Η παρούσα διπλωματική εργασία αποπειράται να παρουσιάσει τα επιχειρήματα υπέρ και τα επιχειρήματα κατά του αιτήματος μέρους του εκκλησιαστικού σώματος για μετάφραση – μεταγλώττιση των ορθόδοξων λειτουργικών κειμένων στη νεοελληνική γλώσσα, υπό το πρίσμα της ιεραποστολικής εμπειρίας της Εκκλησίας. Αρχικό κίνητρο επιλογής του θέματος υπήρξε η θλιβερή διαπίστωση της συμβατικής βίωσης της Λατρείας από τους μαθητές μου, ηλικίας εννέα ως δώδεκα ετών και η προσωπική μου πεποίθηση πως με την κατάλληλη μέριμνα στο πεδίο της λειτουργικής γλώσσας μπορεί να αποκατασταθεί η επικοινωνιακή σχέση με το Θείο . Στο πεδίο πολεμικής, που έχει αναπτυχθεί πάνω στο θέμα της μεταγλώττισης ή μη των λειτουργικών κειμένων, στη συγκεκριμένη διπλωματική εργασία δεν επιχειρείται η δικαίωση της μιας ή της άλλης θέσης, αλλά προσδοκάται η έναρξη συλλογισμών και δράσεων για τον επαναπροσδιορισμό της «αποστολικότητας» της Εκκλησίας. Έχοντας την Αποστολή της Εκκλησίας από Ενανθρωπήσεως Χριστού ως κεντρικό «τόπο» ανάπτυξης του θέματος της εργασίας, αναπτύσσονται οι έννοιες του λόγου, της γλώσσας, της λειτουργικής γλώσσας, της μετάφρασης, της ιεραποστολής. Οι παράμετροι αυτές συ-σχετίζονται με το αίτημα για μεταγλώττιση των λειτουργικών κειμένων και τίθενται σε «ανοιχτή» αξιολόγηση. Για την εκπόνηση της διπλωματικής εργασίας η ερευνητική μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν έρευνα, εντοπισμός και μελέτη συναφούς βιβλιογραφίας από βιβλία, περιοδικά, δημοσιεύσεις πρακτικών συνεδρίων και ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων. Η προσπάθεια αξιολόγησης και ελέγχου των πηγών υπήρξε συνεχής και κατά το δυνατό εξασφαλίστηκε το αξιόπιστο αυτών.
Θεωρώ εαυτήν «ευνοημένη», καθώς είχα την ευκαιρία να έχω καθοδηγητές σε αυτή την εμπειρία ζωής (γιατί έτσι βίωσα την εκπόνηση αυτής της διπλωματικής εργασίας), δύο εξαιρετικούς ανθρώπους,θαυμαστούς επιστήμονες και αγαπητούς δασκάλους τους κυρίους Θανάση Παπαθανασίου και Γεώργιο Φίλια. Στον κύριο Παπαθανασίου παράλληλα με τις ευχαριστίες μου για την μέριμνα, την επίβλεψη και τις πολύτιμες παρεμβάσεις του από αρχής διαμορφώσεως του θέματος της διπλωματικής μου εργασίας μέχρις ολοκλήρωσης του πονήματος μου, αρμόζουν επίσης πολλά συγχαρητήρια, καθώς για δύο χρόνια ανέχτηκε την αναβλητικότητά μου και στάθηκε δίπλα μου ανυποχώρητος και υπομονετικός αρωγός, αλλά κυρίως και γιατί με δίδαξε με το παράδειγμά του την αξιοπρέπεια της προσπάθειας. Στον κύριο Φίλια εκτός από τη πολύτιμη βοήθεια του και τη βιβλιογραφική υποστήριξη, οφείλω ευχαριστίες, γιατί από το πρώτο έτος ακόμη στις σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία υπήρξε ο «καλός» δάσκαλος που μου ενέπνευσε (όντας δασκάλα και ανίδεη επί του θέματος) αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση για τη θετική έκβαση του εγχειρήματος απόκτησης μεταπτυχιακού τίτλου. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους πατέρες Βασίλειο Θερμό και Θεοδόσιο Μαρτζούχο για τις διευκρινήσεις επί της βιβλιογραφίας των και για τη αποστολή υλικού. Από καρδιάς ευχαριστίες στους γονείς μου και στα αδέρφια μου που δεν κουράζονται ποτέ να με στηρίζουν σε κάθε μου επιλογή. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον σύζυγό μου και τα τρία μου παιδιά που στη διάρκεια της εξαετούς ενασχόλησης μου με το μεταπτυχιακό δίπλωμα δεν συναίνεσαν σε ειδική μεταχείριση προς το πρόσωπό μου και με βοήθησαν να αποδείξω πως μια εργαζόμενη μητέρα μπορεί να επιτύχει σε ακαδημαϊκό επίπεδο και αξίζει ευκαιριών στη δια βίου μάθηση.
The present diplomatic essay attempts to present the for and against arguments of the issue, of translating the liturgical language into New Greek, in relation to the missionary experience of the Church. The initial motive for choosing this issue was the sad ascertainment of the compatible living of worship from my students aged between nine to twelve and my personal belief that with the appropriate concern on the field of the liturgical language the communicative relation with God can be restored. In the polemic field, that has been developed over the issue of the liturgical texts being transcribed or not, the justification of neither positions is attempted but the inception of thinking and action for the redefinition of the apostolicity of the church is expected .After analyzing all aspects concerning the issue such as language in general, translation and transcription, liturgical texts, etc., the standpoint of the supporters for the necessity of the translation of the liturgical texts and the viewpoints-objections of the opponents of translation are recorded. The main goal of the diplomatic essay is to initiate a dialogue within the members of the Church that will give them the opportunity to respond to God΄s call to “dine” with Him in the Kingdom of God.
"ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Περιγραφή: Δ.Ε. ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ ΕΥΣΤΑΘΙΑ.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: primary:true Μέγεθος: 1.2 MB
"ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Identifier: 95834
Internal display of the 95834 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)