Η παρούσα εργασία στοχεύει στην διερεύνηση των απόψεων των νηπιαγωγών αναφορικά με τη διαχείριση κρίσεων στα νηπιαγωγεία, ενώ παράλληλα επιχειρεί να καταγράψει τις εμπειρίες τους και τα προσωπικά τους βιώματα από την αντιμετώπιση κρίσιμων καταστάσεων στο σχολείο και να αναδείξει τη συμβολή της ενσυναίσθησης στην επίλυση και αντιμετώπιση αυτών. Η συγκεκριμένη ερευνητική μελέτη στοχεύει στο: να διερευνήσει αν οι νηπιαγωγοί και ιδιαίτερα οι προϊσταμένες έχουν τις γνώσεις και διαθέτουν τις ικανότητες/δεξιότητες για τη διαχείριση των κρίσεων, να αξιολογήσει το ρόλο της επιμόρφωσης στην αντιμετώπιση κρίσιμων καταστάσεων, να εξετάσει τους παράγοντες που βοηθούν στην επίλυση των κρίσεων και ειδικότερα τον ρόλο που διαδραματίζει η ενσυναίσθηση και τέλος να αποτυπώσει τις ενέργειες των νηπιαγωγών για την πρόληψη ανάλογων καταστάσεων. Στην έρευνα συμμετείχαν 18 νηπιαγωγοί που υπηρετούν σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά. Η συλλογή δεδομένων έγινε με τη μορφή ημι-δομημένων συνεντεύξεων και στη συνέχεια ακολούθησε θεματική ανάλυση. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι οι νηπιαγωγοί, στην πλειοψηφία τους, θεωρούν ότι δεν διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις για τη διαχείριση κρίσεων. Οι δράσεις/βήματα για την αντιμετώπιση κρίσεων βασίζονται κυρίως στην εμπειρία τους. Αν και έχουν αντιμετωπίσει κρίσιμα περιστατικά με ενσυναίσθηση ωστόσο, δεν την αξιολογούν ως βασικό παράγοντα στην αντιμετώπιση κρίσεων. Υπογραμμίζουν την απουσία ενσυναίσθησης στις διαπροσωπικές σχέσεις των μελών μιας σχολικής κοινότητας. Τέλος, επιθυμούν συνεχώς να επιμορφώνονται.
The present study aims to investigate the views of kindergarten teachers in regards of crisis management at kindergartens, while at the same time, attempts to record their personal experiences of dealing with critical situations at school and to highlight the contribution of empathy at resolving those situations. Main objectives of the present research study are: to investigate if kindergarten teachers, moreover the head-teachers, have the knowledge, the abilities and skills to deal with crisis management, to evaluate the contribution of further training in dealing with critical situations, to examine all the factors which help at resolving crisis and particularly the role that empathy plays and finally to record the actions of kindergarten teachers in order to prevent similar situations. At the current research participated 18 kindergarten teachers, that work at schools of Primary Education in Piraeus, and for the collection of data were used semi-structured interviews and thematic analysis. The results of the research point out that kindergarten teachers, in their majority, believe that they don’t have sufficient knowledge in order to manage efficiently the crisis occurred every day, they deal with them mostly based on their own experience, they want to be trained constantly, they have dealt with critical situations with empathy, nevertheless they don’t evaluate empathy as the main factor of crisis management and finally they highlight the absence of empathy in the interpersonal relationships among the members of school community.
Η διαχείριση κρίσεων στο Νηπιαγωγείο και ο ρόλος της ενσυναίσθησης