Κ. Αγόρας (2010), «Ηθική και Βιοηθική», στο Πίστη και Βίωμα της Ορθοδοξίας, Τόμ. Α΄,
Ο πολιτισμός και η παιδεία, ως “πηγές” διαχρονικών αξιών που θεμελιώνουν τη συνέχεια και την πρόοδο στην κοινωνική ζωή κάθε τόπου, είναι έννοιες άρρηκτα συνυφασμένες και γι αυτό η παιδεία, ως παιδαγωγία και καλλιέργεια, ηθική και πνευματική, του ανθρώπου αποτελεί τον καθρέφτη του πολιτισμού. Ως εκ τούτου ο πολιτισμός μιας κοινωνίας καθορίζεται, εν πολλοίς, από την ποιότητα της παιδείας της.
Στη σύγχρονη κοινωνία που χαρακτηρίζεται από τις σύγχρονες προκλήσεις της ηθικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, της «διάβρωσης και αμφισβήτησης» των παραδοσιακών ανθρώπινων αξιών, που ανέκυψαν εξ αιτίας της «ακατάσχετης εξέλιξης» της κοινωνικής ζωής, προβάλλει, όσο ποτέ ίσως άλλοτε, η ευθύνη της χριστιανικής θεολογίας να διαλεχθεί δημιουργικά, με την πολιτιστική ποικιλομορφία του σύγχρονου κόσμου.
Ο αυθεντικός διάλογος θεολογίας και πολιτισμού μπορεί να προσφέρει στη θρησκευτική αγωγή και παιδεία νέες δυνατότητες και να ανοίξει νέους ορίζοντες. Έχοντας ως αφετηρία τη θεώρηση ότι η θρησκευτική παιδεία έχει να προσφέρει τα μέγιστα στον πολιτισμό και τον εξανθρωπισμό του ανθρώπου, ξεδιπλώνουμε, αναζητώντας και προσεγγίζοντας μέσα από το ταξίδι της παρούσας μελέτης, τις παραμέτρους εκείνες που καθιστούν μια τέτοια παιδεία αναγκαία για την πνευματική ανέλιξη του ανθρώπου, ειδικότερα του νέου. Υπό την έννοια αυτή το θρησκευτικό μάθημα στη διδακτική πράξη είναι ανάγκη να συνδέεται με το χαρακτήρα της παιδείας και του πολιτισμού, αναδεικνύοντας την καθολική παιδευτική του αξία.
Κεντρικό στόχο του πονήματός μας αποτελεί η προσέγγιση της παιδαγωγίας των νέων υπό το πρίσμα της θρησκευτικής και δη της ορθόδοξης χριστιανικής αγωγής, μέσα από τις βιβλικές διηγήσεις, η αξία των οποίων την καθιστά όχι μόνο αναγκαία αλλά και επιτακτική. Πράγματι, η Βίβλος με τις μοναδικές και πανανθρώπινες αξίες που κομίζει μέσα από τις αφηγήσεις της, είναι εξαιρετικά σημαντική και καθοριστικής σημασίας, και ως τοιαύτη αποτελεί πεδίο ενδιαφέροντός της παρούσας έρευνας.
Η ανά χείρας εργασία επιχειρεί να φωτίσει το ρόλο των βιβλικών διηγήσεων στη διαμόρφωση και ανάπτυξη των νέων αναδεικνύοντας την αλήθεια ότι η σχολική θρησκευτική αγωγή, μέσα από τη μελέτη και τη διδασκαλία της Βίβλου εμπλουτισμένη με στοιχεία που συνδυάζουν τόσο τον πολιτισμικό όσο και τον ηθικοκοινωνικό προσανατολισμό των νέων δύναται, όχι μόνο να ανταποκριθεί πειστικά στα κρίσιμα ερωτήματα των καιρών, αλλά να προχωρήσει πολύ παραπέρα και να φωτίσει συνειδήσεις και λαούς.
Culture and education, as "sources" of timeless values that establish continuation and progress in the social life of every place, are concepts inextricably interwoven, and therefore education, as a pedagogy and cultivation, moral and spiritual, of man is the mirror of his culture. Therefore, the culture of a society is determined, by and large, by the quality of its education.
In today's society, characterized by the modern challenges of moral, social and economic crisis, the "erosion and questioning" of traditional human values that arose because of the "profuse evolution" of social life, projects, as never before, the responsibility of Christian theology to be creatively selected, with the cultural diversity of the modern world.
The honest dialogue between theology and culture can offer to the theological education, new possibilities and open up new horizons. Starting from the viewpoint that religious education can offer a lot in human civilization and humanization, we unfold, search for and approach through the journey of the present study, those parameters that make such a culture necessary for the spiritual advancement of man , in particular the new one. In this sense, the religious lesson in didactic practice needs to be linked to the nature of education and culture, highlighting its universal educational value.
The main objective of the study is to approach the teaching of youth in the light of religious and, more specifically, orthodox Christian education, through biblical narratives, the values of which are not only necessary but also imperative. Indeed, the Bible with the unique and universal values it delivers through its narratives, is extremely important, and as such is an area of interest to this research.
This paper attempts to highlight the role of biblical narratives in shaping and developing young people, highlighting the fact that school religious education, through the study and teaching of the Bible, enriched with elements that combine both the cultural and the moral and social orientation of the young people can not only respond convincingly to the crucial questions of our times, but go further and illuminate consciences and peoples.
«Οι Βιβλικές περικοπές ως τρόπος παιδαγωγίας των παιδιών»