Η επίδραση ψυχοκοινωνικών παραγόντων που σχετίζονται με την πανδημία της νόσου του νέου κορωνοϊού (covid-19) στην ψυχική καταπόνηση των επαγγελματιών υγείας στρατιωτικού νοσοκομείου.

The effect of psychosocial factors associated with the COVID-19 pandemic on the psychological distress of a military hospital healthcare workers. (english)

  1. MSc thesis
  2. Χριστοδουλιάς, Δημήτριος
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 25 September 2021 [2021-09-25]
  5. Ελληνικά
  6. 123
  7. Παπαθανασίου, Χρυσοβαλάντης
  8. Παπαθανασίου, Χρυσοβαλάντης | Τριανταφυλλίδου, Σοφία
  9. επαγγελματίες υγείας | στρατιωτικό νοσοκομείο | COVID-19 | ψυχική καταπόνηση | εκλαμβανόμενη ευαλωτότητα | φόβος για τον κορωνοϊό
  10. 2
  11. 203
  12. 0
    • Εισαγωγή: Το υγειονομικό προσωπικό των στρατιωτικών νοσοκομείων, ως τμήμα του εθνικών συστημάτων υγείας, συμμετέχει ενεργά στην καταπολέμηση της COVID-19. Συνεπώς, οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες υγείας δύναται να εκδηλώσουν συμπτώματα ψυχικής καταπόνησης Σκοπός: Η μελέτη των κοινωνικών-δημογραφικών χαρακτηριστικών και των σχετιζόμενων με την πανδημία ψυχοκοινωνικών παραγόντων που επιδρούν στην ψυχική καταπόνηση των επαγγελματιών υγείας ενός στρατιωτικού νοσοκομείου. Μέθοδος: Συγχρονική μελέτη παρατήρησης με τη χρήση ανώνυμου ερωτηματολογίου αποτελούμενο από τις κλίμακες DASS-21, PVDS και FCV-19S καθώς και δημογραφικές μεταβλητές. Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν οι έλεγχοι t και Mann-Whitney, η ανάλυση διασποράς και ο έλεγχος Kruskal-Wallis, ο συντελεστής συσχέτισης του Pearson και ο συντελεστής συσχέτισης Spearman, καθώς και πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση. Αποτελέσματα: Συμμετείχαν 134 επαγγελματίες υγείας (59% γυναίκες – 34,3% ιατροί, 53% νοσηλευτές και 12,7% λοιπό προσωπικό). Η μέση βαθμολογία κατάθλιψης-άγχους-στρες στο DASS-21 ήταν 5,8-4,4-8,3 αντίστοιχα. Το 21,64%, 17,91% και 16,42% του πληθυσμού εμφάνισε συμπτωματολογία κατάθλιψης, άγχους και στρες αντίστοιχα. Σημαντική συσχέτιση προέκυψε μεταξύ και των τριών διαστάσεων με την εκλαμβανόμενη μολυσματικότητα και τον φόβο για τον κωρονοϊό. Στρεσογόνοι παράγοντες βρέθηκαν: η επαφή με πιθανό κρούσμα COVID-19, θήλυ φύλο, ο έγγαμος βίος, τα υποκείμενα νοσήματα, το αυξημενο ωράριο εργασίας. Η μέση τιμή εκλαμβανόμενης μολυσματικότητας και αποστροφής προς τα μικρόβια ήταν 3,4 και 4,9 αντίστοιχα. Βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ και των δύο υποκλιμάκων με τον φόβο για τον κορωνοϊό (p=0,001 και <0,001 αντίστοιχα). Συμμετέχοντες που είχαν κάνει ψυχοθεραπεία κατά το παρελθόν είχαν μεγαλύτερη βαθμολογία εκλαμβανόμενης μολυσματικότητας (p=0.024). Γυναίκες και προσωπικό του παθολογικού τομέα εμφάνισαν μεγαλύτερη αποστροφή στα μικρόβια (p=0,040 και 0,001 αντίστοιχα). Εκπαιδευτικό επίπεδο και ωράριο εργασίας είχαν αρνητική συσχέτιση με την αποστροφή στα μικρόβια (p=0,037 και 0,044 αντίστοιχα). Η μέση τιμή του φόβου για τον κορωνοϊό ήταν 14,5, με το 14,2% να βρίσκεται πάνω από το μέσο όρο της κλίμακας. Ο φόβος για τον κορωνοϊό εμφάνισε θετική συσχέτιση με το θήλυ φύλο , την ηλικία, την παρουσία οικογένειας, την επαφή με πιθανό κρούσμα. Αρνητικά συσχετίστηκε με το ιατρικό προσωπικό, το εκπαιδευτικό επίπεδο και τους εργαζόμενους σε τμήμα COVID-19. Συμπεράσματα: Η έρευνα επιβεβαιώνει την παρουσία ψυχικής καταπόνησης στο προσωπικό του νοσοκομείου και την εξάρτηση της από την εκλαμβανόμενη μολυσματικότητα και το φόβο για τον κορωνοϊό. Πολλά από τα ευρήματα εναρμονίζονται με τη σχετική βιβλιογραφία. Υπάρχουν δεδομένα που χρήζουν περαιτέρω έρευνας.
    • Introduction: The healthcare workers of military hospitals, are actively involved in the fight against COVID-19, as part of the national healthcare systems. Therefore, these health professionals may experience symptoms of psychological distress. Aim: The study of socio-demographic characteristics and pandemic-related psychosocial factors that affect the psychological distress of healthcare professionals in a military hospital. Methods: A cross-sectional study based on an anonymous questionnaire consisting of DASS-21, PVDS and FCV-19S as well as demographic variables. The analysis used student’s t-test and Mann-Whitney test, analysis of variance and Kruskal-Wallis test, Pearson’s correlation coefficient and Spearman’s correlation coefficient, as well as multivariate linear regression. Results: 134 health professionals participated (59% women - 34.3% doctors, 53% nurses and 12.7% other staff). The mean score of depression – anxiety – stress in DASS-21 was 5.8 - 4.4 - 8.3 respectively. 21.64%, 17.91% and 16.42% of the population showed symptoms of depression, anxiety and stress respectively. A significant correlation emerged between all three dimensions with perceived infectibility and fear of the COVID-19. Contact with a possible COVID-19 patient, female gender, marriage, underlying diseases, increased working hours were found as stressors. The mean values of perceived infectibility and germs aversion were 3.4 and 4.9, respectively. A significant correlation was found between the two subscales with fear of COVID-19 (p = 0.001 and <0.001 respectively). Participants who had undergone psychotherapy in the past had a higher score of perceived infectibility (p = 0.024). Women and staff in the pathological sector showed greater aversion to germs (p = 0.040 and 0.001 respectively). Educational level and working hours were negatively correlated with germs aversion (p = 0.037 and 0.044 respectively). The mean of fear of COVID-19 was 14.5, with 14.2% of the population being above the scale average. Fear of COVID-19 showed a positive correlation with female gender, age, family, contact with a possible positive case. It was negatively correlated with the medical staff, the educational level and the employees in a COVID-19 department. Conclusions: The research confirms the presence of psychological distress on the healthcare workers of the hospital and its dependence on perceived infectibility and fear of COVID-19. Many of the findings are in line with the relevant literature. There are data that need further research.
  14. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές