ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ – Η ΜΕΤΑΗΘΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΠΟΧΗ - ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ -

ORTHODOXY & METAETHICS – THE RESPONSIBILITY OF THE PERSON – TO THE GOD, THE PEOPLE AND THE WORLD (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Φασόης, Ευάγγελος
  3. Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία (ΟΡΘ)
  4. 28 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-28]
  5. Ελληνικά
  6. 109
  7. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ
  8. ΑΣΠΡΟΥΛΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ
  9. Ορθοδοξία | Ταυτότητα | Ευθύνη | Πρόσωπο | Βιοθεολογία | Ψηφιακότητα
  10. 1
  11. 30
  12. 19
  13. 0
  14. Αγόρας, Κ., «Ηθική και Βιοηθική», στο: Δόγμα, Πνευματικότητα και Ήθος της Ορθοδοξίας, τόμος Α’, από τη Θεματική Ενότητα: «Πίστη και Βίωμα της Ορθοδοξίας», Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία, Ε.Α.Π., Πάτρα, 2002.
    • Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αποτελεί το τρίπτυχο που ανοίγεται από τον προβληματισμό σύμφωνα με τον οποίο η Ορθοδοξία, ως θεμέλιο της διαχρονικής πολιτισμικής εξέλιξης και συγχρόνως της ανθρωπολογικής εννοιολόγησης του «προσώπου», οριοθετεί και σηματοδοτεί, ταυτόχρονα, ένα πεδίο συνολικής «ευθύνης» προς τις έννοιες του «θείου», του «ανθρώπου» και του «κόσμου». Το τρίπτυχο που αναφέρουμε μας οδηγεί στην επισήμανση των διακρίσεων ανάμεσα στις θεωρήσεις της θεογνωσίας, της βιοηθικής και της οικοβιολογίας. Οι θεωρήσεις αυτές συναποτελούν το δυναμικό πεδίο μιας «εαυτοτικής διάρθρωσης του προσώπου». Με τον τρόπο αυτό, διανοίγονται τρεις «προσωπικές» σχέσεις: η μεταπροσωπική σχέση με το Θεό, η διαπροσωπική σχέση με τον Άλλον και η νεοπροσωπική σχέση με τον Κόσμο. Με σύγχρονους επιστημολογικούς ορισμούς, επιλέγουμε τη μεθοδολογική χρήση των τεχνικών φιλοσοφικών όρων της αποβλεπτικότητας, του αναστοχασμού και της προοπτικότητας, ώστε να επιτύχουμε την κατάδειξη της μεταβολής, του μετασχηματισμού και της μεταμόρφωσης δια των οποίων η σημασία του «προσώπου» στο σύγχρονο κοινωνικό και ανθρωπολογικό γίγνεσθαι δύναται να προσεγγίσει, επιτελεστικά, τους κύριους βιωματικούς και χαρισματικούς άξονες της Ορθόδοξης Πατερικής Παράδοσης.
    • The subject of diplomatic work is the triptych which is opened up by the reflection that Orthodoxy, as the foundation of the timeless cultural development and at the same time of the anthropological conceptualization of the "person", limits and marks at the same time an area of total "responsibility" to the concepts the "divine", the "human" and the "world". The triptych we are referring to leads us to highlight discrimination between the theories of theology, bioethics and ecobiology. These considerations constitute the dynamic field of a "self-contained person structure". In this way, three "personal" relationships are opened: the post-human relationship with God, the interpersonal relationship with the Other, and the neo-personal relationship with the World. With modern epistemological definitions, we choose the methodological use of the technical philosophical terms of intentionality, reflection and perspective to achieve the demonstration of change, transformation and restructuring through which the meaning of "person" in modern social and anthropological evolution can effectively approach the main experiential and charismatic axes of the Orthodox Patristic Tradition.
  16. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές