ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ Π.Γ.Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΗΓΕΣΙΑ

  1. MSc thesis
  2. ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 13 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-13]
  5. Ελληνικά
  6. 96
  7. ΛΑΧΑΝΑ, ΕΛΕΝΗ
  8. ΙΝΤΑΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ | ΜΠΕΛΛΑΛΗ, ΘΑΛΕΙΑ
  9. μετασχηματιστική ηγεσία | συνεχιζόμενη εκπαίδευση | ιατροί , νοσηλευτές, | πανεπιστημιακό νοσοκομείο Λάρισας
  10. 1
  11. 34
  12. 85
  13. ΝΑΙ
    • Εισαγωγή: Η τεχνολογική πρόοδος, η εμφάνιση νέων ασθενειών και η εισαγωγή νέων δεδομένων στην κλινική πρακτική, καθιστούν τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση (ΣΕ) σημαντική και το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό οφείλει να διατηρεί και να διευρύνει τις γνώσεις και δεξιότητες του, προκειμένου να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα της παρεχόμενης φροντίδας υγείας, καθοδηγούμενο από εμπνευσμένους ηγέτες. Σκοπός: Ο σκοπός της έρευνας ήταν η διερεύνηση της στάσης των ιατρών και νοσηλευτών του Π.Γ.Ν. Λάρισας σχετικά με τη Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση (ΣΕ) και η συσχέτιση της με την μετασχηματιστική ηγεσία. Μεθοδολογία: Δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 260 επαγγελματίες υγείας ( 150 νοσηλευτές και 110 ιατροί) (δείγμα ευκολίας). Εργαλείο της έρευνας αποτέλεσε ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς με κλειστού τύπου ερωτήσεις που αφορούσαν στα κοινωνικοδημογραφικά και εργασιακά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, την κλίμακα Participation Reason Scale (PRS) που διερευνά τους λόγους συμμετοχής σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης και μέρος της κλίμακας (Multifactor Leadership Questionnaire, MLQ), η οποία αναφέρεται στην Μετασχηματιστική Ηγεσία. Πραγματοποιήθηκε περιγραφική και επαγωγική στατιστική ανάλυση με τη χρήση παραμετρικών μεθόδων (ΑΝΟVA, t-test και δοκιμασία Pearson). Αποτελέσματα: Η πλειονότητα των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες (69,2%), έγγαμοι (69,6%), με παιδιά (76,2%), ποσοστό δε 57,1% ήταν στην εφηβική ηλικία. Tο 57,7% ήταν νοσηλευτές/βοηθοί νοσηλευτών και το 42,3% ιατροί. Σε σχέση με τη ΣΕ, η βελτίωση των επαγγελματικών ικανοτήτων συγκέντρωσε την υψηλότερη βαθμολογία (5,92±0,65), ενώ από τους παράγοντες μετασχηματιστικής ηγεσίας, ο παράγοντας «ιδιότητα» είχε την υψηλότερη (2,68± 0,78) και η «εξατομικευμένη θεώρηση» τη μικρότερη βαθμολογία (2,34±0,73).Οι νοσηλευτές κλιμακίου ΠΕ είχαν υψηλότερη βαθμολογία σε όλες τους παράγοντες της μετασχηματιστικής ηγεσίας από τους νοσηλευτές ΤΕ και τους βοηθούς νοσηλευτών, ενώ οι ιατροί εμφάνισαν υψηλότερη βαθμολογία σε όλους τους παράγοντες τόσο της ΣΕ, όσο και της μετασχηματιστικής ηγεσίας σε σχέση με τους νοσηλευτές. Οι εργαζόμενοι στο ψυχιατρικό τμήμα εμφάνισαν τη μικρότερη βαθμολογία έναντι όλων των άλλων τμημάτων, τόσο στους παράγοντες συμμετοχής στη ΣΕ, όσο και στους παράγοντες της μετασχηματιστικής ηγεσίας. Η βελτίωση των επαγγελματικών ικανοτήτων συσχετίστηκε θετικά με όλους τους παράγοντες της μετασχηματιστικής ηγεσίας, πλην της ιδιότητας, ενώ ο παράγοντας «οφέλη/ασφάλεια» συσχετίστηκε σημαντικά και αρνητικά με την ιδιότητα (p=0,018) και οριακά (p=0,07) με την εμπνευστική παρακίνηση. Οι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος διέφεραν στατιστικά σημαντικά από τους υπολοίπους ως προς τον παράγοντα «μάθηση και αλληλεπίδραση» (p=0,009, σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν καθόλου σπουδές μετά από το πτυχίο και p<0,001 σε σχέση με εκείνους που είχαν μονο μεταπτυχιακό δίπλωμα).Σε όλους τους παράγοντες της μετασχηματιστικής ηγεσίας, οι κάτοχοι διδακτορικού και οι έχοντες ειδικότητα νοσηλευτές συγκέντρωσαν υψηλότερη βαθμολογία έναντι των υπολοίπων. Συμπέρασμα: Η συνεχιζόμενη εκπαίδευση και μετασχηματιστική ηγεσία είναι αλληλένδετες. Η αντίληψη των υφισταμένων για την ηγεσία τους εξαρτάται από κοινωνικοδημογραφικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά, όπως και η προθυμία τους για συμμετοχή στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση. Χρειάζονται στοχευμένες παρεμβάσεις για τη βελτίωση των μοντέλων ηγεσίας και τη συστράτευση των εργαζομένων και των ηγετών τους προς την μετασχηματιστική προοπτική.
