Η επίδραση της ευπάθειας και άλλων των γηριατρικών συνδρόμων στην Ποιότητα Ζωής ηλικιωμένων ατόμων που λαμβάνουν κατ' οίκον φροντίδα

  1. MSc thesis
  2. ΤΑΣΙΟΥΔΗ, ΛΑΜΠΡΙΝΗ
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 20 Ιουλίου 2019 [2019-07-20]
  5. Ελληνικά
  6. 72
  7. Κλεισιάρης, Χρήστος
  8. Κοτρώτσιου, Ευαγγελία | Γουργουλιάνης
  9. ευπάθεια, ποιότητα ζωής, ηλικιωμένοι, άνοια, κατάθλιψη, συννοσηρότητα.
  10. 2
  11. 3
  12. 57
  13. ΠΙΝΑΚΕΣ, ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΕΙΚΟΝΕΣ
    • ΑΝΑΒΟΛΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΩΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2022. Η ευπάθεια αποτελεί ένα από τα σύγχρονα και αναδυόμενα γηριατρικά σύνδρομα. Η επίδραση της ευπάθειας στην ποιότητα ζωής (ΠΖ) των ηλικιωμένων δεν έχει πλήρως αποσαφηνιστεί καθώς οι ηλικιωμένοι πάσχουν από πλήθος άλλων συννοσηροτήτων που ενδεχομένως επιδρούν συγχυτικά. Σκοπός: Να διερευνηθεί η ποιότητα ζωής ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών με ευπάθεια συνεκτιμώντας τη συνύπαρξη κι άλλων γηριατρικών συνδρόμων καθώς και των ατομικών χαρακτηριστικών στην ευρύτερη περιοχή της Κρήτης. Μεθοδολογία: Διενεργήθηκε προ-συμπτωματικός έλεγχος διαλογής (screening) σε 301 ηλικιωμένα άτομα που ελάμβαναν κατ΄οίκον φροντίδα και ήταν ενταγμένα σε 4 Προγράμματα κατ΄οικον Φροντίδας. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα (Μάρτιος-Μάιος 2019) με τη χρήση αξιολογημένων εργαλείων. Πιο συγκεκριμένα, η Ποιότητα ζωής αξιολογήθηκε με την σύντομη εκδοχή της κλίμακας WHOQoL-bried, το σύνδρομο της ευπάθειας εκτιμήθηκε με το ερωτηματολόγιο SHARE-Frail Instrument, η νοητική διαταραχή με το Montreal Cognive Assessment (MoCA), ο βαθμός ανεξαρτησίας με την κλίμακα (Barthel- Activities of Daily Living). H κατάθλιψη με τη Geriatric Depression Scale (GDS) και η συννοσηρότητα Charlson Comorbidity Index (CCI). Tιμές p<0,05 θεωρήθηκαν στατιστικά σημαντικές. Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία των 301 συμμετεχόντων (63,1% γυναίκες) ήταν 78,04 ± 7,87 έτη. Το 38,5% ταυτοποιήθηκε με ευπάθεια (γυναίκες 43,4% και άνδρες 29,8%, p<0,001), ενώ το 13,6% με σοβαρή κατάθλιψη. Με τη χρήση της Ποιότητας Ζωής ως εξαρτημένη μεταβλητή, η πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση αποκάλυψε ότι τα άτομα με ευπάθεια (frail) είχαν σημαντικά χαμηλότερη ΠΖ (β’= -2,65, p<0,001) έναντι των μη ευπαθών (non-frail). Επίσης, τα άτομα με σοβαρή κατάθλιψη είχαν σημαντικά χαμηλότερη ΠΖ (β’= -5,71, p<0,001) έναντι των ατόμων χωρίς κατάθλιψη, ενώ η σχέση αυτή δεν ήταν σημαντική στα άτομα με άνοια (β΄=-2,25, p=0,159) στο διορθωμένο μοντέλο ως προς τα ατομικά χαρακτηριστικά. Τέλος, δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές σχέσεις ως προς την ΠΖ μεταξύ ανδρών και γυναικών (β΄=0,33, p=0,500), και πολυνοσηρότητας (β΄= -0,83, p=0,098). Συμπεράσματα: Τα ευρήματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τόσο η ευπάθεια, όσο και η κατάθλιψη αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου για «κακή» ΠΖ στα άτομα που λαμβάνουν κατ’ οίκον φροντίδα. Γίνεται προφανές πως οι επαγγελματίες υγείας που φροντίζουν ηλικιωμένα άτομα θα πρέπει να εκπαιδευτούν στην έγκαιρη αναγνώριση των γηριατρικών συνδρόμων κυρίως της ευπάθειας, πρακτικών πρόληψης/διαχείρισης που βελτιώνουν τόσο την ΠΖ, όσο και την αυτονομία των ηλικιωμένων στα πλαίσια της διαδικασίας επίτευξης του στόχου για ενεργό και υγιή γήρανση.
    • Abstract Introduction: Frailty is a modern and emerging geriatric syndrome. However, its impact on quality of life (QoL) in elderly population has not fully invistagated including other age-related syndromes and comorbidities. Purpose: To investigate the effect of frailty and age-related syndromes such as depression and dementia on quality of life of elderly people aged 65 years old and over in the prefecture region of Crete, Greece. Methodology: A pre-screening for frailty and age-related yndromes program was conducted in 4 home care help at home” programs involved 301 older adults during the time period of (March-May 2019) using evaluated tools. In particular, QoL was assessed using the brief version of WHOQoL-bried, frailty using the SHARE-Frail Instument, dementia with the use of the Montreal Cognitive Assessment (MoCA), and the independence level using the Barthel – Activities of Daily Living. Depression was also assecced using the Geriatric Derpession Scale (GDS) and comorbidity using Charlson Comorbidity Index (CCI). P-values p≤0.05 are considered statistically significant. Results: The main age of the 301 participants (63.1% women) was 78.04 ± 7.87 years Proportion of 38.5% identified as frail (43.4% women and 29.8% men, p<0.001) and 13.6% with severe depression. Using Quality of Life as a dependent variable, multiple linear regression revealed that frail individuals had significantly lower QoL (β΄=-2.65, p<0.001) compared to non-frail ones. Also, individuals indidified with severe depression had significantly lower QoL (β΄= -5.71, p<0.001) compaired to the ones without depression, while this relationship was not significant in individuals with dementia (β΄= -2.25, p=0.159) after adjusting for the indepentent variables (age, gender, comorbidity, homebound status, etc.). On the other had, no significant associations were observed as regards QoL between men and women (β΄=0.33, p=0.500), and comorbidity (β΄= -0.83, p=0.098). Conclusion: Our findings suggests that both frailty and depression are important risk factors for “poor” QoL among older adults receiving homecare. It is obvious therefore that health professionals caring older people have to focus on early recognition and management of existing age-related syndromes particularly frailty, preventive actions offering an opportunity for significant enhancement of functional status and quality of life of older people.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.