Περιέχει κατάλογο των έργων της Ελένης Λαδιά, ανά λογοτεχνικό είδος, έως το 2018.
Αγόρα, Κ., «Περί Κόσμου, Ανθρώπου και Ιστορίας», στο Αγόρα, K., κ.ά., Πίστη και Βίωμα της Ορθοδοξίας, τ. Α΄, ΕΑΠ, Πάτρα, 2002.
Η πολυβραβευμένη πεζογράφος Ελένη Λαδιά, απόφοιτος του Αρχαιολογικού και του Θεολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, διακρίνεται για την φιλοσοφική συμπύκνωση και την ποιητικότητα του έργου της. Η γλωσσική και θεματική ποιότητα και ο πλούτος της γραφής της αποτελούν μόνον ορισμένες από τις αιτίες που ωθούν τον αναγνώστη, από τον ασκημένο κριτικό ως τον απλό φίλο της γνώσης, να καταδυθεί στα υψηλά νοήματα της πεζογραφίας της.
Λόγος μεστός, πλήρης ιδεών, με κυρίαρχες τις μεταφυσικές αγωνίες, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για θεολογικές και θρησκειολογικές αναζητήσεις και προβληματισμούς.
Ο Θεός είναι πανταχού παρών στο έργο της Ελένης Λαδιά, ακόμη και όταν δεν αναφέρεται σε Αυτόν. Η συγγραφική της έμπνευση μιλά για τον Θεό, συνδιαλέγεται μαζί Του, δημιουργεί άλλους δικούς της Θεούς και θεϊκά πλάσματα και βεβαίως υπερασπίζεται το δικαίωμα στην πίστη, την απιστία ή την αμφιβολία με την ίδια ισχυρή δύναμη, κυρίως όμως υπερασπίζεται το δικαίωμα στην αναζήτηση.
Ο άνθρωπος στο έργο της, από την άλλη, «μετέχει των Θείων ενεργειών», άλλοτε ζώντας Θεοφάνειες που του επιφυλάσσει η φαντασία της συγγραφέως και άλλοτε αντιλαμβανόμενος τον κόσμο ως Δημιουργία, γεγονός που τον καθιστά συμμέτοχο μίας ιερής πραγματικότητας. Στην προσπάθειά του να διαμορφώσει την προσωπική του ταυτότητα και το θεώρημά του για τον κόσμο, άλλοτε αισθάνεται δημιούργημα του Θεού που Τον αναζητεί και άλλοτε Τον αρνείται και μάχεται μαζί Του, σε μια απέλπιδα πολλές φορές επιθυμία να κατακτήσει την ελευθερία του.
Ο μελετητής και ο αναγνώστης, θα συναντήσει ανάμεσα στις γραμμές της άλλες φορές τον εαυτό του και άλλες τον πλησίον αυτού άνθρωπο, τον γεμάτο αγωνίες και αμφισβητήσεις, τον γεμάτο πίστη και ελπίδα. Όψεις και οι δύο του ίδιου νομίσματος, στέκουν αντίκρυ με τον Θεό, πότε δημιουργήματά Του και πότε δημιουργοί Του. Θεό βεβαίως που συχνά απέχει πολύ από τον Χριστιανικό και αντανακλά στο πρόσωπό Του όλες τις αγωνίες του ανθρώπινου πνεύματος, εις τους αιώνες των αιώνων.
The award-winning novelist Eleni Ladia, a graduate of University of Athens in both Archeology and Theology, is distinguished by the philosophical concentration and poetical quality of her work. The linguistic and thematic quality and the richness of her writing appeal equally to the seasoned literary criticand the lay person, allowing their immersion in the rich in context subtlety of her prose.
Her language, full of ideas and dominated by metaphysical anxieties, is an appropriate ground for theological and religious inquiries and reflections.
God is omnipresent in Ladia’s work, even when she does not refer to Him. Her writing inspiration speaks of God, converses with Him, creates her own Gods and divine creatures, and ultimately defends the right to faith, infidelity, or doubt with the same powerful strength, but above all, defends the right to seek.
On the other hand, manin herliterary work “takes part in the Divine actions", sometimes experiencing imaginary Epiphanies and sometimes perceiving the world as Creation, making him a participant of a sacred reality.
In his attempt to shape his personal identity and his theorem to the world, he sometimes feels the creation of God, who seeks Him, and sometimes denies Him and fights with Him, in a desperate desire to conquer his freedom.
In Ladia’s writing, the scholar and the reader will come across human nature, full of anxiety and doubt, full of faith and hope. Both alternate sides of the same coinface God, sometimes as His creations and sometimes as His creators. This is a God often far from Jesus and reflecting on His face all the anxieties of the human spirit over the centuries.