Φωτίου Στ., Η έννοια της Αγιότητας, στο Πίστη και Βίωμα της Ορθοδοξίας, τόμος Α Δόγμα, Πνευματικότητα και Ήθος της Ορθοδοξίας, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Πάτρα 2002
Η ποιμαντική προσέγγιση του ανθρώπου των σύγχρονων κοινωνιών αποτελεί μία από τις μεγάλες προκλήσεις των ορθοδόξων θεολόγων τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες ορθόδοξες χώρες. Η μετάβαση στη σύγχρονη πραγματικότητα δημιούργησε σοβαρούς προβληματισμούς που αφορούν όχι μόνον την καθημερινότητα, αλλά και την ίδια προσωπικότητα του ανθρώπου. Ο ευαγγελικός λόγος, αν και αναλλοίωτος στους αιώνες γίνεται όλο και λιγότερο ελκυστικός και περισσότερο απόμακρος. Το πρόβλημα προβάλλεται φαινομενικά ως απλό και γνωστό στους θεολόγους αλλά έως τώρα δεν διαφαίνεται κάποια ικανοποιητική λύση. Πώς μπορεί η ορθόδοξη θεολογία να πλησιάσει τον κοινό μέσο άνθρωπο μέσα στην πλουραλιστική εγωκεντρική καθημερινότητά του; Πώς μπορεί να καταστήσει ελκυστικό τον θείο λόγο αποφεύγοντας τον επικίνδυνο ύφαλο της εκκοσμίκευσης; Πώς μπορεί να συγκρουστεί με την διογκούμενη αδιαφορία του μοντέρνου ανθρώπου για τον Θεό; Είναι η ορθόδοξη θεολογία σήμερα σε θέση να προσλάβει στην ποιμαντική της προοπτική τις κοπερνίκειες αλλαγές που έχουν συντελεσθεί σε επιστημονικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο με ισχυρό αντίκτυπο στο ανθρώπινο πρόσωπο; Δεν είναι μόνον η εκκοσμίκευση εχθρός του ευαγγελικού μηνύματος, αλλά και η φονταμενταλιστική του διαστρέβλωση μέσα από την αντικειμενοποίηση.
Το ευαγγέλιο του Χριστού, όπως διαφυλάσσεται και κηρύσσεται μέσα στην ορθόδοξη παράδοση έχει διαμορφώσει τις θρησκευτικές συνειδήσεις εκατομμυρίων χριστιανών ανά τους αιώνες. Στην ιστορία της ορθόδοξης Εκκλησίας πάντοτε εμφανιζόντουσαν κρίσεις ως προς την πρόσληψη του Ευαγγελίου, την εφαρμογή των ευαγγελικών εντολών και την πρόσληψή τους στην καθημερινή και την εν γένει κοινωνική ζωή. Οι κρίσεις αυτές είχαν χαρακτήρα άρνησης, αλλοίωσης, αμφισβήτησης, ευθείας πολεμικής και εκκοσμίκευσης. Στον σύγχρονο άνθρωπο που ανήκει στην ορθοδοξία παρατηρείται μία διογκούμενη αδιαφορία. Ωστόσο σε διάφορες πτυχές του ορθόδοξου χριστιανικού βίου διαπιστώνεται μία αναθέρμανση και αναγέννηση της εκκλησιαστικής ζωής στον αντίποδα των προηγουμένων διαπιστώσεων. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο την διερεύνηση των αιτίων του προβλήματος να περάσει το ορθόδοξο χριστιανικό μήνυμα στον σύγχρονο άνθρωπο και ίσως μέσα από την έρευνα μετά από τις διαπιστώσεις να προβεί και σε κάποιες προτάσεις. Τελικά ο ποιμένας είναι ο Θεός και εμείς απλά τα σκεύη εκλογής.
The pastoral approach of the man of modern post-modern societies is one of the great challenges of Orthodox theologians both in Greece and in other Orthodox countries. The transition from modernity to postmodernism has created great concern not only in everyday life, but also in human personality itself. The evangelical discourse, although unchanged over the centuries, is becoming less and less attractive and more distant to new generations. The problem is seemingly simple and well-known to theologians, but so far, no satisfactory solution has been found. How can Orthodox theology approach the common average man in his pluralistic egocentric daily life? How can Theology make the divine word attractive by avoiding the dangerous reef of secularization? How theology clashes with the growing indifference of modern man to God? Is Orthodox theology today able to embrace in its pastoral perspective the Copernican changes that have taken place on a scientific, political and social level with a strong impact on the person? The enemy of the evangelical message is not only the secularization, but also its fundamentalist distortion through objectification.
The gospel of Christ, as preserved and preached in the Orthodox tradition, has shaped the religious consciousness of millions of Christians over the centuries. In the history of the Orthodox Church, there have always been crises regarding the recruitment of the Gospel, the application of evangelical commandments, and their recruitment into every-day and social life in general. These crises were characterized by denial, alteration, challenge, direct warfare and secularization. There is a growing indifference in today's Orthodox postmodern citizen. However, in various aspects of the Orthodox Christian life, there is a warming and rebirth of ecclesiastical life despite the previous thoughts. The aim of this paper is to make suggestions and propose potential solution to the denial of modern person to listen and accept the Orthodox Christian message. After all, the shepherd is God and we are just his instruments to others savior.
Σχέση δογματικής αλήθειας και ποιμαντικής προσέγγισης του ανθρώπου των συγχρόνων κοινωνιών στην Ορθόδοξη Εκκλησία.