Οι συνέπειες της Εκκλησιαστικής πολιτικής της Αντιβασιλείας στην ελληνική κοινωνία (1833-1853)

The consequences of the Ecclesiastical policy of the Regency on the Greek society (1833-1853) (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Βενιζελέας, Κωνσταντίνος
  3. Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία (ΟΡΘ)
  4. 15 Μαίου 2021 [2021-05-15]
  5. Ελληνικά
  6. 149
  7. Καραμούζης, Πολύκαρπος
  8. Καραμούζης, Πολύκαρπος | Τζουμέρκας, Παναγιώτης
  9. Αντιβασιλεία | Regency | Εκκλησιαστική πολιτική | Ecclesistical policy | Συνέπειες | consequences | Πολιτειοκρατία | Politocracy | Αυτοκέφαλο | Autocephalous | Μοναστήρια | Monasteries | Κινήματα | Uprising | Ιερά Σύνοδος | Holy Synod | Τόμος 1850 | Tomos 1850 | Παπουλάκος | Papoulakos | Ελληνική κοινωνία | Greek society
  10. 12
  11. 70
  12. 3
  13. 0
    • Οι δύο πρώτες δεκαετίες του κράτους των Ελλήνων (1832-1852), το οποίο αναδύθηκε από τις φλόγες της Επανάστασης, σφραγίστηκαν από την εκκλησιαστική πολιτική της Αντιβασιλείας (Βαυαροκρατίας) η οποία επηρέασε με πολλούς τρόπους και με ένταση το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Με κεντρικό στοιχείο της εκκλησιαστικής πολιτικής το Αυτοκέφαλο της Ελλαδικής Εκκλησίας, η Αντιβασιλεία προχώρησε σε μια σειρά μέτρων. Μείωση Μοναστηριών και δήμευση περιουσίας τους, αλλαγές στην διοίκηση και στον επισκοπικό χάρτη της Εκκλησίας, κρατική παρέμβαση στη συγκρότηση και τις συνεδριάσεις της νέας Ιεράς Συνόδου, προβλέψεις για πλήθος δευτερευόντων ζητημάτων στη λειτουργία της Εκκλησίας κ.ά Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζονται οι συνέπειες αυτής της πολιτικής στην ελληνική κοινωνία μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Μέχρι δηλαδή το χρονικό σημείο κατά το οποίο η προσοχή του κράτους αλλά και της κοινωνίας στρέφεται σε άλλες επιδιώξεις οι οποίες υπηρετούν το όραμα της Μεγάλης Ιδέας. Η έρευνα μελετά την ιδεολογική αντιπαράθεση ανάμεσα σε σημαντικά πρόσωπα του δημόσιου βίου, η οποία καθόρισε τους όρους προσδιορισμού του εθνικού συμφέροντος της εποχής. Πρωταγωνιστές στην αντιπαράθεση ήταν δύο βασικά στρατόπεδα· οι συντηρητικοί πατριαρχικοί από τη μια και οι εκσυγχρονιστές δυτικόφιλοι από την άλλη. Στις τάξεις τους κινούνταν οι εκπρόσωποι τόσο της πολιτικής όσο και της πνευματικής ελίτ της εποχής (λαϊκοί και κληρικοί). Παράλληλα εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο η εκκλησιαστική πολιτική κατέβαινε στο λαό και κυρίως στα φτωχά αγροτικά στρώματα τα οποία διακρίνονταν για την έντονη παραδοσιακότητά τους ως προς τη σχέση τους με την Εκκλησία και δη με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Γι αυτό και δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην επίδραση την οποία είχε η συγκεκριμένη πολιτική στο φάσμα των εμπειριών και των συναισθηματικών προσεγγίσεων του απλού λαού, τόσο ως προς τα βιώματα του παρελθόντος όσο και ως προς τις προσδοκίες για το μέλλον. Μελετώνται, ακόμη, αρκετά γεγονότα και πρόσωπα, τα οποία στην ιδεολογική αντιπαράθεση εργαλειοποιήθηκαν, όπως ο Καϊρισμός, η μετάφραση της Βίβλου από τον Βάμβα, η Φιλορθόδοξος Εταιρεία, τα πρώιμα αγροτικά κινήματα κ.ά. Τέλος εξετάζονται τα γεγονότα της λύσης του Σχίσματος μέσω του Συνοδικού Τόμου του 1850 και οι διαφορετικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις του από τις ιδεολογικές παρατάξεις. Η παρούσα έρευνα ολοκληρώνεται με την μελέτη του κινήματος του Παπουλάκου, στο οποίο κορυφώνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια για την εκκλησιαστική πολιτική της Αντιβασιλείας, αλλά και ολοκληρώνεται, παράλληλα, ο πρώτος και σημαντικότερος κύκλος των συνεπειών της στην ελληνική κοινωνία.
    • The first two decades of the Greek state (1832-1852) which was born from the flames of the Greek War of Independence, were defined by the Ecclesiastical policy of the Regency (Bavarocracy), which influenced the entirety of Greek society significantly and in many ways. With the Greek Church’s Autocephalous as the core of the Ecclesiastical policy, the Regency implemented a series of political measures. A decrease in the number of Monasteries and the requisition of their property, alterations in the management and the territorial jurisdiction of the Greek Orthodox diocese, governmental interference in the constitution and meeting of the Holy Synod, regulations in a plethora of side matters on the operation of the Greek Orthodox Church etc. The present study exhibits the consequences of this policy in Greek society up to the mid-19th century. That is, until the point in time when the attention of the state and society turns to other pursuits that serve the vision of the Megali Idea. The research examines the ideological conflict between important public figures, which defined the conditions for determining the national interest of the time. The two main opposing views were from the conservative patriarchs on the one hand and the modernizing westerners on the other. Both camps included individuals from the political and intellectual elite of the time (laity and clergy). Concurrently, the reception of the Ecclesiastical policy by the people and particularly by the impoverished agricultural classes, which were conservative towards their relationship with the Greek Orthodox Church and especially with the Patriarchate of Constantinople, is examined. Hence, particular attention is paid on the effects of this policy on the spectrum of experiences of the common people and their emotional relation to the Greek Orthodox Church, concerning their past emprises, as well as their expectations for the future. Also studied is the utilization of numerous events and persons in the ideological conflict, such as Kairismos, the translation of the Bible by Vamva, the Philorthodox Company, the early agricultural uprisings etc. Lastly the events of the resolution of the Schism by the Tomos of 1850 and its various interpretive approaches by the aforementioned ideological camps are examined. The present paper concludes with research on the Papoulakos’ movement, in which the laity’s discontent with the Ecclesiastical policy of the Regency reached its peak, which was also the time that the first and most important era of the policy’s consequences on the Greek society, comes to an end.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.