«Διερεύνηση της ποιότητας επικοινωνίας νοσηλευτικού προσωπικού και ασθενών. Η περίπτωση του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων»

Research on the quality of communication between nursing staff and patients. The case of the University General Hospital of Ioannina (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Μαλάμου, Λαμπρινή
  3. Διοίκηση Μονάδων Υγείας (ΔΜΥ)
  4. 13 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-13]
  5. Ελληνικά
  6. 148
  7. Τζιάλλας, Δημήτριος
  8. Αλεξιάς , Γεώργιος
  9. νοσηλευτής/-τρια | ασθενής | επικοινωνία | επικοινωνιακές δεξιότητες | συνεχιζόμενη εκπαίδευση
  10. 5
  11. 46
  12. 129
  13. πίνακες, γραφήματα
    • Εισαγωγή: Οι νοσηλευτές/-τριες καθημερινά στο χώρο εργασίας τους έρχονται σε διαρκή και άμεση επαφή με ανθρώπους διαφορετικής ηλικίας, γλώσσας, θρησκείας, μορφωτικού επιπέδου και φύλου, στοιχεία τα οποία καθιστούν την επικοινωνία ζωτικής σημασίας για το επάγγελμά τους. Η επικοινωνιακή σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στο νοσηλευτικό προσωπικό και στον ασθενή, κατέχει εξέχοντα ρόλο στην ανάπτυξη ενός κατάλληλου θεραπευτικού περιβάλλοντος με επίκεντρο τον ασθενή και τις εξατομικευμένες ανάγκες του. Η ποιότητα της επικοινωνίας που αναπτύσσεται ανάμεσα στις δύο πλευρές με γνώμονα τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, επηρεάζει σημαντικά την πορεία της θεραπευτικής διαδικασίας, την ποιότητα της παρεχόμενης υγειονομικής φροντίδας, την βελτίωση της κατάστασης της υγείας του ασθενή, αλλά και την ικανοποίησή του. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης, είναι η διερεύνηση του επιπέδου επικοινωνίας που αναπτύσσεται μεταξύ νοσηλευτών και ασθενών, η αξιολόγηση των δεξιοτήτων του νοσηλευτικού προσωπικού σε θέματα διαχείρισης της επικοινωνίας καθώς και η ανάδειξη των παραγόντων που σχετίζονται με αυτή. Υλικό – Μεθοδολογία: Η παρούσα ποσοτική έρευνα, διεξήχθη στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων (ΠΓΝΙ) κατά τη χρονική περίοδο Δεκεμβρίου 2019 έως Φεβρουαρίου του 2020. Το δείγμα μελέτης αποτέλεσαν νοσηλευτές όλων των τμημάτων και των βαθμίδων εκπαίδευσης, με εξαίρεση το νοσηλευτικό προσωπικό του τμήματος της αιμοδοσίας, του χειρουργείου, του αναισθησιολογικού, της αποστείρωσης καθώς επίσης και της Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών. Για τη συλλογή των δεδομένων διανεμήθηκαν 684 ερωτηματολόγια εκ των οποίων επεστράφησαν συμπληρωμένα τα 259. Για τη διερεύνηση της επικοινωνίας και των επικοινωνιακών δεξιοτήτων χρησιμοποιήθηκε το «Ερωτηματολόγιο επικοινωνίας PELEKI», ενώ για τη διερεύνηση της ποιότητας της επικοινωνίας χρησιμοποιήθηκε το «Ερωτηματολόγιο ποιότητας επικοινωνίας N.Q.C.P.Q» (Nurse Quality of Communication with Patient Questionnaire). Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το λογισμικό SPSSv 23.0. Αποτελέσματα: To επίπεδο επικοινωνίας μεταξύ του νοσηλευτικού προσωπικού του ΠΓΝΙ και των ασθενών κυμαίνεται από μέτριο έως πολύ καλό. Η μέση τιμή των τριών διαστάσεων του ερωτηματολογίου επικοινωνίας PELEKI κυμαίνεται από 4.07 - 4.63, ενώ οι μέσες τιμές των έξι διαστάσεων του ερωτηματολογίου NQCPQ κυμαίνονται από 3.77 - 4.55. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα εμφανίζουν επίσης ένα πολύ καλό επίπεδο επικοινωνιακών δεξιοτήτων (Μέση τιμή 4,63), ενώ το 78,8 % των συμμετεχόντων συμφωνούν λίγο έως απολύτως ότι αφιερώνουν ικανοποιητικό χρόνο στους ασθενείς. Τα κοινωνικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων επηρεάζουν σε μικρό βαθμό την επικοινωνία που αναπτύσσουν οι ίδιοι με τους ασθενείς, σε αντίθεση με τα επαγγελματικά- εργασιακά χαρακτηριστικά τα οποία επιδρούν σημαντικά στη διαμόρφωση του επιπέδου αυτής. Η «Εργασία αποκλειστικά σε πρωινό ωράριο» σχετίζεται σημαντικά με τις διαστάσεις «Πληροφορίες» (p-value= 0,001) και «Επικοινωνία» (p-value= 0,005) του ερωτηματολογίου PELEKI, καθώς επίσης με τις διαστάσεις NQCPQ 1 (p-value= 0,022), NQCPQ 2 (p-value= 0,039) και NQCPQ 5 (p-value= 0,030) του ερωτηματολογίου ποιότητας επικοινωνίας. Επιπροσθέτως, το αν επιθυμούν οι νοσηλευτές αλλαγή τμήματος σχετίζεται εξίσου σημαντικά με τη διάσταση «Πληροφορίες» (p-value= 0,000), τη διάσταση «Φροντίδα» (p-value= 0,001) και τη διάσταση «Επικοινωνία» (p-value= 0,001) του ερωτηματολογίου PELEKI, καθώς και με τις διαστάσεις NQCPQ 1 (p-value= 0,032), NQCPQ 2 (p-value= 0,011), NQCPQ 4 (p-value= 0,033) και NQCPQ 5 (p-value= 0,012) του ερωτηματολογίου ποιότητας επικοινωνίας. Επίσης, παρουσιάζεται θετική συσχέτιση μεταξύ των δύο εργαλείων μελέτης (ερωτηματολόγιο επικοινωνίας PELEKI και ερωτηματολόγιο ποιότητας επικοινωνίας NQCPQ). Συμπεράσματα: Η αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ νοσηλευτών και ασθενών, αναδεικνύεται ζωτικής σημασίας αφού αποτελεί καθοριστικό παράγοντα ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας υγείας και σημαντική συνιστώσα της ικανοποίησης αφενός του ασθενή και των οικείων του και αφετέρου του επαγγελματία υγείας. Η εν λόγω έρευνα, κατέδειξε ότι το νοσηλευτικό προσωπικό του υπό έρευνα δημοσίου νοσοκομείου διαθέτει υψηλό επίπεδο επικοινωνίας και επικοινωνιακών δεξιοτήτων. Ωστόσο, υπάρχουν περιθώρια περεταίρω βελτίωσης και ανάπτυξης και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ενσωμάτωση της διδασκαλίας της επικοινωνίας σαν μάθημα υποχρεωτικής παρακολούθησης σε όλες τις σχολές επαγγελμάτων υγείας, καθώς επίσης και με τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση των νοσηλευτών σε θέματα επικοινωνίας κατά τον εργασιακό τους βίο, υπό την προϋπόθεση να υπάρχει και η ανάλογη επιθυμία από αυτούς. Τα οφέλη που θα προκύψουν θα είναι πολλαπλά τόσο για τους ίδιους τους ασθενείς όσο και για τους νοσηλευτές.