    • Introduction: Technological progress, the emergence of new diseases and the introduction of new evidence into clinical practice make continuing education (CE) important and medical staff must maintain and expand their knowledge and skills in order to respond to new data on health care, guided by inspired leaders. Aim : It was the investigation of the attitude of doctors and nurses of the Larissa university hospital regarding the Continuing Education (SE) and the correlation of the CE with the transformational leadership. Methodology: The sample of the study consisted of 260 health professionals (150 nurses and 110 doctors) (convenience sample). The research tool was a self-report questionnaire with closed-ended questions related to the socio-demographic and job characteristics of the participants, the Participation Reason Scale (PRS) exploring the reasons for participating in Continuing Education programs and part of the MLQ (Multifactor Leadership Questionnaire) scale, regarding the Transformational Leadership. Descriptive and inferential statistical analysis was performed using parametric methods (ANOVA, t-test and Pearson test). Results: The majority of participants were women (69.2%), married (69.6%), with children (76.2%), and 57.1% were adolescents. The 57.7% of the participants were nurses /nurses and 42.3% were doctors. Regarding CE, the improvement of professional competence and patient service got the highest score (5.92 ± 0.65), while among the transformational leadership factors, the "attribute" factor had the highest (2.68 ± 0.78) and the “Individual consideration” had the lowest score (2.34 ± 0.73). The University Education scale nurses had a higher score on all transformational leadership factors than the Technological Education nurses and the health care assistants, while the doctors had the highest score on all factors of both CE and transformational leadership in relation to nurses. Employees in the psychiatric ward showed the lowest score of all the other departments, both on the factors of participation in the CE and on the factors of the transformational leadership. The improvement of professional competence was positively correlated with all the factors of transformational leadership, except for the attribute, while the factor " personal benefits and job security " was significantly and negatively correlated with the attribute (p = 0.018) and marginally (p = 0.07) with inspirational motivation. Holders of doctoral degrees differed statistically significantly from the remaining in terms of the " collegial learning and interaction " factor (p = 0.009, compared to those who had no postgraduate studies at all and p <0.001 compared to those with a single master's degree). In all the factors of transformational leadership, doctoral holders and nurses with specialty scored higher than the others. Conclusion: Continuing education and transformational leadership are interrelated. The perception of subordinates for their leadership depends on socio-demographic and professional characteristics, as well as their willingness to participate in continuing education. Targeted interventions are needed to improve leadership models and mobilize workers and leaders toward transformational perspective.
  15. Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 4.0 Διεθνές