Σήµερα ο προσδιορισµός των ατόµων της τρίτης ηλικίας γίνεται κυρίως σύµφωνα µε την χρονολογική τους ηλικία και τα όρια πλήρους συνταξιοδότησής τους και ως ηλικιωµένοι θεωρούνται οι άνω των 60 ετών και ως υπερήλικες οι άνω των 80 ετών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι υπερήλικες το 2000 ήταν το 3,6% του πληθυσµού, αναµένεται δε, το 2025 να διπλασιαστούν (6%) και το 2050 να αποτελούν το 10%. Η δηµογραφική γήρανση του πληθυσµού της Ε.Ε. οφείλεται στην µείωση της βρεφικής και παιδικής θνησιµότητας, την υπογεννητικότητα, την πρόοδο της ιατρικής επιστήµης και της τεχνολογίας, τη βελτίωση των παρεχόµενων υπηρεσιών υγείας, τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και κυρίως την αύξηση του προσδόκιµου επιβίωσης κατά την γέννηση. Η Ελλάδα µέχρι το 1998 κατείχε την 8η θέση στον παγκόσµιο πίνακα ποσοστιαίας κατάταξης του πληθυσµού άνω των 65 χρόνων, σήµερα σκαρφάλωσε στην 3η και το 2020 αναµένεται να είναι στη 2η θέση σε όλο τον πλανήτη! Η διαδικασία της γήρανσης είναι αναπόφευκτο βιολογικό φαινόµενο µε κλινικές εκδηλώσεις όµως, που δεν εξαρτώνται µόνο από τις βιολογικές παραµέτρους. Οι ανισότητες στο εισόδηµα, την εκπαίδευση, την επαγγελµατική απασχόληση, την περίθαλψη και στο κοινωνικό γίγνεσθαι (µετανάστες, µειονότητες κ.λ.π.) δικαιολογούν τους διαφορετικούς δείκτες νοσηρότητας και θνησιµότητας στα κράτη–µέλη της Ε.Ε. Από την άλλη πλευρά τα διαφοροποιηµένα συστήµατα υγείας των κρατών-µελών της Ε.Ε., πρέπει πρωτίστως να προσαρµοστούν στο διαφορετικό φάσµα των παθήσεων και να χαράξουν πολιτικές υγείας έτσι ώστε η ύπαρξη των υπερηλίκων να µην αποτελεί οικονοµικό ή/και κοινωνικό πρόβληµα, να εξασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και να υπάρξει πρόσβαση όλων στην υγειονοµική περίθαλψη και µέριµνα, την ποιότητα των παρεχόµενων υπηρεσιών υγείας και την οικονοµική βιωσιµότητα των συστηµάτων αυτών. Στην Ελλάδα η δηµογραφική «ωρίµανση» έχει κύρια χαρακτηριστικά την συρρίκνωση του νεανικού πληθυσµού και την αύξηση του γεροντικού πληθυσµού. Οι υπηρεσίες υγειονοµικής περίθαλψης και µακροχρόνιας φροντίδας για τους έλληνες ηλικιωµένους προέρχονται από τρεις διαφορετικές πηγές: τις δηµόσιες υπηρεσίες, τους εθελοντές και τις οργανώσεις και την οικογένεια (άτυπη φροντίδα). Στη χώρα µας σε σχέση µε τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καταγράφεται µειωµένη ικανοποίηση των πολιτών για τις υπηρεσίες υγείας. Η χρονιότητα και πολυπλοκότητα των παθήσεων των υπερηλίκων, καθώς και η µεγαλύτερη παραµονή τους στο νοσοκοµείο, συντελούν στην αύξηση των δαπανών στις υπηρεσίες υγείας. Για την αντιµετώπιση του προβλήµατος οι τυπικές υπηρεσίες µακροχρόνιας 6 φροντίδας υπερηλίκων παρέχονται από το Κράτος, από Ιδιωτικούς οργανισµούς είτε µη κερδοσκοπικού είτε κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Προκειµένου να ενισχυθεί ο ρόλος της οικογένειας, η υποστήριξη µεταξύ των γενεών και η ποιοτική διαβίωση των ελλήνων ηλικιωµένων το κράτος έχει αναπτύξει και υλοποιήσει διάφορα προγράµµατα, όπως η «Βοήθεια στο σπίτι», ο νέος θεσµός των Κέντρων Ηµερήσιας Φροντίδας Ηλικιωµένων και το πρόγραµµα των Κέντρων Ανοικτής Περίθαλψης Ηλικιωµένων (ΚΑΠΗ). Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός δραστηριοποιείται στον τοµέα της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας µε διάφορα προγράµµατα, όπως την «βοήθεια στο σπίτι», την υπηρεσία «Γεροντολογία», το σύστηµα τηλεϊατρικής και το πρόγραµµα τηλεσυναγερµού. Η Ελληνική Γεροντολογική και Γηριατρική Εταιρεία ίδρυσε την ψυχογηριατρική εταιρεία «Νέστωρ». Οι ηλικιωµένοι µε άνοια ή ψυχιατρικές διαταραχές, είτε νοσηλεύονται στα ειδικά δηµόσια νοσοκοµεία είτε σε ανάλογες ιδιωτικές κλινικές. Υποδοµές για την επανένταξή τους µετά την θεραπεία τους δεν υπάρχουν. Με το νέο πλαίσιο για την «Ψυχική Υγεία», το Υπουργείο Υγείας φιλοδοξεί να επιτύχει ένα οργανωµένο και ολοκληρωµένο σύστηµα τόσο για την υγειονοµική περίθαλψη όσο και για την µακροχρόνια φροντίδα. Τέλος η Εκκλησία της Ελλάδας έχει ξεκινήσει προγράµµατα φροντίδας για τους ηλικιωµένους και τους υπερήλικες. Το πρόγραµµα ‘βοήθεια στο σπίτι’ είναι ένα νέο πρόγραµµα που εξυπηρετεί τους µοναχικούς ηλικιωµένους και τους µη αυτοεξυπηρετούµενους µε οικονοµικές δυσκολίες. Η επιτυχία του προγράµµατος οφείλεται στην αναγκαιότητα που υπήρχε στο σύστηµα υγείας και µέριµνας για την κάλυψη των αναγκών των ηλικιωµένων και στο χαµηλό κόστος του. Η υγειονοµική περίθαλψη παρέχεται στους υπερήλικες σε ικανοποιητικό βαθµό, παρόλο που δεν υπάρχουν µηχανισµοί διασφάλισης της ποιότητας, ούτε συγκεκριµένα πρότυπα για την πρόσβαση σε υπηρεσίες πρωτοβάθµιας και νοσοκοµειακής φροντίδας, ούτε και µηχανισµοί και κριτήρια αξιολόγησης της ποιότητας. Η πολιτική υγείας για τους υπερήλικες θα πρέπει να περιλαµβάνει στρατηγικές που θα λαµβάνουν υπόψη τους την καταγραφή των αναγκών των υπερηλίκων και την εµπειρία των άλλων χωρών έτσι ώστε να εφαρµοσθούν µέτρα για την βελτίωση της υγείας των ανθρώπων αυτών. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σωστή λειτουργία του συστήµατος υγείας και των επαγγελµατιών υγείας. Στα πλαίσια της µακροχρόνιας περίθαλψης οι ήδη υπάρχοντες θεσµοί θα πρέπει να ενισχυθούν, ενώ πολλές νέες τεχνολογίες (βιοτεχνολογία, γονιδιακή θεραπεία) θα ασκήσουν σηµαντική επίδραση στη αναβάθµιση της ποιότητας της ζωής.
Hellenic Open University
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Πολιτική υγείας και υπερήλικες - Identifier: 92515
Internal display of the 92515 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
