Τεχνικές διαχείρισης συγκρούσεων των Διευθυντών/ντριών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

  1. MSc thesis
  2. Σιδηροπούλου, Σοφία
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 22 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-22]
  5. Ελληνικά
  6. 122
  7. Παπαϊωάννου , Μαρία
  8. Παπαϊωάννου, Μαρία | Καραβασίλης , Ιωάννης
  9. σύγκρουση, είδη συγκρούσεων, αιτίες συγκρούσεων, τεχνικές διαχείρισης, δεξιότητες διαχείρισης, τεχνικές πρόληψης, σχολική Διεύθυνση
  10. 1
  11. 55
  12. 66
  13. 11 πίνακες
  14. Everard, K.B., & Morris, G. (1999). Αποτελεσματική εκπαιδευτική πολιτική (μτφ. Δ. Κίκιζα). Πάτραː ΕΑΠ.
    • Ο σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση των τεχνικών διαχείρισης που εφαρμόζουν οι Διευθυντές/ντριες της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τη διευθέτηση των συγκρούσεων της σχολικής μονάδας. Το δείγμα αποτέλεσαν οκτώ Διευθυντές/ντριες και δύο Υποδιευθυντές σχολείων Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Νομού Λασιθίου. Ως ερευνητική μέθοδος επιλέχθηκε η ποιοτική προσέγγιση και ως εργαλείο συλλογής δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ένας οδηγός συνέντευξης με ημιδομημένες ερωτήσεις. Τα δεδομένα κειμένου αναλύθηκαν με τη μέθοδο ανάλυσης περιεχομένου. Διαπιστώθηκε ότι οι Διευθυντές/ντριες διαχειρίζονται ως επί το πλείστον διαπροσωπικές συγκρούσεις ενώ οι συγκρούσεις μεταξύ ατόμου-ομάδας και οι διομαδικές είναι ελάχιστες. Ως κύρια αιτία συγκρούσεων μεταξύ μαθητών δηλώθηκε η ανωριμότητα, μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή η μη συμμόρφωση σε υποδείξεις ενώ μεταξύ του προσωπικού οι αντιθέσεις ομάδων, οι διαφορετικές αντιλήψεις και η ελλιπής επικοινωνία. Κατά τη διαχείριση αυτών των συγκρούσεων οι Διευθυντές/ντριες μετέρχονται τεχνικές εξομάλυνσης, συνεργασίας, επιβολής και αποφυγής. Οι επικοινωνιακές και διαπροσωπικές δεξιότητες προκρίθηκαν ως θετικές δεξιότητες για τη διαχείριση της σύγκρουσης. Ως αρνητική δεξιότητα αναδείχτηκε από όλους η αυταρχικότητα και η αδιαλλαξία. Οι τεχνικές πρόληψης εστίασαν στο επίπεδο της καλής επικοινωνίας, της σωστής πληροφόρησης, των καλών διαπροσωπικών σχέσεων και σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προσωπικότητας. Αναδείχτηκε επίσης η επιλογή της τεχνικής σε σχέση με το επίπεδο σπουδών, τα χρόνια προϋπηρεσίας στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα χρόνια υπηρεσίας σε θέση ευθύνης.
    • The present research concentrated on the management techniques applied mainly by the Headmasters of Secondary Schools to face and settle conflicts appearing in their school units. The sample, the research was based on, consisted of eight Headmasters and two deputy Head teachers from Secondary Schools in the Prefecture of Lasithi. A qualitative approach was chosen as a research method, and an interview guide with semi-structured questions was used as a data collection tool. The text data was analyzed by the content analysis method. Summarizing the research findings, we can say that Headmasters of Secondary Schools mostly manage interpersonal conflicts rather than conflicts between the individual and the group or among different groups. More specifically, immaturity is mainly responsible for conflicts among students, noncompliance to the teacher’s suggestions most of the times gives rise to conflicts between teacher and student while conflicts among teachers are caused due to groups oppositions, individual characteristics or deficient communication. Aiming at resolving all these various conflicts, Headmasters are involved in normalization, cooperation, enforcement, and avoidance techniques. The use of communicative and interpersonal skills in conflict management has been qualified as positive skills whereas bossiness and intransigence have been demonstrated as negative. Prevention techniques have focused on the level of good communication, being well informed, good interpersonal relationships and specific personality traits. Finally, it was revealed from the research that the management technique used in different conflicts is closely related to the level of study, work experience and seniority.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.