νοσηλευτικό προσωπικό | εργασιακό στρες, στρατηγικές διαχείρισης | Κλίμακα της Κοπεγχάγης | Κλίμακα της Τουλούζης
1
20
68
Στο ειδικό μέρος περιέχονται πίνακες και διαγράμματα.
Μάρκου, Σ., (2016). Εργασιακό Στρες και εμφάνιση συμπτωμάτων κατάθλιψης και άγχους στο Νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζεται στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Η σύγχρονη εποχή που διανύουμε είναι εξαιρετικά απαιτητική και ο χώρος εργασίας αποτελεί έναν παράγοντα που προκαλεί στρες και επηρεάζει γενικά τη ζωή των ατόμων. Μέσα από έρευνες έχει αποδειχτεί πως τα επαγγέλματα υγείας εμφανίζουν τη μεγαλύτερη συχνότητα στην επίδραση της ψυχικής υγείας των ατόμων. Το ωράριο, οι συνθήκες εργασίας, η δυσκολία στη συνεργασία, η έλλειψη κατανόησης από ανώτερα στελέχη και η αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19 προκαλούν στρεσογόνες καταστάσεις που το προσωπικό δυσκολεύεται να διαχειριστεί. Ο τρόπος χειρισμού καθώς και η ερμηνεία που δίνουν τα άτομα σε αυτές τις καταστάσεις, έχουν θετικές ή αρνητικές επιρροές με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση ή όχι αυτών. Το θέμα που προκύπτει είναι, πόσο τα επαγγέλματα υγείας και ιδιαίτερα το νοσηλευτικό προσωπικό επηρεάζονται στην καθημερινότητά τους από την εργασία τους, σε ποιο βαθμό κατορθώνουν να διαχειριστούν το εργασιακό στρες και να προσφέρουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους σε όλους τους τομείς της ζωής τους, στον εργασιακό, τον κοινωνικό και τον οικογενειακό τομέα.
Σκοπός: Στη συγκεκριμένη διπλωματική εργασία η έρευνα που διεξήχθη αναφέρεται στο εργασιακό στρες με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο το νοσηλευτικό προσωπικό. Έγινε προσπάθεια να διαπιστωθεί, το ποσοστό εμφάνισης εργασιακού στρες, τους παράγοντες που το δημιουργούν και τις στρατηγικές διαχείρισης που εφαρμόζει ώστε να διατηρεί την ισορροπία στη ζωή του.
Μεθοδολογία: Για την εκπόνηση της διπλωματικής εργασίας διεξήχθη έρευνα που αφορούσε το νοσηλευτικό προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Ζακύνθου “Άγιος Διονύσιος”. Ο συνολικός αριθμός του δείγματος που συμμετείχε στην εν λόγω έρευνα ήταν 163 άτομα. Η εργασία διενεργήθηκε με τη διαμόρφωση και διανομή ερωτηματολογίων στο προσωπικό. Τα ερωτηματολόγια περιείχαν δημογραφικά στοιχεία, 10 ερωτήσεις σύμφωνα με την κλίμακα της Κοπεγχάγης και 52 ερωτήσεις σύμφωνα με την κλίμακα της Τουλούζης. H ανάλυση των δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα ανοικτού κώδικα στατιστικής επεξεργασίας PSPP v.1.4.1. Η δημιουργία των πινάκων και γραφημάτων έγινε στο LibreOffice - Calc v7.0.0.
Αποτελέσματα: Το μεγαλύτερο ποσοστό νοσηλευτικού και μαιευτικού προσωπικού αποτελούν το γυναικείο φύλο 78.5% ενώ το 14.7% από το αρσενικό. Οι προτάσεις που αφορούν τη κλίμακα της Κοπεγχάγης (CBI) έδειξαν ότι είχαν μέση τιμή <3 που δήλωνε καθόλου - που και που ως συχνότητα, με ελάχιστο έως μηδαμινό ποσοστό να παρουσιάζει αδυναμία συγκέντρωσης στο αντικείμενο εργασίας. Σε ότι αφορά τη κλίμακα CBI τα Ψυχοσωματικά από το εργασιακό στρες (ηλικία, μόρφωση, οικογένεια, ειδικότητα και προϋπηρεσία) και οι κλίμακες Στόχοι (μόρφωση, ειδικότητα, προϋπηρεσία), Διέξοδος (ηλικία, οικογένεια, ειδικότητα) και η Συνολική Διαχείριση Στρατηγικής (φύλο, ηλικία, μόρφωση), από τη κλίμακα Toulouse διαφαίνεται πως είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή στα δημογραφικά. Γενικά, διαπιστώθηκε θετικότητα ως προς την αντιμετώπιση του εργασιακού στρες με τη χρήση στρατηγικών διαχείρισης.
