified by Copple & Bredekamp (2011), and those of developmentally appropriate Physical Education, as referred to in Gallahue’s study (2002), have constituted the main body of theory of the present thesis. Nevertheless, the fact that Physical Education as a subject is exclusively taught by kindergarten teachers in early childhood/preschool education has led us to question the degree to which their choices are consistent with the theoretical background mentioned above. Taking into account that a teacher’s fundamental determinants of his/her choices are his/her self-efficacy beliefs (Bandura, 1982, p.123), the present thesis aims to further examine: a) the developmental appropriateness of the kindergarten teachers’ choices in terms of teaching Physical Education as a curriculum’s subject and b) the self-efficacy beliefs of the particular teachers’ sample as far as the instruction of developmentally appropriate Physical Education is concerned. As this thesis’ research tool was the cross-sectional survey design, the sample was constituted by kindergarten teachers of the island of Lesvos through simple random sampling. An appropriate data collection methodological tool was developed which was tested for its validity and reliability. At the same time, three factors were pointed out regarding the variable of choices and two other regarding the variable of self-efficacy beliefs with the use of factor analysis. Among the most important findings of this study was the high degree of developmental appropriateness presented in the way kindergarten teachers of the island of Lesvos teach Physical Education, as well as the high degree of self- efficacy beliefs appearing in teaching developmentally appropriate Physical Education. Furthermore, a positive strong correlation between the two previously mentioned variables was highlighted and it was proved that the degree of one’s perceived adequacy constitutes an important way of providing for this subject’s instruction. The fact that the participants of this study seem to prefer free play to structured movement programs is an exception, not consistent with the principles of developmentally appropriate Physical Education. However, it was found that the participants stating their placing emphasis on the use of structured movement programs, presented a higher degree of self-efficacy beliefs as far as the instruction of developmentally appropriate Physical Education is concerned. It is probable that the reinforcement of some specific beliefs through programs of vocational training for teachers, may contribute to the increase of using structured movement programs. But this particular research issue goes beyond this study’s interest and could be an issue of further research in the future.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Πεποιθήσεις αυτοαποτελεσματικότητας νηπιαγωγών ως προς τη διδασκαλία της αναπτυξιακής Φυσικής Αγωγής - Identifier: 145906
Internal display of the 145906 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
