Μέσα σε μια κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από ραγδαίες εξελίξεις, εντοπίζεται ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον της εκπαιδευτικής κοινότητας για τον σχεδιασμό μοντέλων εκπαίδευσης σε πλαίσιο μαθητείας, κάτι που προσφέρει σημαντικά οφέλη με την αύξηση της απασχολησιμότητας των νέων και την ομαλότερη μετάβαση από το σχολείο στη δουλειά, την αύξηση του επιχειρηματικού πνεύματος και της καινοτομίας και τέλος, την ανάπτυξη της κοινωνικής ένταξης. Στη χώρα μας, τα προγράμματα μαθητείας ακολουθούν το δυικό σύστημα εκπαίδευσης που περιλαμβάνει εκπαίδευση στον χώρο εργασίας και μαθήματα στη σχολική μονάδα και οδηγεί στην απόκτηση πιστοποίησης των προσόντων. Επειδή η περίπτωση της μαθητείας φέρνει στο προσκήνιο προκλήσεις που συνδέονται με την υλοποίηση μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας που έχει πολύ διαφορετικές θεωρητικές ρίζες από την παραδοσιακή εκπαίδευση, ίσως είναι σκόπιμο να ξανασκεφτούμε τι θεωρείται ως μάθηση στον τομέα της εκπαίδευσης που συνδυάζει θεωρία και επαγγελματική πρακτική σε ενήλικες. Τα εκπαιδευτικά συστήματα οφείλουν να προσφέρουν στους εκπαιδευτικούς μαθητείας ευκαιρίες για επαγγελματική εξέλιξη, προκειμένου να διατηρηθεί ένα υψηλό επίπεδο διδασκαλίας και να διατηρηθεί ένα υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικό δυναμικό. Αν κι ο ρόλος των εκπαιδευτικών στη μαθητεία είναι σαφώς καθορισμένος, η έλλειψη επιμορφωτικών ευκαιριών στις μεθόδους και στα περιεχόμενα της αποτελεί τροχοπέδη για την επιτυχή υλοποίηση του θεσμού. Η διδασκαλία κι η κατάρτιση είναι ένα ταχέως μεταβαλλόμενο πεδίο και τα προγράμματα σπουδών και η παιδαγωγική προσέγγιση ακολουθούν τις εξελίξεις κι έτσι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι εξοπλισμένοι για αυτές τις προκλήσεις. Πρέπει να είναι σε θέση να υποστηρίξουν και να καθοδηγήσουν τους μαθητευόμενους αλλά και να ωφεληθούν οι ίδιοι από τις συνεργατικές δραστηριότητες μεταξύ σχολείων και επιχειρήσεων. Αυτές οι συνεργασίες μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της αριστείας και της καινοτομίας στη διδασκαλία και στη μάθηση σε καταστάσεις μαθητείας.
Within a socio-economic reality characterized by rapid developments, there is a growing interest of the educational community in designing training models through an apprenticeship context, which offers significant benefits by increasing young people's employability and a smoother transition from school to work, increasing entrepreneurship and innovation and, finally, developing social inclusion. In our country, apprenticeships programs follow the dual education system that includes workplace training and classroom lessons and leads to qualification certification. As the apprenticeship case brings up challenges related to the implementation of an educational process that has very different theoretical roots than traditional education, it may be advisable to rethink what is considered as learning in the field of education that combines theory and professional practice in adults. Educational systems should offer to apprenticeship’s teachers the opportunities for a career development in order to maintain a high level of teaching and maintain a high-quality educational potential. Although the role of teachers in apprenticeship is clearly defined, there is a lack of training opportunities in the methods and its contents, which drives to an unsuccessful implementation of an apprenticeship. Teaching and training is a rapidly changing field, and furthermore curricula and pedagogical approaches follow developments, so teachers have to be equipped for these challenges. They must be able to support and guide learners, but also to benefit themselves from collaborative activities between schools and businesses. These partnerships can contribute to the development of excellence and innovation in teaching and learning in apprenticeship situations.
«Διερεύνηση επιμορφωτικών αναγκών των εκπαιδευτικών του μεταλυκειακού έτους – τάξης μαθητείας. Μελέτη περίπτωσης στα ΕΠΑ.Λ. Κοζάνης»