Συναισθηματική στήριξη παιδιών σχολικής ηλικίας 6-12 χρόνων που ένας από τους δύο γονείς τους έχει πεθάνει, από το οικογενειακό και σχολικό τους περιβάλλον

  1. MSc thesis
  2. ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
  3. Επιστήμες της Αγωγής (ΕΚΠ)
  4. 2007 [2007]
  5. Ελληνικά | Αγγλικά
    • ΠΕΡΙΛΗΨΗΟ θάνατος είναι ένα γεγονός που φέρνει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με συναισθήματα, αλλαγές και συγκρούσεις που ακόμα και οι ενήλικες δύσκολα μπορούν να αντιμετωπίσουν. Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο η απώλεια ενός γονέα επηρεάζει ένα παιδί ηλικίας 6 – 12 χρόνων.Διερευνούνται αρχικά βιβλιογραφικά οι συνέπειες του θανάτου ενός γονέα σε παιδιά 6 – 12 χρόνων, η διεργασία και τα στάδια του πένθους, η κατανόηση του θανάτου από παιδιά αυτών των ηλικιών όπως και το πώς το περιβάλλον τους, οικογενειακό και σχολικό, μπορεί να τα στηρίξει συναισθηματικά.Μελετάται στη συνέχεια ερευνητικά ο τρόπος με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί δημόσιας δημοτικής εκπαίδευσης στην Κύπρο χειρίζονται τα παιδιά με απώλεια γονέα στη σχολική τάξη και το σχολείο γενικότερα, οι γνώσεις τους στο χειρισμό παιδιών που πενθούν και η επίδραση του πένθους στο παιδί, στους εκπαιδευτικούς και στα άλλα παιδιά. Για το σκοπό αυτό διεξήχθηκε ποιοτική έρευνα.Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν δεκαεφτά εκπαιδευτικοί που κατά τη διάρκεια της τρέχουσας σχολικής χρονιάς και ένας κατά τη διάρκεια της περσινής σχολικής χρονιάς, είχαν στην τάξη τους παιδί που ένας από τους δύο γονείς του είχε πεθάνει και ο χρόνος από το θάνατο του δεν ξεπερνούσε τα δύο χρόνια. Ως εργαλείο συλλογής πληροφοριών επιλέγηκε η συνέντευξη.Από την ανάλυση των συνεντεύξεων διαπιστώθηκε ότι οι εκπαιδευτικοί δεν είναι ενημερωμένοι και δεν έχουν εκπαίδευση ή επιμόρφωση σχετική με το θέμα, δεν υπάρχει συνεργασία με άλλες υπηρεσίες που θα μπορούσαν να τους στηρίξουν ενώ εξέφρασαν μια γενική επιθυμία για επιμόρφωση στα θέματα χειρισμού του πένθους. Φάνηκε επίσης έλλειψη γνώσεων των εκπαιδευτικών όσον αφορά τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα που μπορεί να προκαλέσει ο θάνατος ενός γονέα σε ένα παιδί καθώς και στον τρόπο που μπορεί να υποστηριχθεί ένα παιδί που πενθεί. Οι εκπαιδευτικοί έκαναν παρατηρήσεις που αφορούσαν την παρουσία γενικά του παιδιού που πενθούσε, την επίδραση του πένθους του παιδιού σε αυτούς και στα άλλα παιδιά της τάξης. Σε κανένα σχολείο δεν υπήρχε κάποιο πρόγραμμα υποστήριξης των παιδιών που πενθούν. Τέλος από την έρευνα φάνηκε ότι η προκατάληψη και η σιωπή που περιβάλλει τα θέματα θανάτου και πένθους στην κοινωνία επηρεάζει το χειρισμό των παιδιών αυτών από το σχολείο.
  7. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.