Ο Μανιχαϊσμός υπήρξε μια αίρεση η οποία κλόνισε τα θεμέλια πολλών τοπικών Εκκλησιών σε Ανατολή και Δύση, κατά τους πρώτους αιώνες της ύπαρξής της. Ανήκε στο γενικό πλαίσιο του Γνωστικισμού που φέρει πολλά στοιχεία της Βαβυλωνιακής αστρολογίας και της μαγείας. Σήμερα παρατηρούμε ότι πολλοί Χριστιανοί τείνουν να υιοθετούν μία συγκρητιστική θεολογία. Οι λανθασμένες απόψεις που ακούγονται ότι σε πολλές περιπτώσεις μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό μέσω άλλων
θρησκευτικών εκδηλώσεων. Προσπαθώντας, έτσι να εμβαθύνουμε στις αιρετικές διδασκαλίες που μας οδηγούν εκτός κοινωνίας με το Θεό, εστιάσαμε τη μελέτη στη αίρεση του Μανιχαϊσμού. Έτσι ασχοληθήκαμε με
τη διδασκαλία εναντίον των Μανιχαίων και ιδιαίτερα αυτήν την οποία ανέπτυξε ένας εκκλησιαστικός πατέρας του 4ου αιώνα, ο Σεραπίων επίσκοπος Θμούεως. Μέσα από αυτήν εμβαθύναμε στην δομή και λειτουργία της μανιχαϊστικής αίρεσης.
Manichaeism was a heresy that troubled the Church during the first centuries of its existence. It belonged to the general frame of Gnosticism bearing many elements of Babylonian astrology and witchcraft. Nowadays, we
notice that many Christians tend to a syncretistic theology. The views are hearing that in many occasions we can meet God through other religious manifestations. Attempting thus to shed light onto heretic forms that drive us apart from God, we delved into the study of the heresy of Manichaeism through the perspective of a Father of the 4th century and notice how an orthodox bishop, Serapion of Thmuis confutes the arguments of Manichaeists.
Η θεολογία του Αγίου Σεραπίωνος Επίσκοπου Θμούεως κατά Μανιχαϊσμού