    • Introduction: On a daily basis, in their working environment, nursing staff come into direct and continuous contact with people of different age, language, religion; elements, literacy, and gender which render communication a tool of vital importance in their occupation. The communication relationship developed between nursing staff and the patient, holds a prominent role in the creation of a suitable healing environment, with the patient and his/her specific needs as the focal point. The quality of the communication developed between the two parties, with respect to human dignity as a guide, significantly influences the course of the healing process, the quality of the health care provision, the improvement of the patient’s health, but also his/her satisfaction. Aim: The aim of the present study is to investigate the level of communication developed between nursing staff and patients, the evaluation of the nursing staff’s skills in communication management issues as well as highlighting the factors connected to it. Material – Methodology: The present quantitative research was conducted at the University General Hospital of Ioannina (PGNI) during the period December 2019 to February 2020. The study sample consisted of nurses from all departments and levels of education, with the exception of the nursing staff from the blood donation department, surgery, anaesthesiology, sterilization as well as the Neonatal Intensive Care Unit. For the collection of the data, 684 questionnaires were distributed, of which 259 were completed and returned. For the investigation of communication and communication skills the ‘Communication Questionnaire PELEKI’ was used, while for the investigation of the quality of communication, the ‘Nurse Quality of Communication with Patient Questionnaire N.Q.C.P.Q ’ was used. The statistic analysis of the data was conducted with SPSSv 23.0 software. Results: The level of communication between the nursing staff of the PGNI and the patients ranges from medium to very good. The average value of the three dimensions of the communication questionnaire PELEKI ranges from 4.07- 4.63, while the average values of the six dimensions of the questionnaire NQCPQ ranges from 3.77- 4.55. The participants of the research also display a very good level of communication skills (average value 4,63), while 78,8 % of the participants agree more or less that they devote a satisfactory amount of time to patients. Social and demographic characteristics of the participants influence to a small degree the communication developed with their patients, in contrast to the profession – employment characteristics which influence significantly the formulation of this level. The ‘employment during morning hours exclusively’ is related significantly to the dimensions ‘Information’ (p-value= 0,001) and ‘Communication’ (p-value= 0,005) of the PELEKI questionnaire, as well as the dimensions NQCPQ 1 (p-value= 0,022), NQCPQ 2 (p-value= 0,039) and NQCPQ 5 (p-value= 0,030) of the qualitative communication questionnaire. Additionally, whether the nurses wish to change departments is equally significantly related to the dimension ‘Information’ (p-value=0,000), the dimension ‘Care’ (p-value=0,001) and the dimension ‘Communication’ (p-value=0,001) of the PELEKI questionnaire, as well as the dimensions NQCPQ 1 (p-value=0,032), NQCPQ 2 (p-value=0,011), NQCPQ 4 (p-value=0,033) και NQCPQ 5 (p-value=0,012) of the quality of communication questionnaire. Also, a positive relation is presented between the two study tools (communication questionnaire PELEKI and the quality of communication questionnaire NQCPQ). Conclusions: The effective communication between nurses and patients, proves to be of vital importance as it constitutes a determining factor regarding health care provision and an important contributing factor to satisfaction, on the one hand of the patient and his/her family, and on the other of the health care provider. The present research shows that the nursing staff of the public hospital in question boasts a high level of communication and communication skills. However, there is room for further improvement and development and this may be achieved with the incorporation of a communications course as a compulsory subject in all the health care provider educational institutions, as well as continually educating nursing staff on communication issues in their work environment, provided that they themselves express the corresponding desire. The resulting benefits will be multiple, not only for the patients themselves but also for the nurses.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.