«’Επείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με» (Μτθ. 25,35). Η εννοιολογική προσέγγιση του πρόσφυγα μέσα από την ορθόδοξη θεολογική θεώρηση του ανθρώπου

"For I was an hungred, and ye gave me meat: I was thirsty, and ye gave me drink: I was a stranger, and ye took me in:" (Matthew 25:35). The conceptual approach of the refugee through the Orthodox theological view of man (english)

  1. MSc thesis
  2. Σιωζήλης, Απόστολος
  3. Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία (ΟΡΘ)
  4. 28 September 2019 [2019-09-28]
  5. Ελληνικά
  6. 115
  7. Κεραμιδάς, Δημήτριος
  8. Κεραμιδάς, Δημήτριος | Κασσελούρη, Ελένη
  9. Αγάπη | Άνθρωπος | Ήθος | Μετανάστης | Πολυπολιτισμικότητα | Πλησίον | Πρόσφυγας | Προσωπείο | Πρόσωπο | Ρατσισμός
  10. 1
  11. 149
  12. 26
  13. Περιέχει πίνακες
    • Η μετακίνηση ανθρώπων στον σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο είτε ως αποτέλεσμα φυσικών καταστροφών και εξαφάνισης πρώτων υλών είτε λόγω πολεμικών συγκρούσεων, αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστικό παράγοντα αναταραχής όχι μόνο τοπικών κοινωνιών, αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας. Στην προσπάθεια να περιοριστούν οι αρνητικές συνέπειες της κρίσης αυτής, τα κράτη και οι τοπικές κοινωνίες υποδοχής προσφύγων προσπαθούν να αναπτύξουν διάφορες πολιτικές, οι οποίες όμως δεν είναι πάντα αρκετά φιλικές και επωφελείς για τους μετακινούμενους πληθυσμούς. Σε αυτή λοιπόν την παγκόσμια αναστάτωση, ποιά είναι η θεολογική οπτική της Ορθόδοξης Εκκλησίας επί του προσφυγικού φαινομένου; Από που πηγάζει η θετική ή αρνητική αντιμετώπιση των προσφύγων; Σε τι βαθμό βλέπει τον πρόσφυγα ως πλησίον/άνθρωπο; Τον θεωρεί ως ένα ακόμη πρόβλημα που ανήκει στην δικαιοδοσία της πολιτικής εξουσίας και επομένως δεν την αφορά; Κατά πόσο ταυτίζει τον νήπιο Ιησού με πρόσφυγα και κατ’ επέκταση, με τα παιδιά που πνίγονται στις θάλασσες ή εξαφανίζονται κατά την μετακίνηση τους; Πιστεύουμε ότι οι προσφυγικές ροές δίνουν την ευκαιρία στην Ορθοδοξία να επικαιροποιήσει τον ρόλο της ως όχημα σωτηρίας στην επερχόμενη κρίση των εσχάτων και μέσα από την κατάθεση της μαρτυρίας της για την αξία του ανθρώπου ως κορυφή της θεϊκής δημιουργίας, να προσφέρει ανακούφιση στους πάσχοντες. Η υλική υποστήριξη των προσφύγων αποτελεί ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να αντιμετωπισθεί και από την πολιτική εξουσία. Η ψυχική και η πνευματική ανάτασή τους, όμως, αποτελεί ύψιστο καθήκον του κάθε ανθρώπου και ειδικά του χριστιανού. Σκοπός της εργασίας αυτής δεν είναι να αποδείξουμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή ο πρόσφυγας είναι άνθρωπος και επομένως χρήζει της απόλυτης προσοχής όλων μας ως ο πλησίον σε ανάγκη, αλλά να τονίσουμε την ιερή ανθρωπότητα του μέσα από την θεολογική οπτική και χριστιανική διδασκαλία η οποία και απαιτεί τον σεβασμό μας, ως η κατ’ εικόνα και ομοίωση του όντως Όντος, δημιουργία.
    • Moving people into the modern globalized world, either as a result of natural disasters and raw materials disappearance or due to war conflicts, is becoming a major factor in the turmoil of not only local societies but also of the global community. In an effort to limit the negative consequences of this crisis, nations and local refugee reception societies are trying to develop policies that are not always sufficiently friendly and beneficial to the displaced population. Throughout this global turmoil, what is the theological view of the Orthodox Church on the refugee phenomenon? Where does the positive or negative refugees’ treatment come from? To what extent the Church see’s the refugee as a neighbor/human being? Does She regard him, simply as one more problem that belongs to the jurisdiction of the political power and therefore does not concern Her? How does She identify the infant Jesus with a refugee and by extension, with the children drowning in the seas or disappearing when they’re moving? We believe that refugee flows, give Orthodoxy the opportunity to update Her role as a vehicle of salvation in the upcoming crisis of the last and by depositing Her testimony about the value of human, as the top of divine creation, to offer relief to sufferers. Material support for refugees is an issue that can be overcome by political power as well. However, mental and spiritual uplifting is the highest duty of every human being, especially the Christian. The purpose of this work is not to prove the obvious, that the refugee is a human being and therefore deserves the absolute attention from all of us as a neighbor in need, but to emphasize to his sacred humanity through theological and Christian theological teaching which requires our respect as the image and likeness of the true Being creation.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.