Συμπεράσματα: Σύμφωνα με την ανάλυση των συσχετίσεων από το δείγμα που συμμετείχε στην έρευνα προέκυψαν πληροφορίες που συνάδουν και με άλλες μελέτες, όπως διαπιστώθηκε το επίπεδο μόρφωσης του εξεταζόμενου δείγματος, επηρεάζει τον τρόπο αντιμετώπισης του στρες καθώς και τον τρόπο διαχείρισης του, με τη χρήση θετικών στρατηγικών και στόχων. Το προσωπικό αναλόγως με τα χρόνια εργασίας που έχει, αντιδρά και ενεργεί διαφορετικά, περισσότερα χρόνια εργασίας λιγότερη ανασφάλεια και καλύτερη χρήση των στρατηγικών διαχείρισης του στρες. Αποφαίνεται, σύμφωνα με τα δεδομένα που αναλύονται στο ειδικό μέρος, πως θα ήταν χρήσιμο να πραγματοποιηθεί εστίαση στην αύξηση των ποσοστών της Θετικότητας, των Στόχων και των Διεξόδων με στόχο τη συνολική αύξηση του ποσοστού των θετικών στρατηγικών διαχείρισης του εργασιακού στρες.
ABSTRACT
Introduction: As modern age is extremely demanding; the work place itself becomes stressful and generally affects people’s lives. Research has shown that health professions are the ones which most frequently have a negative impact on emotional health. Factors such as the working hours and conditions, cooperation difficulties, the superiors’ lack of understanding as well as the COVID-19 pandemic became too stressful for the employees to deal with. The way they handle and interpret these conditions, may have positive or negative effects which consequently may activate them or not. The issue arising is extent to which health care workers, especially the nursing personnel, are affected by their job and to what extent they manage to cope with work stress and achieve their full potential in their professional, social and familiar life.
Aim: The research conducted in the present dissertation refers to the work-related stress of the nursing personnel. Effort has been determine the amount of appearance of work stress, its causes and the management strategies employed by health care workers so as to maintain balance in their lives.
Procedures/methodology: In order to carry out the present dissertation research has been conducted, concerning the nursing personnel of the General Hospital of Zakynthos “ Agios Dionysios”. A total of 163 participants constitute the sample of the research, to whom specially developed questionnaires were delivered. The questionnaire contained demographic information, 10 questions consistent by the Copenhagen scale and 52 consistent with the Toulouse scale. The open-source statistical processing program PSPP v. 1. 4. 2. 1. was used to analyse data whereas Libre Office- Calc v7.0.0.0 was used to create tables and graphs.
Results: Women constitute the majority (78, 5%) of the nursing and obstetric personnel, whereas 14, 7% are men. The statements concerning the Copenhagen scale (CBI) showed an average rate of <3 which declare a frequency varying from never to now and then, with an only a minimum to zero percentage showing lack of concentration during work. According to the Toulouse scale it seems that as far as the CBI scale is concerned, Psychosomatic symptoms resulting from Work-related stress (age, education, family, specialty, work experience), the Goals scales (education, specialty, work experience), the Alternative/way out (age, family, specialty) and the Overall Management Strategies (gender, age, education) appear to have the greatest effect on demographic elements. In general, with positivity the nursing personnel has been ascertained to cope the work-related stress that there were dealing.
Conclusions: According to the correlation analysis applied to the sample that participated in the research, the information gathered is consistent with findings in other research studies, such as the fact that the education level affects the way the nursing personnel cope with stress by adopting positive management strategies and goals. Depending on work experience, the personnel react and act differently; more work experience results in less insecurity and better use of work-related stress management strategies. According to the data analysed in the special section, it is obvious that it would be useful to increase the proportion of Positivity, Goals and Alternatives so as to achieve an overall increase in the adoption of positive work-related stress management strategies.
Στρατηγικές Διαχείρισης του Εργασιακού Στρες από το Νοσηλευτικό Προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Ζακύνθου “Άγιος Διονύσιος”.