«Στάσεις και απόψεις των νοσηλευτών για την συνεργασία και την επικοινωνία τους με τους γιατρούς σε δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας την περίοδο της πανδημίας Covid-19»

"Attitudes and views of nurses about their cooperation and communication with doctors in public hospitals of Greece during the Covid-19 pandemic" (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΑΛΙΧΑΝΙΔΟΥ, ΕΛΕΝΑ
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 26 Σεπτεμβρίου 2021 [2021-09-26]
  5. Ελληνικά
  6. 151
  7. Κατσαλιάκη , Κορίνα
  8. Κατσαλιάκη , Κορίνα | Λαππά , Ευαγγελία
  9. επικοινωνία γιατρών-νοσηλευτών, διεπιστημονική συνεργασία, πανδημία Covid-19, ποιότητα υπηρεσιών υγείας, λήψη αποφάσεων, ομαδική εργασία | communication of doctors-nurses, interdisciplinary cooperation, pandemic Covid-19, quality of health services, decision making, team work.
  10. 4
  11. 13
  12. 118
  13. Πίνακες, Διαγράμματα
  14. Κουτούζης Μ. (1999). Η επικοινωνία σε έναν Οργανισμό. Στο: Δίκαιος Κ., Κουτούζης Μ., Πολύζος Ν., Σιγάλας Ι., Χλέτσος Μ.. Βασικές Αρχές Διοίκησης Διαχείρισης (Management) Υπηρεσιών Υγείας. Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο; ΔΜΥ/50
    • Εισαγωγή: Πλήθος μελετών συνδέουν την αποτελεσματική επικοινωνία και συνεργασία ιατρών και νοσηλευτών με την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας. Η πανδημία Covid-19 ανέδειξε την αυξημένη ανάγκη για πετυχημένη επικοινωνία και δυναμική συνεργασία κατάλληλα εκπαιδευμένου προσωπικού που θα πρέπει να αλληλεπιδρά αποτελεσματικά υπό αντίξοες και άκρως απαιτητικές συνθήκες. Σκοπός: Σκοπός της εργασίας είναι να διερευνήσει τις στάσεις και τις απόψεις των νοσηλευτών που εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία της χώρας και ενεπλάκησαν στη νοσηλεία Covid (+) ασθενών σχετικά με το επίπεδο επικοινωνίας και διεπιστημονικής συνεργασίας τους με τους γιατρούς την περίοδο της πανδημίας. Υλικό και Μέθοδος: Η παρούσα εργασία βασίστηκε σε βιβλιογραφική ανασκόπηση της ελληνικής και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας και σε έρευνα που διεξήχθη σε δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Η συλλογή δεδομένων έγινε με ερωτηματολόγιο το οποίο σε μεγάλο βαθμό πρόεκυψε από την βιβλιογραφία των Μάντζιου και συν., (2012), Vazirani et al., (2005), Ushiro et al., (2009), Chatzi and Nikolaou, (2007). Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει 5 ενότητες: τα δημογραφικά στοιχεία, τις απόψεις των νοσηλευτών για την συνεργασία τους με τους γιατρούς συνολικά και τους παράγοντες που την επηρέασαν, για την ομαδική τους συνεργασία, για τη συνεργασία κατά τη λήψη αποφάσεων, για την επικοινωνία της σωστής μεταφοράς πληροφοριών και για τα εμπόδια στην επικοινωνία. Μετά τη συλλογή των ερωτηματολογίων ακολούθησε περιγραφική και επαγωγική στατιστική ανάλυση. Αποτελέσματα: Συνολικά στο ερωτηματολόγιο απάντησαν 309 νοσηλευτές από διάφορα νοσοκομεία της χώρας. Το 40,45% των νοσηλευτών του δείγματος ισχυρίστηκε ότι η συνολική συνεργασία γιατρών και νοσηλευτών σε περιβάλλον Covid βελτιώθηκε και το 40,78% απάντησε ουδέτερα. Πιο θετική στάση αποδείχτηκε να έχουν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία νοσηλευτές (>άνω των 50) (p=0,03), οι απόφοιτοι ΑΕΙ (p=0,02), όσοι απασχολήθηκαν στα ΤΕΠ κατά την πανδημία (p=<0,001) και νοσήλευαν ημερησίως πάνω από 40 Covid(+) ασθενείς (p=002). Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων θεωρούν ότι η δυσφορία από την πολύωρη χρήση των ειδικών προστατευτικών στολών (64,40%) αποτέλεσε κατασταλτικό παράγοντα καλής συνεργασίας. Πολλοί νοσηλευτές συμφώνησαν ότι η γνωριμία και προηγούμενη συνεργασία με τους γιατρούς συνέβαλλε στην καλύτερη συνεργασία και ότι οι γιατροί τους έδειχναν εμπιστοσύνη στην εκτέλεση των ιατρικών οδηγιών, κυρίως οι άνω των 50 (p=0,017, Μ.Τ=4,07). Οι μικρότεροι σε ηλικία και κατά συνέπεια σε εργασιακή εμπειρία νοσηλευτές δήλωσαν ότι ένιωθαν λιγότερο σημαντικό μέλος της ομάδας φροντίδας. Ένα σημαντικό όμως ποσοστό συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσε ότι οι γιατροί δεν επιζητούσαν τη γνώμη τους στο πλάνο φροντίδας (49,52%) και δε συμμετείχε ενεργά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων (40,78%). Η συντριπτική πλειοψηφία των νοσηλευτών (90,93%) απάντησαν ότι καλούσαν άμεσα και έγκαιρα τους γιατρούς σε περίπτωση ανάγκης και ότι η εμπειρία του γιατρού συνέβαλλε στην εδραίωση καλής συνεργασίας (73,47%). Οι πολλές εφημερίες, οι εναλλαγές στις βάρδιες και ο φόρτος εργασίας οδήγησαν σε προβληματική επικοινωνία ενώ δεν παρατηρήθηκαν φαινόμενα λεκτικού εκφοβισμού μεταξύ γιατρών και νοσηλευτών σύμφωνα με την άποψη της πλειοψηφίας των ερωτηθέντων. Οι απόψεις των νοσηλευτών του δείγματος για την κοινή αγωνία γιατρών και νοσηλευτών για τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό, το φόβο μετάδοσης του ιού στις οικογένειές τους, την επίδραση του φόρτου εργασίας στο επίπεδο συνεργασίας, την αίσθηση τους ότι αποτελούν σημαντικά μέλη της υγειονομικής ομάδας και τη θετική τους σχέση με τους γιατρούς κατά την επικοινωνία φαίνεται να συσχετίζονται σημαντικά με τις αντιλήψεις τους για την συνολική συνεργασία τους με τους γιατρούς. Οι απαντήσεις των ερωτηθέντων