Συνεργία | Απόστολος Παύλος | Πατερική Παράδοση | Βιβλική Παράδοση
33
5
0
Η μορφή της σχέσης μεταξύ Θεού και ανθρώπου παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωτηρία του ανθρώπου. H σχετική διδασκαλία είναι πολύ σημαντική για τον σύγχρονο άνθρωπο, που αναζητάει μια τίμια ταυτότητα για την ζωή του. Στην παρούσα εργασία μελετούμε την έννοια της ‘συνεργίας’ μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Ο Θεός είναι ο Δημιουργός, το Κέντρο και το Τέλος του κόσμου και του ανθρώπου, αλλά ο άνθρωπος καλείται να γίνει συνδημιουργός, ‘συνεργός’ του Θεού, ανοιγόμενος ελεύθερα στην αγάπη Του.
Η μελέτη εστιάζεται στα χωρία της Α' Προς Κορινθίους Επιστολής, που πλαισιώνουν τον Παύλειο λόγο "Θεοῦ γάρ ἐσμέν συνεργοί " (Α' Προς Κορινθίους, 3:9). Εισαγωγικά, ερευνούμε το πλαίσιο της Επιστολής της οποίας το χωρίο μελετούμε. Παρουσιάζουμε, με την βοήθεια σχετικής βιβλιογραφίας, μια σύντομη θεώρηση της Α' προς Κορινθίους Επιστολής, καθώς και άλλων σχετικών στοιχείων, όπως αυτά που αφορούν τη μορφή των Παύλειων Επιστολών ή την Κορινθιακή Εκκλησία. Στη συνέχεια, αναζητούνται στα κείμενα του Απ. Παύλου και σε σχετικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις, αναφορές σχετικές με το θέμα της μελέτης μας: ο άνθρωπος ως συνεργός Θεού. Η μελέτη μας εμπλουτίζεται με άμεσες ή έμμεσες Βιβλικές και Πατερικές θεολογικές αναφορές, που αφορούν τη διαλογική και συνεργιτική σχέση Θεού-ανθρώπου και αναπτύσσουν τον Παύλειο λόγο (Α' Προς Κορινθίους, 3:9). Παράλληλα, το έργο μεγάλων Πατέρων και Θεολόγων της Εκκλησίας, όπως του Αγ. Αθανασίου του Μεγάλου, του Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου, του Αγ. Μαξίμου του Ομολογητή, και του Αγ. Νικολάου Καβάσιλα, αποτελεί οδηγό για την ανάπτυξη του θέματος της εργασίας. Οι θεμελιώδεις ανθρωπολογικές έννοιες, που διερευνώνται με βάση τον όρο ‘συνεργοί’ του Απ. Παύλου θεμελιώνονται θεολογικώς Χριστολογικά, ενώ επιπρόσθετα γίνεται αναφορά στη «συνεργία» της Θεοτόκου, την ασκητική ζωή και τα Μυστήρια της Εκκλησίας.
The form of the relationship between God and man plays a crucial role in the salvation of man. The teaching in question is very important to the modern man, who is seeking a sincere identity for his life. In this paper we are studying the concept of "synergy" between God and man. God is the Creator, the Center and the End of the world and of the man, but man is called to become a co-creator, a co-worker ("συνεργός") of God, as he opens himself to His love.
In this paper, we study the notion of the "synergy" between God and man in the Biblical and Patristic tradition. Initially, the study focuses on the quotes of The First Epistle to the Corinthians, which contain Paul's word "For we are God's coworkers (συνεργοί)" (1st Corinthians 3:9). Initially, we describe the framework of the Epistle. Assisted by the relevant bibliography, we present a brief overview of the The First Epistle to the Corinthians, as well as of other relevant elements (the form of the Epistles of Paul, information about the Corinthian Church, etc.). In addition, references to the subject of our study are detected in the texts of Apostle Paul and in related interpretative approaches. Our study is enriched with Biblical and Patristic theological references concerning the interactive and synergistic relationship between God and man, summarized in Paul’s word (1st Corinthians 3:9). Lastly, the work of great Fathers (Πατέρες) and Theologians of the Church, such as St. Athanasius the Great, St. John Chrysostom St. Maximus of the Confessor and St. Nicholas Kavasilas, function as a guide to the development of this study. The fundamental anthropological concepts, which are explored on the basis of the term "συνεργοί" of Apostle Paul, are theologically related to a Christological foundation, while reference is made as well to the "synergy" of Theotokos, to the ascetic life and to the Mysteries of the Church.
"Θεοῦ γάρ ἐσμέν συνεργοί" Η έννοια της συνεργίας στον Απ. Παύλο και η σύνδεση με την Βιβλική και την Πατερική παράδοση