Οι αντιλήψεις των Ελλήνων για τις ψυχιατρικές θεραπείες. Συγχρονική μελέτη σε αντιπροσωπευτικό δείγμα του γενικού πληθυσμού.

Public attitudes towards psychiatric medications in Greece. A cross sectional study in a representative sample of the general population. (english)

  1. MSc thesis
  2. Ζαΐμης, Ηλίας
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 24 September 2021 [2021-09-24]
  5. Ελληνικά
  6. 80
  7. Σκαπινάκης, Πέτρος
  8. Ηγουμενίδης, Μιχάλης
  9. αντιλήψεις | perceptions | ψυχοφαρμακολογία | psychopharmacology | φάρμακα | medicines | ψυχιατρική | psychiatric | στίγμα | stigma | Έλληνες | Greek
  10. 3
  11. 9
  12. 64
  13. 0
    • Εισαγωγή: Οι αντιλήψεις των ανθρώπων για τις ψυχιατρικές διαταραχές ήταν συνυφασμένες με στιγματιστικές τάσεις και προκαταλήψεις. Με το πέρασμα των χρόνων αμβλύνθηκαν χωρίς ωστόσο να υποχωρούν σημαντικά. Έδωσαν με τη σειρά τους παρόμοιες αντιλήψεις για τις ψυχιατρικές θεραπείες και τα φάρμακα. Σκοπός: Στόχος της παρούσας εργασίας είναι στο Ά μέρος, η περιγραφή των αντιλήψεων όσον αφορά στις ψυχιατρικές θεραπείες τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκόσμια. Στο B’ μέρος παρουσιάζεται μελέτη στον γενικό πληθυσμό της Ελλάδας αξιολογώντας τις αντιλήψεις τους για τα ψυχιατρικά φάρμακα. Επίσης, διερευνώνται συσχετίσεις των αντιλήψεων αυτών με κοινωνικοδημογραφικές και άλλες μεταβλητές, με την ψυχιατρική συνοσηρότητα και τα χρόνια προβλήματα υγείας. Μεθοδολογία: Πρόκειται για μια δευτερεύουσα ανάλυση του γενικού πληθυσμού της Ελλάδας, διερευνώντας μεταξύ άλλων τις αντιλήψεις για τα ψυχιατρικά φάρμακα την περίοδο 2009-2010 με 4889 συμμετέχοντες που ζουν σε ιδιωτικά νοικοκυριά και έχοντας ποσοστό απόκρισης 54%. Οι ψυχιατρικές διαταραχές εκτιμήθηκαν με την αναθεωρημένη κλινική συνέντευξη CIS-R και οι αντιλήψεις για τα φάρμακα με το ερωτηματολόγιο BMQ μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες της έρευνας. Αποτελέσματα: Το 12,86% των ερωτηθέντων, συμφώνησε σε όλες τις ερωτήσεις εμφανίζοντας έντονα, απόλυτα στιγματιστικές τάσεις (σκορ 24), ως προς τα ψυχιατρικά φάρμακα. Το 77,81% έλαβε σκορ 16-23 μονάδες, έχοντας ναι μεν θετικές στιγματιστικές τάσεις χωρίς ωστόσο να εμφανίζονται ως αμιγώς στιγματιστικές. Μόλις το 9,33% των συμμετασχόντων έλαβε σκορ μεταξύ 8-15 μονάδες και εμφάνισαν χαμηλό στιγματισμό. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση λίγες κοινωνικοδημογραφικές συσχετίσεις παρέμειναν στατιστικά σημαντικές, όπως η αστικότητα. Επιμέρους στατιστικά σημαντικές εμφανίστηκαν η ηλικιακή κατηγορία 40-49, οι χήροι και οι διαζευγμένοι, οι συνταξιούχοι και οι απόφοιτοι ΑΕΙ. Τέλος, στατιστικά σημαντική εμφανίστηκε και η ψυχιατρική νοσηρότητα. Συμπεράσματα – Προτάσεις: Οι έντονα στιγματιστικές τάσεις και αντιλήψεις των πολιτών για τις ψυχιατρικές διαταραχές και τα ψυχιατρικά φάρμακα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν με ολοκληρωμένες αντιστιγματιστικές δράσεις, με πρωτοστάτες τους ψυχίατρους για τους οποίους οι ερωτηθέντες δεν έχουν την καλύτερη δυνατή άποψη. Η πολιτεία, το Υπουργείο, το εξειδικευμένο Υφυπουργείο Ψυχικής Υγείας, οι κοινωνικοί φορείς, οι ψυχίατροι, ενώσεις οικογενειών ατόμων με ψυχιατρικές διαταραχές, οι ίδιοι οι ασθενείς, πρέπει να ηγηθούν πρωτοβουλιών άμβλυνσης του φαινομένου με ορθή πληροφόρηση προς αυτή την κατεύθυνση.
    • Introduction: People's perceptions of psychiatric disorders were intertwined with stigmatizing tendencies and prejudices. Over the years, they have softened without, however, receding significantly. They in turn gave similar insights into psychiatric therapies and drugs. Aim: The aim of this paper is in part A, to describe the perceptions regarding psychiatric treatments both in Greece and worldwide. Part B presents a study of the general population of Greece evaluating their perceptions of psychiatric drugs. Also, correlations of these perceptions with socio-demographic and other variables, with psychiatric comorbidity and chronic health problems are investigated. Methodology: This is a secondary analysis of the general population of Greece, exploring, among other things, perceptions of psychiatric drugs in the period 2009-2010 with 4889 participants living in private households and having a response rate of 54%. Psychiatric disorders were assessed with the revised CIS-R clinical interview and drug perceptions with the BMQ questionnaire translated and tailored to research needs. Results: 12.86% of the respondents agreed with all the questions, showing strong, absolutely stigmatizing tendencies regarding psychiatric drugs. 77.81% received a score of 16-23 points, although they have positive stigmatizing tendencies without appearing as purely stigmatizing. Only 9.33% of the participants received a score between 8-15 points and showed low stigma. In the multifactorial analysis, few socio-demographic correlations remained statistically significant, such as urbanity. The age category 40-49, widows and divorcees, retirees and university graduates were statistically significant. Finally, psychiatric morbidity was statistically significant. Conclusions: The strongly stigmatizing tendencies and perceptions of the citizens about psychiatric disorders and psychiatric drugs need to be addressed with comprehensive counter-action actions, led by psychiatrists for whom the respondents do not have the best possible opinion. The state, the Ministry, the specialized State Department of Mental Health, social organizations, psychiatrists, associations of families of people with psychiatric disorders, the patients themselves, must lead initiatives to alleviate the phenomenon with proper information in this direction.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.