σχετικά με το βαθμό συμμετοχής των γιατρών στις νοσηλευτικές πράξεις και την επίδραση του φόρτου εργασίας στο επίπεδο επικοινωνίας είχαν αρνητική επίδραση στην στάση τους για την συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό. Συμπεράσματα: Από την έρευνα προκύπτει ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης της συνεργασίας μεταξύ νοσηλευτών και ιατρών. Το ελληνικό υγειονομικό σύστημα είναι απαραίτητο να υιοθετήσει πολιτικές υγείας που να προωθούν την ανάπτυξη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και πρακτικών συνεργασίας, όπως τα διεπιστημονικά εκπαιδευτικά προγράμματα, οι προσομοιώσεις κλινικών καταστάσεων, οι πολυεπιστημονικές ομαδικές συναντήσεις και επισκέψεις των ασθενών. Λέξεις κλειδιά: επικοινωνία γιατρών-νοσηλευτών, διεπιστημονική συνεργασία, πανδημία Covid-19, ποιότητα υπηρεσιών υγείας, λήψη αποφάσεων, ομαδική εργασία
    • Introduction: Numerous of studies have linked the effective communication and cooperation of doctors and nurses with the provision of high quality health services. The Covid-19 pandemic has highlighted the growing need for successful communication and dynamic collaboration of well-trained staff who must interact effectively under adverse and highly demanding conditions. Purpose: The purpose of this study is to investigate the attitudes and views of nurses working in public hospitals in the country and involved in the treatment of Covid (+) patients regarding their level of communication and interdisciplinary cooperation with doctors during the pandemic. Material and Method: The present work was based on a bibliographic review of the Greek and foreign language literature and a research conducted in public hospitals in the country. Data collection was done with a questionnaire which largely emerged from the literature of Mantziou et al., (2012), Vazirani et al., (2005), Ushiro et al., (2009), Chatzi and Nikolaou, (2007). The questionnaire consists of 5 sections: demographics, nurses' views on overall co-operation with doctors and the factors that influenced it, on their co-operation, on co-operation in decision-making, on the communication of the correct transfer of information and for barriers to communication. The collection of the questionnaires was followed by descriptive and inductive statistical analysis. Results: A total of 309 nurses from various hospitals in the country answered the questionnaire. 40.45% of the nurses in the sample claimed that the overall collaboration of doctors and nurses in a Covid environment improved and 40.78% answered neutrally. Older nurses (> over 50) (p = 0.03), university graduates (p = 0.02), those employed in the ICU during the pandemic (p = <0.001) and more than 40 Covid (+) patients were treated daily (p = 002). The majority of respondents believe that the discomfort from the long hours of use of special protective clothing (64.40%) was a repressive factor of good cooperation. Many nurses agreed that the acquaintance and previous cooperation with the doctors contributed to the better cooperation and that their doctors showed confidence in the execution of the medical instructions, especially those over 50 (p = 0.017, MT = 4.07). Younger nurses and consequently in work experience stated that they felt less important in the care team. However, a significant percentage of survey participants stated that doctors did not seek their opinion on the care plan (49.52%) and did not actively participate in the decision-making process (40.78%). The vast majority of nurses (90.93%) answered that they called the doctors immediately and in time in case of need and that the doctor's experience contributed to the establishment of good cooperation (73.47%). The many on-call shifts, shifts and workloads led to problematic communication while no verbal bullying was observed between doctors and nurses according to the majority of respondents. The views of the sample nurses on the common anxiety of doctors and nurses about the risk of infection with the virus, the fear of transmitting the virus to their families, the impact of workload on the level of cooperation, their sense of being important members of the health team and their positive relationship with physicians in communication seems to correlate significantly with their perceptions of their overall collaboration with physicians. Respondents 'responses to the extent of physicians' involvement in nursing practices and the impact of workload on communication level had a negative effect on their attitude towards working with medical staff. Conclusions: The research shows that there is room for improvement in the cooperation between nurses and doctors. The Greek healthcare system needs to adopt health policies that promote the development of communication skills and collaborative practices, such as interdisciplinary training programs, clinical situation simulations, multidisciplinary group meetings and patient visits. Keywords: communication of doctors-nurses, interdisciplinary cooperation, pandemic Covid-19, quality of health services, decision making, team work.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.